Hedy Lamarr: Η ντίβα του Hollywood που δημιούργησε 80 χρόνια πριν την τεχνολογία του σήμερα

Η Χέντβιχ Ίβα Μαρία Κίσλερ, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, αποτέλεσε μία από τις μεγαλύτερες ντίβες του κινηματογράφου για δύο δεκαετίες, πριν και μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στην αρχή της δημιουργίας του ομιλούμενου κινηματογράφου, μετακόμισε από την Ευρώπη όπου γεννήθηκε στην Αμερική και έτσι έγινε μία από τις πρώτες star του Hollywood. Αυτό που ελάχιστοι γνώριζαν μέχρι σήμερα, ήταν πως στην πολύπλευρη προσωπικότητά της, οφείλουμε την ασύρματη λειτουργία των τηλεφώνων, το GPS, το Bluetooth και το Wi Fi. Δηλαδή όλο το φάσμα της τεχνολογίας που έφερε και την ανάπτυξη των smartphones αλλά και των social media. Απίστευτο;

Από την τολμηρή ταινία Ecstasy στην εφεύρεση των φασμάτων

Η Αυστρο - εβραία Hedy Lamarr όπως ήταν το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο που την έκανε αγαπητή στο κοινό της, γεννήθηκε το 1913 στην Βιέννη και η ζωή της όπως εξελίχθηκε, μοιάζει με μυθιστόρημα. Για την τόλμη της, την ευφυία της και την άγνοια κινδύνου που την χαρακτήριζε. Για παράδειγμα: Μόλις στα 17 της χρόνια σε μία εποχή αρκετά συντηρητική, υποδύθηκε τον πρώτο κινηματογραφικό οργασμό στην ταινία Ecstasy, προκαλώντας τα ήθη της εποχής. Ήταν η περίοδος που ήδη σπούδαζε υποκριτική και εργαζόταν ως βοηθός σεναριογράφου, σε εταιρεία παραγωγής στη Βιέννη.

Λίγα χρόνια μετά και ενώ ήδη ο ναζισμός έκανε την εμφανισή του, αποκάλυψε το στήθος της σε μία άλλη ταινία δημιουργώντας θέμα πολιτικών διαστάσεων. Ο πάπας Πίος ο Β' ήθελε να την αφορίσει (παρόλο που ήταν εβραία και όχι καθολική) και ο Χίτλερ που μόλις είχε ανέβει στην εξουσία της Γερμανίας, επεδίωξε διακαώς την σύλληψή της. Με τον κίνδυνο, λόγω και της εβραϊκής της καταγωγής, να συλληφθεί, κατόρθωσε να ξεφύγει μαζί με τον σύζυγό της και ευκατάστατο έμπορο όπλων, από την Βιέννη, αρχικά στο Παρίσι και μετά στο Λονδίνο. Εκεί γνώρισε έναν παραγωγό ταινιών, ο οποίος και της πρότεινε την διαφυγή και την συνεργασία τους στην Αμερική.

Η φυγή της από την Βιέννη έγινε με κινηματογραφικό τρόπο, αφού νάρκωσε την νταντά της και φόρεσε τα ρούχα της.

Η διάσωσή της, άνοιξε και την ευκαιρία της μεγάλης της καριέρας στην υποκριτική. Η σπάνια ομορφιά της και το βλέμμα της, κάνουν τους παραγωγούς του Hollywood να της προτείνουν τη μία συνεργασία μετά την άλλη. Αν είχε δεχθεί την πρόταση που της είχαν κάνει εκείνη την εποχή, θα την βλέπαμε και στο πλευρό του Humphrey Bogart στην ταινία classic, την «Casablanca». Αντ' αυτής είδαμε την επίσης ευρωπαία Ingrid Bergman.

Πριν όμως λήξει ο Β' Παγκόσμιος πόλεμος, η Lamarr δεν είχε αποκαλύψει σε κανέναν, τον ιδιαίτερο αντιναζιστικό αγώνα της. Χρησιμοποίησε τις γνώσεις της, όχι τόσο στην υποκριτική, όσο στην μηχανική και μαζί με τον συνθέτη George Antheil, ανακάλυψαν την μέθοδο διασποράς φάσματος. Εφηύραν μαζί, μια συσκευή αναπήδησης συχνοτήτων με στόχο να βοηθήσουν το πολεμικό ναυτικό για την καθοδήγηση των τηλεκατευθυνόμενων τορπιλών και την απόκρυψη τους από τα εχθρικά ραντάρ.

Η ιδέα τους βρήκε πρακτική εφαρμογή ωστόσο μετά τον πόλεμο, αλλά οδήγησε στην συνέχεια με αρκετές προσθήκες, στον τρόπο λειτουργίας που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, στην ασύρματη λειτουργία των τηλεφώνων, το GPS, το Bluetooth και το Wi Fi.

Η εφεύρεση αυτή αμφισβητήθηκε από άλλους επιστήμονες, αλλά δύο δεκαετίες μετά το 1962, η εφαρμογή της θεωρήθηκε ως ένα από τα μεγαλύτερα τεχνολογικά επιτεύγματα του αιώνα. Όπως όμως γίνεται συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, ούτε βραβείο Νόμπελ κέρδισε, ούτε κάποια ιδιαίτερη επιστημονική τιμή. Ήταν άλλωστε μία ντίβα του σινεμά. Κανείς δεν έδειξε ενδιαφέρον στην άλλη της, εξέχουσα ιδιότητα και το επιστημονικό κατεστημένο προσπάθησε να μειώσει την επιτυχία της.

Ακόμη και όταν πολιτογραφήθηκε ως Αμερικανίδα, τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου Εφευρετών, αρνήθηκαν να την κάνουν μέλος τους. Παρά τη φήμη, την μεγάλη της δύναμη και επιρροή, ένιωσε πληγωμένη από την απόρριψη. Στράφηκε στις φιλανθρωπικές εκδηλώσεις για να εξαργυρώσει έτσι την λατρεία που της είχε το κοινό της. Και εκεί υπήρξε ιδιαίτερα αποδοτική.

Το 2000 πέθανε από καρδιακή προσβολή στα 85 της χρόνια και ο γιος της, τίμησε την επιθυμία της με το να ρίξουν τις στάχτες της στα βουνά των Άλπεων στη Βιέννη. Η ιστορία της όμως έγινε ταινία το 2017 με το όνομά της, για να μάθει και το ευρύ κοινό το πόσο σημαντική γυναίκα υπήρξε.