«Τέτοιους φιλόζωους να τους χαίρεστε…», γράφει η Δέσποινα Καμπούρη

Μόλις διάβασα τα δεκάδες σχόλια κάτω από την χθεσινή μου ανάρτηση στο blog μου και δε σας κρύβω ότι νιώθω απέραντο θυμό για όλους αυτούς τους δήθεν «φιλόζωους» που με κατηγορούν για απερισκεψία και ανευθυνότητα… Άνθρωποι που απλώς κρύβονται πίσω από την ταμπέλα «φιλόζωος», αρπάζοντας την ευκαιρία να γίνουν φαρμακεροί και απίστευτα κακοί με τα σχόλιά τους.

Θα έπρεπε όμως να έχω μάθει όλα αυτά τα χρόνια που εργάζομαι μπροστά και πίσω από τις κάμερες, ότι υπάρχουν κάτι ανθρωπάκια που δε χρειάζεται να τα… «τροφοδοτήσεις» με δήθεν λανθασμένες κινήσεις για να ξεκινήσουν το κράξιμο… Υπάρχουν ανθρωπάκια που αρέσκονται σε αυτό… Που ζουν από αυτό… Κάθε φορά για τους δικούς τους λόγους… Το προσπερνώ.

Έχω θυμώσει. Νιώθω φοβερά αδικημένη από ανθρώπους που ούτε καν με γνωρίζουν προσωπικά. Ανθρώπους που δεν έχουν ιδέα για το ποιόν μου και τον χαρακτήρα μου. Αν έκριναν αρνητικά, ένα οποιοδήποτε άλλο θέμα που άπτεται της δημόσιας εικόνας μου, θα το έκανα «γαργάρες», όπως πολλές φορές έχω κάνει και στο παρελθόν. Άλλωστε εγώ επέλεξα το επάγγελμά μου και οφείλω να παίξω με τους κανόνες του, άσχετα αν συμφωνώ ή διαφωνώ με τον φασισμό: «Είσαι δημόσιο πρόσωπο; Σκάσε και κολύμπα».Όμως, το αν εγώ διαθέτω φιλοζωικές ευαισθησίες δεν μπορεί κανείς από όλους τους κακοπροαίρετους εκεί έξω να το κρίνει.

Είμαι ένα άνθρωπος που μεγάλωσε με σκυλιά και γατιά από την κούνια του. Διαπαιδαγωγήθηκα και γαλουχήθηκα από τους γονείς μου, μαθαίνοντας να σέβομαι, να αγαπώ και να προστατεύω τα ζώα. Έχω καταγγείλει βάναυσα αφεντικά στην αστυνομία και στην Φιλοζωική, έχει κινδυνέψει η οικογένειά μου από εκδικητικούς ανθρώπους μετά από συνεχείς καταγγελίες. Έχω περιθάλψει ζώα χτυπημένα και εγκαταλελειμμένα.

Πραγματικά το τελευταίο πράγμα που θα περίμενα από ένα μέρος του αναγνωστικού μου κοινού, θα ήταν να με κατηγορήσει για ανευθυνότητα απέναντι στα ζώα… Απογοητεύομαι… Όχι από αυτούς, αλλά από μένα την ίδια. Μάλλον δεν κατάφερα να περάσω σωστά το μήνυμά μου… Μάλλον είναι άλλοι οι αναγνώστες που θα ήθελα να με διαβάζουν. Είναι αυτοί οι γλυκείς, ευγενικοί άνθρωποι. Είναι οι αναγνώστες με κοινή λογική και ευαισθησίες. Άνθρωποι που καταφέρνουν να με προβληματίσουν βαθειά με κάποιες κριτικές που μου στέλνουν, να με κάνουν να αναθεωρήσω και να τους ευχαριστήσω γι’ αυτό. Ξέρετε εσείς αγαπημένοι μου… Σε σας αναφέρομαι και επί τη ευκαιρία σας ευχαριστώ για ακόμη μία φορά που με κάνετε καλύτερο άνθρωπο καθημερινά…

