Όταν πούμε ΚΑΙ «το αγόρι της τάδε» ίσως να είμαστε σε καλό δρόμο να μην ετεροπροσδιορίζουμε κανέναν

Σε ένα παράλληλο σύμπαν, εν έτει 2024, μια γυναίκα δεν ετεροπροσδιορίζεται. Δεν είναι η κοπέλα του Χ, ούτε η αδερφή του Ψ, ούτε η κόρη του τάδε.

Χρυσή Διαμαντοπούλου, Ελευθερία Πλευρίτου, Ιωάννα Χυδηριώτη, Νικόλ Ελευθεριάδου, Μαργαρίτα Πλευρίτου, Έλενα Ξενάκη, Αλεξάνδρα Ασημάκη, Μαρία Πάτρα, Ειρήνη Νίνου, Βασιλική Πλευρίτου, Στεφανία Σάντα, Αθηνά-Δήμητρα Γιαννοπούλου, Ιωάννα Σταματοπούλου, Έλενα Ελληνιάδη, Σοφία Τορνάρου. Αυτές είναι κοπέλες που έκαναν περήφανη τη χώρα μας. Αυτά είναι τα ονόματα των κοριτσιών που συνθέτουν την Εθνική ομάδα πόλο γυναικών της Ελλάδας η οποία και επέστρεψε μετά από 16 χρόνια στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Όπως όλοι γνωρίζουμε, η ομάδα της Αλεξίας Καμμένου κέρδισε 7-6 την Ιταλία στον μικρό τελικό του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος του Αϊντχόφεν κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο και μαζί με τη διάκριση και το «χρυσό» Ολυμπιακό εισιτήριο για το «Παρίσι 2024».

Μέχρι εδώ εξαιρετικά.

«Τόσο περήφανος για σένα» VS «σε λένε το κορίτσι του τάδε»

Η Νικόλ Ελευθεριάδου ήταν από τις πιο καθοριστικές παίκτριες της Εθνικής ομάδας, καθώς το τελευταίο σουτ της στον μικρό τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος πόλο γυναικών της Ολλανδίας ήταν εκείνο που έστειλε την Ελλάδα στο βάθρο και στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Την ώρα που άτομα από το περιβάλλον της αθλήτριας εξέφραζαν την περηφάνια τους εντός και εκτός social media, κάποια δημοσιεύματα έκαναν λόγο για «την ιστορία που έγραψε η κοπέλα του Βεζένκοβ».

Για την ιστορία, η «κοπέλα του Βεζένκοβ» ως παίκτρια του Ολυμπιακού έχει κατακτήσει 8 πρωταθλήματα Ελλάδας, 3 Πρωταθλήματα Ευρώπης (2015, 2021, 2022) και ένα Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης LEN Trophy (2015). Ήταν μέλος της ελληνικής εθνικής ομάδας που κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2018 στη Βαρκελώνη και το χάλκινο μετάλλιο στους Ευρωπαϊκούς Αγώνες του 2015 στο Μπακού, έχει κερδίσει χρυσά, ασημένια και χάλκινα μετάλλια σε παγκόσμιους και ευρωπαϊκούς αγώνες με την εθνική ομάδα υδατοσφαίρισης εφήβων της Ελλάδας, και σύμφωνα με κάποια Μέσα, η Νικόλ Ελευθεριάδου θα πρέπει να ετεροπροσδιορίζεται ως η «κοπέλα του Βεζένκοφ».

Κόντρα στην παλιακιά δημοσιογραφία που συντηρείται (και) στο όνομα των κλικ διότι στοχεύει σε παλιακά μυαλά, ο Βουλγαροελληνοκύπριος διεθνής καλαθοσφαιριστής που αγωνίζεται με την ομάδα των Σακραμέντο Κινγκς στο ΝΒΑ, την ίδια ώρα ανέβαζε στο προσωπικό του προφίλ στο Instagram post περηφάνιας για τη Νικόλ.

