Ένα περίεργο, διαφορετικό μα όμορφο καλοκαίρι

Γειά σου αγαπημένη μου!



Πώς είσαι; Έφυγες; Έμεινες; Πώς πέρασες;



Με αφορμή όλα τα παραπάνω ερωτήματα θέλω να μοιραστώ μαζί σου το δικό μου καλοκαίρι που νομίζω συν-πλην κάπου θα ταυτίζεσαι!



Είναι γεγονός πως το φετινό καλοκαίρι δε θύμιζε σε τίποτα τα προηγούμενα. Ήμαστε όλες κάπως σαστισμένες και προσπαθούσαμε να κατανοήσουμε τα νέα δεδομένα στη ζωή μας με πρωταγωνιστές πρώτα από όλα την χρήση μάσκας και τις αποστάσεις. Αναγκαία "κακά" και τα δυο!



Έπειτα πολλές από εμάς βρεθήκαμε με θέματα στον εργασιακό μας χώρο, κάποιες με μειώσεις, χωρίς δουλειά, κάποιες να βρίσκονται σε αναστολή και η λίστα μεγάλη.Πφφφφφφ.......

Εκτός από αυτά συνειδητοποιήσαμε πως η μετακίνηση μας "προς και από εκεί" που θα βρισκόμαστε ήθελε απόλυτο προγραμμάτισμο διότι τα δρομολόγια ήταν και είναι μειωμένα. Πολλά δε καταλύματα δεν λειτούργησαν, φέτος, λόγω της απαγορευτικής κατάστασης. Όλη η "ασχήμια" δηλαδή....τζακ-ποτ χαχαχαχ!



Και ξαφνικά νιώθεις πως βάλλεσαι από παντού, πως δεν υπάρχει η άνεση και η ελευθερία του να κάνεις ό,τι γουστάρεις και όποτε το γουστάρεις, πως σε "μαντρώνουν".... Ένιωσες θυμωμένη, ξενερωμένη, σαστισμένη, μόνη. Και λες: "πού να πηγαίνω τώρα και διακοπές; άλλη όρεξη δεν είχα". Η πρώτη σκέψη κι εμένα ήταν αυτή μα μέσα μου ακουγόταν και μια φωνή που μου υπενθύμιζε καθημερινά να έχω ευγνωμοσύνη για ό,τι υπάρχει στη ζωή μου όπως: την οικογένεια μου, την υγεία που έχουμε, ένα σπίτι κι ένα πιάτο φαγητό και πως πλέον πρέπει να ζούμε ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΕΝΤΟΝΑ το "άδραξε την μέρα" γιατί κυριολεκτικά δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει το αύριο πια!



Άρπαξα λοιπόν την ευκαιρία να περάσω μια βδομάδα με τους δικούς μου ανθρώπους, την οικογένεια μου δηλαδή, διότι "βγήκε" και κάτι άλλο στην επιφάνεια από τον "φίλο κοροναιό": Κεφάλαιο φίλοι!



Έγιναν ξεκαθαρίσματα σε πολλές φιλίες, φιλίες που δεν είχαν γερές ρίζες, από λάθος επιλογές μου διότι δεν φταίνε μόνο οι άλλοι, ανθρώπους που απλά ήταν περαστικοί αλλά "c'est la vie" ! Η ζωή όμως δεν σε αφήνει έτσι, σου εμφανίζει νέους ανθρώπους ή ανθρώπους που είχες να τους συναντήσεις από παλιά κι απλά χαθήκατε, ανθρώπους που πλέον έχεις πιο πολλά κοινά γιατί κι εσύ αλλάζεις ξέρεις μέσα στα χρόνια κι έτσι όλα βρίσκουν την ισορροπία τους!



