Το τέλος του παραμυθιού «Όλα τα μπορείς»

Και η εξήγηση είναι απλή. Δεν είμαστε όλοι φτιαγμένοι και κατασκευασμένοι για να μπορούμε να είμαστε ό,τι θέλουμε. Ναι, μπορείς να δοκιμάσεις, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα επιτύχεις. Ειδικά αν δεν έχεις το ταλέντο και την οξυδέρκεια για να το καταφέρεις. Κι αυτό δεν είναι κακό. Όλα παίζουν. Και η αποτυχία είναι μέσα στο παιχνίδι. Σε μαθαίνει. Είναι αυτό που λέμε ότι τα παθήματα γίνονται μαθήματα. Όμως, αν είσαι πραγματικά έξυπνη, θα φροντίσεις να εστιάσεις σε αυτό που ξέρεις να κάνεις καλά. Κι άσε τους specialists να κάνουν τα άλλα. Κι αυτό επειδή όλοι κρινόμαστε και είναι στη φύση μας να μην μπορούμε πάντα να αντέξουμε μία αρνητική κριτική.

Ουσιαστικά, αν το καλοσκεφτείς, αν αποδεχτείς ότι δεν μπορείς να τα κάνεις όλα σωστά και επιτυχημένα, ουσιαστικά θα προστατεύσεις τον εαυτό σου: Από υψηλές προσδοκίες, από αρνητικές κριτικές για τις επιδόσεις σου, από κακοπροαίρετους που θέλουν να σε πληγώσουν εκεί που πονάς.

Αν για παράδειγμα, το όνειρό σου είναι να γίνεις τραγουδίστρια, αλλά η φωνή σου είναι μέτρια, καλό είναι να το παρατήσεις όσο πιο νωρίς γίνεται. Ή να το γυρίσεις σε κάτι άλλο που να έχει σχέση με τον χώρο που αγαπάς. Και προς Θεού, μην ακούς τη γιαγιά σου που σου έχει αδυναμία και σου λέει «Εσύ αγάπη μου είσαι γεννημένη Star», ούτε τους αυλοκόλακες που νομίζουν ότι έτσι θα κερδίσουν την εύνοιά σου, τη φιλία σου, το οτιδήποτε έχεις. Ζήτησε να κριθείς από αυτούς που ξέρουν καλά το αντικείμενο. Και να είσαι προετοιμασμένη για μία σκληρή αλήθεια που μπορεί να σε πληγώσει. Με λίγα λόγια, σταμάτα να παραμυθιάζεσαι. Δεν κάνουμε όλοι για όλα και όσο πιο νωρίς το αποδεχτείς, τόσο πιο ευτυχισμένη θα είσαι. Δεν μπορούμε όλοι να γίνουμε τραγουδιστές, πρωταθλητές ή αστροφυσικοί.

Όσο πιο νωρίς καταλάβεις σε τι είσαι πραγματικά καλή, θα έχεις χρόνο να καλλιεργήσεις το ταλέντο σου, τις γνώσεις σου, να εξειδικευτείς σε αυτό και να φτάσεις στην κορυφή. Βάλε το μυαλό σου μπροστά. Και σκέψου ότι αυτό στο λέει μία γυναίκα που σου έχει γράψει άπειρες φορές «να ακούς την καρδιά σου», «να κάνεις αυτό που αισθάνεσαι»… όχι, αυτό δεν ισχύει σε όλα. Ειδικά στην επαγγελματική σου κατάρτιση. Εκεί θέλει μυαλό και ταλέντο. Και μόρφωση και πείσμα. Και ρεαλισμός και εξυπνάδα.

Για να αντέξεις τις συνθήκες μίας δουλειάς που έχει απαιτήσεις, για να επιβιώσεις με αξιοπρέπεια, για να σε σέβονται, πρέπει αυτό που κάνεις, να το κάνεις καλά. Αλλιώς θα είσαι πάντα αναπληρωματικός παίκτης. Πάντα δεύτερη. Ποτέ η πρώτη επιλογή.

Όχι, δεν είναι κακό να είσαι αναπληρωματικός –χωρίς αναπληρωματικούς δε θα υπήρχε ομάδα- αρκεί να είσαι συνειδητοποιημένα αναπληρωματικός. Να έχεις αποδεχτεί τον ρόλο σου και να τον υπηρετείς σωστά.

Αν θες να λάμψεις πρέπει να σταματήσεις να πιστεύεις ότι «Όλα τα μπορείς». Γιατί είναι εξορισμού αδύνατο.

Μη σταματήσεις να ακολουθείς το ένστικτό σου. Αλλά προσπάθησε να εστιάσεις όχι μόνο σε αυτό που αγαπάς, αλλά και σε αυτό που πιστεύεις ότι αντέχεις να κάνεις καλά και σωστά. Κι αν δεν μπορείς να το δεις τώρα, θα στο φέρει η ζωή. Με έναν μαγικό τρόπο, η ζωή σου δείχνει πάντα τον δρόμο, αρκεί να έχεις τα μάτια σου και τα αφτιά σου ανοιχτά.

Αν το υλικό σου είναι τέτοιο, που θα σε κάνει να ξεχωρίσεις, αν μάλιστα αυτό που θα ακολουθήσεις στη ζωή είναι αυτό που αγαπάς να κάνεις, τότε είσαι ένας πραγματικά ευλογημένος άνθρωπος. Τυχερός και ξεχωριστός. Και το ταλέντο είναι τόσο όμορφο να το βλέπεις να ανθίζει, να εξελίσσεται, να προοδεύει. Αγαπώ όλους τους ταλαντούχους ανθρώπους, Τους θαυμάζω. Το ταλέντο είναι όμορφο και γοητευτικό…

Καλή σου μέρα.

Περιμένω τα μηνύματά σου εδώ!

Μπορείς να με βρεις και στο φυσικό μου περιβάλλον και να με ακολουθήσεις στο Instagram, στο Facebook και στο twitter.