O Σάσα Βεζένκοφ θέλησε να στείλει το δικό του μήνυμα στη σύντροφό του, Νικόλ Ελευθεριάδου, αναφορικά με την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου από την Εθνική πόλο γυναικών. Με πολύ λίγα λόγια, για την ακρίβεια, με τέσσερις λέξεις, ο αθλητής τα είπε όλα: «So proud of you».

Όλοι ξέρουμε ότι για εκείνον δε θα έγραφαν ποτέ «το αγόρι της Ελευθεριάδου»

Ας είμαστε ειλικρινείς: όλοι γνωρίζουν πως κανείς δεν θα έγραφε ποτέ «το αγόρι της Ελευθεριάδου».

Παρόλο που θα έλεγε κανείς πως η κατάσταση βελτιώνεται για το γεγονός πως όλο και περισσότερες γυναίκες αρχίζουν να καταλαμβάνουν υψηλότερες θέσεις επαγγελματικά που για χρόνια αποτελούσαν ανδροκρατούμενους κλάδους, η πικρή αλήθεια είναι πως οι γυναίκες εξακολουθούν να υποτιμώνται, να ετεροπροσδιορίζονται, να αμείβονται λιγότερο να, να, να.

Μάλιστα, εξακολουθούν να προβάλλονται περισσότερο στα Μέσα όχι για τα επιτεύγματά τους (άκουσον, άκουσον) αλλά για την ελκυστικότητά τους, τον διάσημο σύντροφό τους, και γενικά για όλους τους λάθος λόγους και όχι για το ουσιαστικό content που θα έπρεπε να είναι το πρώτο που προβάλλεται στο πλαίσιο της ενδυνάμωσης, της αλληλεγγύης, της αλήθειας.

Πολλές φορές, και όχι απαραίτητα για να μειώσουν την αξία μιας γυναίκας (άσχετα αν εκεί καταλήγει το θέμα) αλλά για να αυξήσουν τα κλικ και να προσελκύσουν περισσότερο κόσμο, τα μέσα ενημέρωσης ποντάρουν σε νοοτροπίες περασμένων δεκαετιών με αποτέλεσμα να κάνουμε άλματα πίσω και όχι μπροστά. Πολύ συχνά, έχουμε να κάνουμε με καταστάσεις όπου είναι ξεκάθαρο πως οι βάσεις του πατριαρχικού συστήματος είναι τόσο γερές που είναι αδύνατον να γκρεμιστούν εν έτει 2024.

Δυστυχώς, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που τους αρέσει να βλέπουν τους άνδρες στην εξουσία ή να είναι εκείνοι το πρώτο όνομα. Που δεν τους αρέσει να δίνουν έδαφος σε ταλαντούχες, επιτυχημένες, ανερχόμενες γυναίκες που απειλούν τον εύκολο τρόπο δυναμικής του φύλου τους. Που θέλουν να βλέπουν την κυρία Κοκοβίκου γιατί έχουν ανάγκη να τη συντηρούν λόγω φόβου και αδυναμίας.

Το ζητούμενο φυσικά, δεν είναι να μειωθεί ούτε η αξία του άντρα αλλά να προβάλλεται πάντα και παντού η ισότητα. Ίσως όταν μάθουμε να λέμε ΚΑΙ «το αγόρι της τάδε», «ο κύριος της κυρίας» τότε ίσως να είμαστε σε καλό δρόμο να μην ετεροπροσδιορίζουμε κανέναν. Κάθε άνθρωπος είναι αυτόφωτος και δεν έχει την ανάγκη κανενός για να λάμψει. Όλα τα άλλα που υπονομεύουν τη μοναδικότητα ενός ανθρώπου, της Νικόλ εν προκειμένω, προκαλούν μόνο ετεροντροπή.

Η αλήθεια είναι ότι είμαστε τόσο μακριά από εκεί που πρέπει να είμαστε, που μερικές φορές φαίνεται ένα τούνελ που δεν έχει τέλος. Αλλά είναι μια σήραγγα, που σημαίνει ότι μπορούμε να προχωρήσουμε αν απλώς διατηρήσουμε μια τροχιά προς τα εμπρός.

