Σχεδία: Το πρώτο ελληνικό περιοδικό που κυκλοφορεί σε γραφή Μπράιγ κρύβει την πιο όμορφη ιστορία

Για μένα το σπίτι της Σχεδίας, το Shedia Home, Cafe, Restaurant & Gift Shop, έχει μια ιδιαίτερη οικειότητα. Έχοντας ξεκινήσει να είμαι αναγνώστρια από τα φοιτητικά μου ακόμα χρόνια στη Θεσσαλονίκη, βρέθηκα ανάμεσά τους ως εθελόντρια αλλά και ως επαγγελματίας δημοσιογράφος αργότερα μαθαίνοντας και επίσημα για το έργο τους. Σήμερα, όμως, είπα πως θα συναντήσω τον Χρήστο Αλεφάντη, διευθυντή σύνταξης της Σχεδίας, για έναν ιδιαίτερο λόγο. Για να μιλήσουμε για μία ακόμη πλευρά της Σχεδίας που ίσως δεν είναι γνωστή στο ευρύ κοινό. Για όσους, λοιπόν, δεν το γνωρίζουν η Σχεδία είναι το μόνο ελληνικό περιοδικό που κυκλοφορεί μεταφρασμένο σε γραφή Μπράιγ, δίνοντας τη δυνατότητα στους συμπολίτες μας με προβλήματα όρασης να διαβάσουν το περιεχόμενό της.

Ακολουθήσαμε μία «αόρατη διαδρομή» μαζί με τη Σχεδία στις αθέατες πλευρές της Αθήνας

Photo Credits: Lefteris_Partsalis Lefteris_Partsalis

Περιμένω με μία μεγάλη κούπα καφέ στο χέρι τον Χρήστο μία Παρασκευή πρωί και καθώς ακούω κλασική μουσική από τα ηχεία του cafe, χαζεύω τα σπιτάκια και τα καραβάκια που είναι κρεμασμένα στην οροφή, αφιερωμένα σε όσους κατάφεραν να βρουν ένα σπίτι ή μία μόνιμη εργασία μέσα από τη Σχεδία και στάθηκαν ξανά στα πόδια τους. Αλήθεια, όμως, ποτέ δεν τον έχω ρωτήσει πώς μπήκε η Σχεδία στη ζωή του. «Ήμουν αναγνώστης του αυστραλιανού περιοδικού δρόμου The Big Issue, έχοντας γεννηθεί και μεγαλώσει στην Αυστραλία. Το 2005 ήρθε στην Ελλάδα και στα Εξάρχεια που ζούσα και ζω ακόμα έβλεπα ακραία φτώχεια και αστεγία. Βλέποντας, λοιπόν, τρεις συγκεκριμένους αστέγους που πέρασαν όλο τον χειμώνα σε ένα εγκαταλειμμένο κτίριο σκέφτηκα να δημιουργήσουμε την ποδοσφαιρική ομάδα αστέγων το 2007. Και κάπως έτσι γνώρισα τους ανθρώπους που εκπροσωπούν το διεθνές δίκτυο περιοδικών δρόμου».

Photo Credits: Lefteris_Partsalis Lefteris_Partsalis

Το 2013 κυκλοφόρησε η Σχεδία. Ο ίδιος ο Χρήστος και ολόκληρη η ομάδα ασχολήθηκαν τον πρώτο καιρό εθελοντικά με το περιοδικό μέχρι να καταφέρουν να υπάρχει μία μικρή αλλά πλέον επαγγελματική σχέση. Η Σχεδία πωλείται αποκλειστικά στους δρόμους τους πόλης από συνανθρώπους μας που αντιμετωπίζουν την αστεγία, τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό σε πολύ ακραίες μορφές και από ένα μέρος της τιμής πώλησης του περιοδικού καταφέρνουν να έχουν ένα μικρό εισόδημα. Σήμερα, όμως, είμαστε εδώ για να μιλήσουμε για ένα άλλο κομμάτι της Σχεδίας, η οποία αποφάσισε να δώσει ορατότητα σε μια ακόμη αποκλεισμένη ομάδα συμπολιτών μας, στα άτομα με προβλήματα όρασης, μεταφράζοντας το τεύχος της στη γραφή Μπράιγ. Και ο Χρήστος μου διηγήθηκε με δάκρυα μία από τις πιο συγκινητικές ιστορίες που έχω ακούσει από τους δρόμους της Αθήνας.

