Ακόμα δεν τελείωσε η σχολική χρονιά

Η μεγάλη μου κόρη η Δανάη μόλις τελείωσε τη Β' Δημοτικού. Το σχολείο, μέχρι τώρα τουλάχιστον, της αρέσει πολύ και είναι μια και πολύ καλή μαθήτρια. Βέβαια, ενόψει καλοκαιρινών διακοπών , μπάνιων κ.λ.π, δεν στεναχωρήθηκε κιόλας που τελείωσε η χρονιά, όπως είναι φυσικό.

Δύο μέρες μετά την τελευταία μέρα, έρχεται και μου λέει να πάμε να αγοράσουμε τα βιβλία της Γ' Δημοτικού . Στην αρχή δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία, γιατί φαντάστηκα ότι το είπε γιατί της αρέσει να αγοράζουμε καινούργια πράγματα και επειδή φύλαγε τα παλιά της βιβλία, ήθελε να βάλει τα καινούργια στη βιβλιοθήκη της.

Όταν επέμενε και μάλιστα πιεστικά, τη ρώτησα γα ποιό λόγο ήθελε να το κάνουμε αυτό, γιατί πραγματικά δεν μπορούσα να φανταστώ το λόγο.

Η φίλη της η Αγγελική που είναι ένα χρόνο πιο μεγάλη και μένει απέναντι από το σπίτι μας, της είχε πει ότι του χρόνου, θα έχει πολλά να μαθαίνει «απ' έξω» και δεν θα προλαβαίνουν να παίζουν πολύ. Οπότε, σου λέει, ας τα πάρω εγώ τα βιβλία να τα μάθω «απ΄'εξω» (όπως τα λόγια στη θεατρική παράσταση, μαμά) για να έχω χρόνο να παίζω πιο πολύ του ...χρόνου!

Να μην της πω ότι δεν είναι τόσο απλό, καλύτερα, ε;