Κι όμως με κατηγόρησαν… Γιατί; Γιατί τόλμησε η σκυλίτσα μας να ζευγαρώσει… Κάποιοι «φιλόζωοι» λοιπόν, με «στολίζουν» από χθες, γιατί λέει, «επέτρεψα» στη Σάνι να κάνει αυτό που της έλεγε το ένστικτό της. Με κατηγορούν που δεν την στείρωσα και που «αμόλησε» έντεκα κουτάβια στο δρόμο…

Τι λέτε ρε; Πού τα είδατε αυτά γραμμένα; Αυτή είναι η ζωοφιλία σας; Έτσι την εκφράζετε;

Η Σάνι είναι η σκυλίτσα μας. Την υιοθετήσαμε σε μικρή ηλικία όταν το πρώην αφεντικό της δεν μπορούσε πια να την κρατήσει για τους δικούς του λόγους. Την αγαπήσαμε αμέσως. Μας έκλεψε την καρδιά. Την φροντίζουμε σα να είναι παιδί μας…

Ποιος σας είπε εσάς, ότι δεν ήμασταν προετοιμασμένοι γι’ αυτή τη γέννα; Ποιος σας είπε «ξερόλες» του κ@@@υ, ότι δεν είχαμε προνοήσει για το τι θα κάνουμε τα κουταβάκια της όταν θα έρχονταν στον κόσμο;

Η Σάνι, είναι ένα καθαρόαιμο Κάνε Κόρσο. Για όσους δεν γνωρίζουν, το Κάνε Κόρσο είναι ένα σκυλί με ήρεμο και σταθερό χαρακτήρα και μεγάλη αφοσίωση στον ιδιοκτήτη του. Αγαπάει πολύ τους ανθρώπους της οικογενείας του και του αρέσει να είναι συνέχεια μαζί τους. Όμως η μεγάλη αυτή αγάπη προς τον ιδιοκτήτη του και η θέλησή του να τον προστατεύσει, τον κάνει πολύ καχύποπτο και επιθετικό με όποιον δεν γνωρίζει. Γι’ αυτό το λόγο τα σκυλιά αυτής της ράτσας είναι απαραίτητο να κοινωνικοποιούνται και να εκπαιδεύονται από κουτάβια. Είναι καταπληκτικοί φύλακες και είναι ευτυχισμένοι όταν είναι δραστήριοι.

Είναι σαφές λοιπόν, ότι έχουν βρεθεί ήδη οι νέοι σύντροφοι των κουταβιών μας. Είναι όλοι οικογενειάρχες με μικρά παιδιά που χρειάζονται έναν καλό φύλακα στο σπίτι τους και έναν καλό και πιστό φίλο για τα παιδάκια τους.

Γνωρίζω καλά τα οφέλη της στείρωσης. Δεν ζω στον κόσμο μου ούτε περίμενα εσάς για να μάθω ότι όσο χαριτωμένα κι αν μοιάζουν τα κουταβάκια, μακροπρόθεσμα μετατρέπονται σε δυστυχισμένα πλάσματα παρατημένα στο δρόμο και εκτεθειμένα σε αμέτρητους κινδύνους. Αυτό όμως, μπορεί να συμβεί μόνο από ανεύθυνους ιδιοκτήτες σκύλων που δεν έχουν μεριμνήσει για το μέλλον των κουταβιών. Χαλαρώστε λίγο… Έλεος πια με τους φανατικούς όλων των ειδών που προτρέχουν να κατηγορήσουν έναν άνθρωπο άδικα και άτοπα…

Θα κλείσω το σημερινό μου post αφιερώνοντας σε όλους τους κακοπροαίρετους ένα κείμενό μου που –ευτυχώς- γράφτηκε πολλές μέρες πριν… Γιατί διαφορετικά οι γνωστοί άγνωστοι πάλι θα είχαν κάτι να πουν…

Περιμένω τα μηνύματά σας εδώ!

Καλή σας μέρα…