Jolie: «Η αντίσταση στο να μου λένε πώς να σκέφτομαι, να ντύνομαι ή να νιώθω είναι η πιο σημαντική»

Μέσα στο στούντιο της στη Νέα Υόρκη εκεί όπου δραστηριοποιείται πια στο Atelier Jolie, η 49χρονη Angelina Jolie επιστρέφει στις φωτογραφήσεις εκείνες που την αγαπάμε για λογαριασμό του CR Fashion Book και μιλάει για την Κάλλας, το νέο της Atelier, τα παιδιά της κάνοντας όμως ταυτόχρονα μια σπάνια αναφορά και στον τρόπο που η δική της μητέρα διαμόρφωσε τον χαρακτήρα της μεγαλώνοντας.

Το εγχείρημα του Atelier Jolie και ο ρόλος της Κάλλας

Η ερμηνεία της Jolie στην ταινία «Μαρία» του Pablo Larraín, κομμάτι μιας τριλογίας που ξεκίνησε με τη Τζάκι Κένεντι και συνεχίστηκε μρ το Spencer χάρισε στην 49χρονη ένα οκτάλεπτο χειροκρότημα από το κοινό που παρακολούθησε την ταινία στη Βενετία.

Το Netflix πρόκειται να κυκλοφορήσει την ταινία στους κινηματογράφους στις ΗΠΑ στις 27 Νοεμβρίου πριν η Maria κάνει το ντεμπούτο της στην πλατφόρμα στις 11 Δεκεμβρίου. Μιλώντας για τους τρόπους με τους οποίους η Jolie προετοιμάστηκε για να υποδυθεί την Κάλλας, η ίδια απαντά στο CR Fashion Book:

«Ο Pablo περίμενε από εμένα να δουλέψω πολύ, πολύ σκληρά. Και περίμενε να τραγουδήσω. Παρακολούθησα μαθήματα έξι ή επτά μήνες πριν τα γυρίσματα, έπρεπε να μάθω, να τραγουδήσω πραγματικά, να παρακολουθήσω μαθήματα ιταλικών, να καταλάβω και να μελετήσω όπερα, να βυθιστώ εντελώς και να κάνω τη δουλειά,.Αλλάη προετοιμασία απαιτούσε πολλά περισσότερα από αυτό, έπρεπε να καταλάβω τη Μαρία Κάλλας για να μπορέσω να παίξω τον χαρακτήρα αυτό.

Η μουσική ήταν η ζωή της, η σχέση της με τη φωνή και το σώμα της, η ικανότητά της να τραγουδά, η παρουσία της στη σκηνή και η επικοινωνία της με το κοινό, ήταν η ζωή της. Ήταν το κλειδί και για εκείνη. Καθόμουν στο σκοτάδι για ώρες, ακούγοντας συχνά τη μουσική της.

Είναι η μουσική της και μέσα από αυτό μπορείς να αρχίσεις να τη γνωρίζεις και να τη νιώθεις. Προσωπικά, συνδέθηκα με την ευαλωτότητά της», τόνισε η Jolie Και λίγο αργότερα εξήγησε πώς βιώσε την εμπειρία του να τραγουδά και να εκπαιδεύεται επί σειρά ετών στην όπερα:

«Κατά κάποιο τρόπο, ήταν η θεραπεία που δεν συνειδητοποίησα ότι χρειαζόμουν. Δεν είχα ιδέα πόσα κρατούσα και δεν εξωτερίκευα. Έτσι, η πρόκληση δεν ήταν η τεχνική, ήταν μια συναισθηματική εμπειρία να βρω τη φωνή μου, να είμαι στο σώμα μου και να εκφραστώ. Πρέπει να δώσεις κάθε κομμάτι του εαυτού σου. Όταν οι τραγουδιστές της όπερας εκφράζουν τον πόνο, εκεί βιώνουν το μεγαλύτερο βάθος. Η διαδικασία απαιτεί ολόκληρο το σώμα σου και απαιτεί να είσαι γεμάτη συναισθηματικά, όσο ανοιχτή και δυνατή, με όσο πιο δυνατή φωνή μπορείς να βγάλεις και συνειδητοποιείς κάνοντάς το, πόσο μπορείς να βλάψεις τον εαυτό σου όταν δεν εκφράσεις πλήρως αυτό που κουβαλάς στο σώμα σου.

