With Mitsos & Mike ..

Σαμάνθα Αποστολοπούλου
With Mitsos & Mike ..

Last night was the moment i was discussing with Mike since July. The day he called me from California to announce me that he will sign with Ferne was the worst day in 2012. Ever since then we were talking about the moment he would come back in OAKA to play against the team he has in his heart and to see the fans which he really adores. As time was coming close he told me SAM I AM , ( thats what he calls me), don't cry when i come, i will not look at you in the eyes the moment of the nomination cause i will see you and i will not keep it together, and then the moment Mike held the microphone in his hands made 15.000 people have a melt down, and of course i cried. The thing is that Mikes personality is so much respected and acknowledged by everyone not only the Green family. Even people that are Olympiacos sent me messages today Respecting him and aknowledging everything that makes MIKE BATISTE a Living Legend. He is loved by everyone and he is one of the most respectful basketball players in Europe. Although he is American he is as Greek as it gets. Last night after the game we went for dinner at a Greek restaurant call Nisiotisa. He had invited some of his very close friends from Athens.Of course Dimitris Diamantidis was there too. We talked, we laughed, we cried laughing from stories we talked about, discussed the new roaster the help each person gives, and most of all Dimitris and i cornered him in keeping his promise he made to the fans that : Sooner or later our paths will cross again. I had him so cornered, our other friends sitting on the table were like Sam do you have the PAO contract with you in your bag.. and i was like i wish. The point is that everyone loves Mike and respects him and 2013 will be the year we will be all waiting for you to return back home were you belong.Χθες το βράδυ ήταν η στιγμή που συζητούσαμε μαζί με τον Μάικ απο τον Ιούλιο. Η μέρα που με πήρε τηλέφωνο απο την Καλιφόρνια για να μου ανακοινώσει ότι θα υπέγραφε με την Φερνάμπαχτσε ήταν η χειρότερη μέρα του 2012. Έκτοτε μιλάγαμε σύχνα για την ήμερα που θα γυρίσει πίσω στο ΟΑΚΑ να παίξει ενάντια στην ομάδα που έχει στην καρδιά του και μπροστά στους οπαδούς που τους λατρεύει. Όσο πλησίαζε η μέρα μου είπε SAM I AM, (έτσι με αποκαλεί), μην κλάψεις όταν έρθω, δεν θα σε κοιτάξω στα μάτια την ώρα της απονομής γιατί ξέρω ότι θα λυγίσω και εγώ και δεν θα μπορώ να συγκεντρωθώ, και η στιγμή ήρθε που πήρε το μικρόφωνο ο Μάικ και μας γονάτισε όλους κανονικά, συγκινήθηκε άπαντες και 15.000 φίλαθλοι και εννοείται έκλαιγα ασταμάτητα. Το θέμα είναι ότι η προσωπικότητα του Μάικ είναι αξιοσέβαστη και αναγνωρισμένη απο όλη την πράσινη οικογένεια. Ακόμα και οι Ολυμπιακοί μου στέλνανε μηνύματα σήμερα μιλώντας με άπειρο σεβασμό και αναγνωρίζοντας τα πάντα για τον MIKE BATISTE τον ζωντανό θρύλο. Είναι αγαπητός απο όλους και απο τους πιο αξιοσέβαστους μπασκετμπολίστες στην Ευρώπη. Όσο Αμερικάνος είναι άλλο τόσο Έλληνας είναι. Χθές το βράδυ μετά τον αγώναι πήγαμε για δείπνο στην Ελληνική ταβέρνα Νησιώτισα . Είχε καλέσει μερικούς πολύ καλούς του φίλους απο την Αθήνα. Και εννοείται μέσα σε αυτούς και τον Δημήτρη Διαμαντίδη. Συζητήσαμε, γελάσαμε, κλάψαμε απο τα γέλια με ιστορίες που διηγούμασταν οι 3 μας σε πηγαδάκι που κάναμε, κουβεντιάσαμε για το καινούργιο ρόστερ της ομάδας, και την βοήθεια που δίνει ο καθένας στο παρκέ, και κάποια στιγμή ο Δημήτρης και εγώ τον στριμώξαμε στην γωνία για να μας κρατήσει την υπόσχεση του που έδωσε στους φίλαθλούς του ΠΑΟ, ότι αργά η γρήγορα οι δρόμοι μας θα ξανα ανταμώσουν. Τον είχαμε στριμώξει τόσο πολύ που οι φίλοι μας που καθόντουσαν μαζί στο τραπέζι ήταν τύπου Σαμ έχεις το συμβόλαιο του ΠΑΟ στην τσάντα σου μήπως.. και εγώ έλεγα μακάρι. Το θέμα είναι ότι όλοι αγαπάνε τον Μάικ και τον σέβονται και το 2013 θα είναι η χρονιά που όλοι περιμένουμε να γυρίσεις πίσω στο σπίτι σου εδώ που ανήκεις.