«Στην Ελλάδα δεν υπάρχει άλλο έντυπο σε γραφή Μπράιγ. Κάθε Φεβρουάριο που έχουμε τα γενέθλιά μας ζητάμε από τους ανθρώπους της Σχεδίας να μοιραστούν μαζί μας ιστορίες από τον δρόμο. Πριν κάποια χρόνια ο κύριος Μιχάλης Σαμόλης μας είχε μεταφέρει το εξής περιστατικό. Ήταν στη στάση του Μετρό Συγγρού/Φιξ με το περιοδικό στο χέρι και φώναζε τη γνωστή φράση "Περιοδικό δρόμου Σχεδία". Κάποια στιγμή είδε να ανεβαίνει από τα σκαλάκια μία τυφλή κυρία. Και εκεί ο κύριος Μιχάλης σταμάτησε να το επικοινωνεί. Τότε εκείνη αρχίζει να του φωνάζει "Σχεδία, σχεδία, πού είσαι αγόρι μου;". Πήγε επάνω του, του είπε δώσε μου ένα περιοδικό. Ο κύριος Μιχάλης στα εξήντα του χρόνια ξεσπάει σε κλάματα και εκείνη του λέει γιατί κλαις αγόρι μου. Της είπε "έχουν περάσει χιλιάδες όλη την ημέρα και δεν με έχουν δει και με είδατε εσείς".». Κάπως έτσι ξεκίνησε η ιδέα.

01

04

Η έκδοση είναι μια χορηγία του ΚΕΑΤ (Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών), το οποίο ανήκει στο Υπουργείο Εργασίας. Η Σχεδία σε γραφή Μπράιγ κυκλοφορεί κανονικά κάθε μήνα και φτάνει στα χέρια των αναγνωστών της ως το μοναδικό περιοδικό που μπορούν να έχουν στην Ελλάδα. «Αν έχει καταφέρει δύο πράγματα κοινωνικά η Σχεδία, το πρώτο είναι να δώσει φωνή σε όσους δεν έχουνε και το δεύτερο να καταστήσει το αόρατο, ορατό. Πάντα λέω εξάλλου ότι η αστεγία είναι ένα κοινωνικό έγκλημα, μόνο που ο εγκληματίας δεν είναι ο άστεγος, αλλά η πολιτεία». Όλοι εξάλλου οι πωλητές της Σχεδίας αν μιλήσεις μαζί τους θα σου πουν ότι το πιο σημαντικό δώρο που τους έχει κάνει είναι ότι νιώθουν και πάλι ορατοί. Πώς θα μπορούσαν, λοιπόν, να μην κάνουν κάτι και τους ανθρώπους με προβλήματα όρασης;

Photo Credits: Lefteris_Partsalis Lefteris_Partsalis

«Έχουμε πάρει πολύ θετικά σχόλια σε αυτό το εγχείρημα, αλλά έχουμε να κάνουμε ακόμα δουλειά στο να το μάθει ο κόσμος. Δυστυχώς δεν το ξέρουν ακόμα πολλοί. Αλλά όταν παρουσιάζουμε αυτό το ιδιαίτερο τεύχος μπαίνει στον κόσμο η ιδέα της συμπερίληψης. Και αυτός είναι και ο ρόλος της Σχεδίας». Οι ίδιοι όπως μου είπε σκέφτονται και θέλουν πάρα πολύ να ενταχθούν σιγά-σιγά στο δυναμικό των πωλητών της Σχεδίας και άτομα με ειδικές ανάγκες, συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπων με προβλήματα όρασης. «Υποστηρίξτε μας να φτάσει το μήνυμα στους ανθρώπους,» μου λέει ο Χρήστος με έμφαση, γιατί όπως μου εξηγεί τα άτομα με αναπηρία δεν θα μπορέσουν να αναζητήσουν τα ίδια τη Σχεδία. «Ξέρουμε ότι στον τομέα της αναπηρίας υπάρχει μεγάλη φτώχεια και πολλά άτομα που θα μπορούσε να υποστηρίξει η Σχεδία μας,» συνεχίζει. Οπότε αυτό που μένει είναι ο συνδετικός κρίκος που είμαι σίγουρη ότι θα βρεθεί σύντομα, αν κρίνω από τον ενθουσιασμό που δουλεύει η ομάδα του περιοδικού. Και αυτό όπως μου λέει είναι και η προτεραιότητά τους για το 2025.

Photo Credits: Lefteris_Partsalis

O Χρήστος δεν είναι όπως λέει φύσει αισιόδοξος, αλλά θέσει αισιόδοξος. Ο κόσμος μας εξάλλου γίνεται καλύτερος κάθε μέρα, απλώς η ζωή μας είναι πολύ μικρή για να συνειδητοποιήσουμε την αλλαγή. Και καθώς ο κόσμος γεμίζει σιγά-σιγά το καφέ της Κολοκοτρώνη ο Χρήστος Αλεφάντης μου αποκαλύπτει off the record τα επόμενα βήματα της ομάδας, τα οποία έχουν δρομολογηθεί και θα μας ανακοινώσουν σύντομα. Και είναι όσο ενδιαφέροντα πιστεύεις, μόνο που πάντα μπαίνει και η σφραγίδα αυτής της φανταστικής ομάδας που ξέρει καλά πώς να επιτελεί το κοινωνικό της έργο χωρίς να κάνει καμία απολύτως έκπτωση στο τελικό αποτέλεσμα. Συντονίσου με τις δράσεις τους και γίνε υποστηρικτής των κόκκινων γιλέκων, για να βάλουμε επιτέλους όλοι μαζί γκολ στη φτώχεια.

01

03