Μιλώντας για το νέο της εγχείρημα, το Atelier Jolie, η Angelina μιλά αρχικά για τη βιωσιμότητα, όχι απλώς ως τάση αλλά ως μια επαναστατική δήλωση στη βιομηχανία της μόδας και εξηγεί:

«Με τα χρόνια, έχω δει τη μόδα να υπαγορεύεται από τις τάσεις και τους χρισμένους ως ειδικούς σε αυτές. Αλλά το να κοιτάξει κανείς προς τα μέσα και να ντυθεί για τον εαυτό του - να εκφραστεί αληθινά με δημιουργικότητα και επινοητικότητα - είναι μια χρήσιμη εξέγερση στη σύγχρονη εποχή.

Η πρόθεσή μου ήταν να χτίσω έναν χώρο—ένα σπίτι— για να δημιουργήσουν σε αυτό και να εμπνευστούν οι άνθρωποι. Το σπίτι αποτελείται από καλλιτέχνες και σχεδιαστές από όλο τον κόσμο, και στο επίκεντρο είναι μια πρόσκληση για εκ νέου ενασχόληση με τον σχεδιασμό και την οικοδόμηση μιας κοινότητας. Ήθελα να φτιάξω μια κολεκτίβα με καλλιτέχνες και σχεδιαστές που με εμπνέουν και δημιουργούν με τρόπο που ξεχωριστό όπως ο Simon Ungless που έχει έρθει μαζί μας στο ατελιέ για να μοιραστεί την τέχνη του και τα σχέδιά του με τους καλεσμένους μας και μάλιστα έχει τυπώσει σε μερικά από τα κομμάτια που έχω σχεδιάσει ενώ δίδασκε.

Από την άλλη η Zolay Sherzad, η ιδρύτρια και δημιουργική διευθύντρια της αφγανικής μάρκας Zarif, σχεδίασε και κέντησε το σακάκι που φαίνεται στο εξώφυλλο (του CR) με το δίκτυο των Αφγανών τεχνιτών της. Είναι μέρος μιας συλλογής capsule που προβάλλει την όμορφη τεχνική, το σχέδιο και την κουλτούρα τους.

Είναι συναρπαστικό να βλέπεις τι συμβαίνει όταν οι καλλιτέχνες συνεργάζονται. Υπάρχει μόνο ένας κανόνας για τους επισκέπτες μας στην κατοικία: δεν μπορούν να δημιουργούν μόνο για τον εαυτό τους. Πρέπει να συνεισφέρουν στην κοινότητα, να εμπορεύονται ή να διδάσκουν ή να ψυχαγωγούν.

Φαντάζομαι πως το εγχείρημα στο Atelier ότι δεν γίνεται αντιληπτό, αλλά μάλλον βιώνεται ως ένα σπίτι για καλλιτέχνες, και ότι είναι κατανοητό όταν οι πόρτες μας είναι ανοιχτές και πως καλούμε τους πάντες να έρθουν να δημιουργήσουν.

Η σπάνια αναφορά της Joliev στη μητέρα και τα παιδιά της

Το ανοιχτό αυτό σπίτι δημιουργίας και τέχνης είναι μια ακόμα ανθρωπιστική προσπάθεια της Jolie σε ένα άλλο επίπεδο πια, πιο καλλιτεχνικό. Η Angelina επί χρόνια υπήρξε για χρόνια ακτιβίστρια, ειδικά στα θέματα των προσφύγων σε όλον τον κόσμο ενώ εκπροσώπησε και στο παρελθόν την Ύπατη Αρμοστεία ως Πρέσβειρα Καλής Θέλησης, από το 2001 μέχρι το 2012.