Έκανα λοιπόν γι'άλλη μια χρονιά το αγαπημένο μου ύφος διακοπών! Πρωινό ξύπνημα από τις φωνές των μικρών μου, να τρώμε πρωινό στο μπαλκόνι και ταυτόχρονα να μοσχομυρίζουν τα γεμιστά από το φούρνο για το φαγητό μετά το μπάνιο, πόσο παιδική ανάμνηση. "Βουρ" μετά στην παραλία με τον ήλιο και το αλάτι να με "τσουτσουρίζουν" αλλά να το δέχομαι σαν το μεγαλύτερο δώρο που μου έχει δοθεί διαβάζοντας το βιβλίο μου και ακούγοντας τον ήχο από την θάλασσα.



Επιστροφή κατά τις έξι για να ξεβγάλουμε τις άμμους έξω από το σπίτι πρώτα με το λάστιχο αλλά και λίγο το αλάτι που έγδερνε πλέον. Μετά σειρά για ένα απολαυστικά αρωματικό μπανάκι, ένα ωραίο ντύσιμο κι ας μην βγαίναμε από το σπίτι γιατί επιβάλλεται να σε προσέχεις ακόμη κι αν δεν βγεις! Κι όλα αυτά γρήγορα-γρήγορα γιατί ερχόταν η ώρα της ιεροτελεστίας!

Δύση ηλίου!!! Ήταν η ώρα της κοσμοπολίτικης μουσικής παρέα με ένα παγωμένο ποτήρι λευκό κρασί απολαμβάνοντας την θέα που απλωνόταν μπροστά μου! Ευλογία, τι άλλο να ζητήσω; Μετά δείπνο με ωραία στρωμμένο τραπέζι γιατί και τα μάτια θέλουν να "χορτάσουν", αναμμένα κεριά και συζητήσεις από χαζομάρες μέχρι "βαρετές " αναλύσεις....

Κι έχοντας όλα αυτά σε ρωτώ:



Είναι δυνατόν με τα απλά και λιγοστά πράγματα που έχεις και περιτρυγυρισμένη από ανθρώπους που σε αγαπούν αγνά και με όλο τους το είναι να μην νιώσεις πως είσαι η πιο πλούσια σε όλον τον κόσμο; Αδύνατον θα σου απαντήσω!



Για μένα αυτό είναι διακοπές όπως οι διακοπές των Χριστουγέννων-Πάσχα, να χαλαρώνεις, να κατεβάζεις διακόπτες, να κάνεις την αυτοσυγκέντρωση σου-αυτοκριτική σου, να συγχωρείς και να προχωράς, να απολαμβάνεις τα μικρά και τα απλά, να είσαι με αυτούς που αγαπάς, να γελάς με όλο σου το είναι.



Τώρα τι μας περιμένει από Σεπτέμβρη κανείς δεν ξέρει και πάψε να ζεις με αυτό το άγχος και την αγωνία του αύριο γιατί μόνο κακό κάνεις στον εαυτό σου. Δες και πάλεψε για το σήμερα και κάνε μικρούς προγραμματισμούς για το κοντινό μέλλον.



Κι ένα τελευταίο. Τις προάλλες έπιασα να αναπολώ με χαμόγελο στα χείλη την εποχή της καραντίνας και να συνειδητοποιώ πως ήταν μια από τις πιο όμορφες εποχές της ζωής μου γιατί έκανα το restart σε όλα τα επίπεδα που χρειαζόμουν και ήταν αναγκαίος αυτός ο χρόνος που ήμασταν κλεισμένες, αλλά είχα τον χρόνο για να περάσω με τους δικούς μου ανθρώπους να έρθουμε ακόμη πιο κοντά, να συζητήσουμε, να γελάσουμε με την αδερφή μου ξενυχτώντας ως αλλοτινές έφηβες.



Τίποτα πλέον δε θα είναι το ίδιο, το μόνο που χρειάζεται είναι εσύ να μετατοπιστείς και να αλλάξεις τις συνήθειές σου κάνοντας τον δικό σου "μικρόκοσμο" ωραιότερο και φανταστικότερο!



Άρα, όλα έχουν δυο όψεις, θετική και αρνητική. Εξαρτάται ποια πλευρά θέλεις να δεις εσύ!

Instagram και fb μου, σε περιμένουν για να μου στείλεις απορίες σου!

Φιλιά πολλά και θα επανέλθω με νέα θέματα μόδας και μη!