Για το θέμα τοποθετήθηκε και η Έλβη Μιχαηλίδου

Τους τίτλους και τα πρωτοσέλιδα που ανέφεραν τη Νικόλ Ελευθεριάδου ως το «κορίτσι του Βεζένκοφ» σχολίασαν στην Ώρα Ελλάδος η Έλβη Μιχαηλίδου, ο Παναγιώτης Στάθης, ο Γιάννης Κολοκυθάς και ο Μανώλης Αναγνωστάκης, χαρακτηρίζοντάς τους ντροπιαστικούς, όπως και τον προσδιορισμό της Αλεξίας Καμμένου ως «αδερφής του Πάνου Καμμένου».

Και κάπου εδώ ο λόγος πάει στη Νικόλ. Ό, τι θα έπρεπε δηλαδή να γίνει από την αρχή

Μετά την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και την εξασφάλιση της πρόκρισης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, τα κορίτσια της Εθνικής είδαν ένα μεγάλο όνειρό τους να γίνεται πραγματικότητα.

Η περηφάνια φάνηκε και στις δηλώσεις της Νικόλ Ελευθεριάδου στο «Ελ. Βενιζέλος»:

«Η αλήθεια είναι ότι το αποτέλεσμα είναι ομαδικό. Το συναίσθημα είναι μοναδικό στο γκολ μου. Ανατρίχιασα και είπα ότι το ματς θα τελειώσει εκεί. Ήμουν σίγουρη ότι θα συμβεί, θα έρθει η επιτυχία. Έχουμε Παγκόσμιο και Ολυμπιάδα, μακάρι να είμαστε καλά και να κατακτήσουμε κάποιο μετάλλιο. Η Αλεξία (σ.σ. Καμμένου) μάς είπε ότι σε αυτά τα ματς δεν μετρά κανένα σύστημα και τακτική, αλλά το ποιος το θέλει ποιο πολύ. Το πάθος μπορεί να καταστρέψει την οποιαδήποτε άμυνα και έτσι έγινε. Κάναμε μεγάλη προσπάθεια, αλλά παίζαμε με τρομερή ομάδα. Ξέραμε ότι θα επιστρέψει και υπήρχε πολύ άγχος, αλλά πιστεύαμε ότι δεν θα χάναμε. Δεν γυρνούσε το ματς».

Αξίζει να σημειωθεί πως μετά το τέλος του αγώνα, η Νικόλ παρουσιάστηκε εμφανώς συγκινημένη στις πρώτες της δηλώσεις της.

«Προσπαθώ να βρω τις λέξεις να εκφράσω αυτά που νιώθω, τρέμω! Δεν μπορώ να περιγράφω τι σημαίνει αυτό για μας. Δεν θα μιλήσω για τους κόπους και οτιδήποτε άλλο. Αυτή η ομάδα έπαιξε με τόση ψυχή σήμερα, που πραγματικά δεν άξιζε κάτι άλλο από την πρόκριση. Δεν έχω λόγια, προσπαθώ να συνειδητοποιήσω απλά τι έχει συμβεί. Είναι ένα όνειρο η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες και είμαι ευγνώμων που θα το ζήσω με αυτά τα κορίτσια, με αυτό το προπονητικό τιμ. Είναι δουλειά χρόνων και πραγματικά δεν έχω λόγια».

Αξίζει να αναφερθεί επίσης, ότι η ομάδα πόλο γυναικών της Ελλάδας αν και ήταν η πρώτη στην ιστορία της χώρας που κέρδισε μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες (ασημένιο το 2004 στην Αθήνα), συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008 στο Πεκίνο αλλά δεν τα κατάφερε στη συνέχεια να προκριθεί. Μάλιστα, το 2011 κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Κίνας και το 2012 δεν μπόρεσε να είναι στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου.

Για την ιστορία, πριν από λίγους μήνες προκρίθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες και η εθνική ανδρών πόλο της Ελλάδας.