Τελικά συγχωρούνται όλα τα λάθη;

Κι αυτό το λάθος μπορεί να σου την αλλάξει ολοσχερώς. Είσαι όμως άνθρωπος και πρέπει να πάψεις να αυτοτιμωρείσαι.

Προσπαθείς να είσαι σε όλα σωστή, να μην απογοητεύεις κανέναν, κρίνεις και κατακρίνεις με μεγάλη ευκολία όποιον παρεκκλίνει της πορείας του γιατί έρχεται σε αντίθεση με τα προσωπικά σου πιστεύω και τον δικό σου προγραμματισμό και για να σου είμαι ειλικρινής αν με ρωτούσες πριν λίγα χρόνια θα σου έλεγα ότι κι εγώ το ίδιο θα έκανα στη θέση σου.

Γιατί κι εγώ σε κάποια πράγματα ήμουν και εξακολουθώ να είμαι απόλυτη και να μην δικαιολογώ ανθρώπους και καταστάσεις που υπέπεσαν σε τραγικά λάθη γιατί λανθασμένα πιστεύω ότι όλοι πρέπει να είναι και να σκέφτονται όπως εγώ.

Ποιος λοιπόν μπορεί να πει με το χέρι στην καρδιά ότι οι δικές του προσλαμβάνουσες, οι δικές του πεποιθήσεις είναι απαραίτητα οι σωστές; Κανείς είναι η απάντηση. Γιατί κανείς δεν μοιάζει με κανέναν και ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός. Λειτουργεί, αντιδρά, συμπεριφέρεται με τελείως διαφορετικό τρόπο σε διαφορετικές συνθήκες.

Όχι, δεν τα ισοπεδώνω όλα. Φυσικά και υπάρχουν σταθερές, οι οποίες αν δεν υπήρχαν δε θα διαφέραμε σε τίποτα από τα ζώα. Φυσικά και υπάρχουν ασυγχώρητες συμπεριφορές και αγεφύρωτα χάσματα που τερματίζουν τις διαπροσωπικές μας σχέσεις όχι μόνο με γνωστούς, αλλά και με πολύ πιο σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή μας: Γονείς, παιδιά, φίλους, κολλητούς, συζύγους.

Απλώς λέω ότι σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να υπάρχει μία δικαιολογία. Και πριν πυροβολήσουμε έναν άνθρωπο καλό είναι –αν μας ενδιαφέρει πραγματικά- να προσπαθήσουμε να μπούμε στα παπούτσια του, να νιώσουμε όπως αυτός και να καταλάβουμε τι μπορεί να τον οδήγησε στην πράξη του. Με λίγα λόγια να τον συναισθανθούμε κάνοντας παράλληλα μια εσωτερική ενδοσκόπηση. Γιατί το τελευταίο τελικά είναι το πιο σημαντικό από όλα στο τέλος της ημέρας.

Κι εσύ μπορεί να βρεθείς μία μέρα στη θέση του άλλου που υπέπεσε σε λάθος. Είσαι άνθρωπος. Δεν είσαι ρομπότ. Και δεν μπορείς να προεξοφλήσεις τις συμπεριφορές σου για το υπόλοιπο της ζωής σου. Είμαι σίγουρη ότι αν σου ζητήσω τώρα αμέσως να σκεφτείς μία απρεπή σου συμπεριφορά, κάτι που είχες κάνει στο παρελθόν και που μπορεί να πλήγωσε άθελά σου σε μέγιστο βαθμό μία φίλη σου, έναν φίλο σου, έναν άνθρωπο που αγάπησες, σίγουρα κάποια θα σου έρθει στο μυαλό. Όχι γιατί είσαι κακός άνθρωπος, αλλά γιατί σε κάποια φάση της ζωής σου υπήρξες ανώριμος, αφελής, ευάλωτος. Και ξέρω ότι τώρα που το σκέφτεσαι, μπορεί να ντρέπεσαι γι’ αυτό, αλλά το μετάνιωσες και προχώρησες μπροστά μαθαίνοντας από τα λάθη σου. Έγινες καλύτερος άνθρωπος.

Ακόμα κι αν δεν μπορείς να συγχωρήσεις, είναι κι αυτό μία συμπεριφορά, νιώθεται και σε καταλαβαίνω. Πολλές φορές ο πόνος είναι μεγάλος και οι σχέσεις διαλύονται. Είναι αδύνατο να επανέλθουν τα συναισθήματα. Τα αφήνουμε όλα πίσω και προχωράμε…

Αλλά να θυμάσαι. Shit happens και όλα μπορεί να συμβούν. Να είσαι έτοιμη να τα αντιμετωπίσεις. Ήρεμα, ώριμα και με αξιοπρέπεια πάνω απ’ όλα, αναλαμβάνοντας την ευθύνη των πράξεών σου. Όχι για τους άλλους αλλά πάνω απ’ όλα για σένα.

Μπορείτε να με βρείτε και στο φυσικό μου περιβάλλον, εδώ αλλά και εδώ!