Angelina Jolie: Το κοινό τατουάζ που έχει με την κόρη της και η σημασία του

Κι όταν το περιοδικό ζητά από την ίδια να εξηγήσει τη έμπενυση που την ώθησε να ασχοληθεί με τόσες ανθρωπιστικές δράσεις, η ίδια μιλά με καμάρι για τη μητέρα της

«Η μητέρα μου ήταν ένας άνθρωπος με βαθύ στοχασμό, μου μιλούσε συχνά για την αδικία. Όταν ήμουν στα είκοσι ετών, άρχισα να ταξιδεύω και συνειδητοποίησα πόσα πράγματα δεν είχα διδαχτεί στο σχολείο ή δεν γνώριζα. Τότε ξεκίνησα την εκπαίδευσή μου, ή μάλλον την επανεκπαίδευση. μου Άρχισα να ταξιδεύω σε πεδία μαχών ακούγοντας και μαθαίνοντας.

Η κοσμοθεωρία μου διαμορφώνεται σε μεγάλο βαθμό από οικογένειες προσφύγων και τρέφω τόσο μεγάλο σεβασμό για αυτούς. Μισώ όταν βλέπω τα μέσα ενημέρωσης και τους πολιτικούς να χρησιμοποιούν αυτές τις οικογένειες για δικό τους κέρδος.

Κανείς δεν θα επέλεγε αυτή τη ζωή.

Είναι τιμή μας να έχουμε το Eat Off Beat στο Ateleier, μια ομάδα σεφ προσφύγων και είναι υπέροχο να συνεργάζεσαι μαζί τους.

Η γεννημένη το 1950 στο Ιλινόις Marcheline Bertrand παντρεύτηκε τον πατέρα της Τζολί, τον ηθοποιό Γιον Βόιτ, το 1971 και μαζί του απέκτησε δυο παιδιά, την 39χρονη σήμερα Αντζελίνα και τον τρία χρόνια μεγαλύτερο Τζέιμς Χέιβεν. Η Μαρσελίν Μπερτράντ άρχισε να εργάζεται ως ηθοποιός, ωστόσο, λίγο αργότερα την απορρόφησε η παραγωγή ταινιών και οι φιλανθρωπίες, βήματα τα οποία ακολούθησε και η κόρη της.

«Ποτέ δεν θα είμαι τόσο καλή μητέρα όσο εκείνη», είχε πει η Jolie παλαιότερα για τη μητέρα της η οποία διαγνώστηκε με καρκίνο των ωοθηκών το 1999 και έφυγε από τη ζωή το 2007 σε ηλικία 56 ετών.

Κι όταν η κουβέντα έρχεται στην ίδια την 49χρονη ως μαμά, εκείνη εξηγεί:

«Υπάρχουν πάρα πολλά να αναφέρουμε ή να αναφέρουμε μόνο σε ένα. Τη στιγμή που γίνεσαι γονιός δεν είσαι ποτέ ξανά πρώτος. Η ζωή σου είναι αφιερωμένη σε κάποιον άλλο και αυτό είναι ένα όμορφο συναίσθημα. Κάπου εκεί, η Jolie μιλά για τα τατουάζ που μοιράζεται με τα παιδιά της:

«Χτύπησα το "Stay Gold" με την κόρη μου Viv (Vivienne) όταν εργαστήκαμε στην παράσταση Outsiders. Σημαίνει τόσα πολλά για εμάς ξεχωριστά αλλά και για τις δύο μαζί. Υπάρχει επίσης ένα τατουάζ - πουλί που μοιράζομαι με μερικά από τα παιδιά μου και που συμβολίζει κάτι πολύ προσωπικό για εμάς», εξηγεί η Jolie τονίζοντας πως παρότι δεν έχει κάποιο μότο ζωής πιστεύει πολύ στην ελευθερία:.

«Δεν έχω μότο, αλλά η ελευθερία ήταν πάντα σημαντική για μένα. Για μένα και για τους άλλους».

Κι αν νιώθει ακόμα πανκ ή επαναστάτρια, η Jolie εξηγεί:

«Αν πανκ σημαίνει να μην ακολουθείς, αλλά να αμφισβητείς, τότε υποθέτω ότι το κάνω. Η αντίσταση στο να μου λένε πώς να σκέφτομαι, να ντύνομαι ή να νιώθω είναι σημαντική για μένα».

Όσο για το πάθος της 49χρονης το οποίο δεν ξέρει κανείς;

«Η εξωτερική πολιτική, υποθέτω ότι είναι ο λόγος που σκηνοθετώ τις ταινίες που κάνω αλλά μου αρέσει και το standup comedy.