Μια λέξη μα ποια λέξη; Μια λέξη η σωστή
Όταν μιλάτε για την εμφάνιση κάποιου διαλέξτε προσεκτικά τις λέξεις για να αποφύγετε τις παρεξηγήσεις.
Γιατί να κινδυνεύσετε να παρερμηνευτούν τα λόγια σας και να βρεθείτε σε δύσκολη θέση; Αφού αν είχατε βάλει άλλες λέξεις στη θέση αυτών που ξεστομίσατε τελικά θα είχατε απαλλάξει τον εαυτό σας από τον κόπο της παρεξήγησης και όλα θα κυλούσαν σαν το γαργαριστό νερό στη συζήτησή σας.
Τι εννοούμε; Για παράδειγμα αντί να πείτε «δείχνεις κουρασμένος» το οποίο εσείς μπορεί να το λέτε για να εκφράσετε την κατανόησή σας στην κόπωση του συνομιλητή εκείνος μπορεί να το μεταφράσει ως ότι είναι κάπως κακομούτσουνος, άσχημος, απεριποίητος και στα αυτιά του να ηχήσει κάπως σαν «πώς είσαι έτσι;». Αντί να επισημάνετε την κούραση μπορείτε να θέσετε το ερώτημα «όλα/ είσαι καλά;», να δηλώσετε το ενδιαφέρον σας και να ξεγλιστρήσετε από τον κίνδυνο της ακούσιας προσβολής.
Στη φίλη σας που αδυνάτισε, επίσης, μην αναφωνήσετε «Ουάου, έχεις χάσει πολλά κιλά» διότι αυτό αμέσως μπορεί να ηχήσει στα αυτιά της σαν «ήσουν χοντρή πριν τα χάσεις». Με την ίδια ένταση και τον ίδιο ενθουσιασμό μπορείτε να τη ρωτήσετε «ποιο είναι το μυστικό σου;» αφού πρώτα την ενημερώσετε πως δείχνει κα-τα-πλη-κτι-κή!. Αν, πάλι, δε νοιάζεστε διόλου για το μυστικό της μπορείτε να λήξετε την κουβέντα στο κομπλιμάν χωρίς να επεκταθείτε στο βάρος το πριν και το μετά.
Με την ίδια κίνηση αίλουρου αποφύγετε και αναφορές στην ηλικία κάποιου. Δε λέμε «δείχνεις πολύ καλός/ή για την ηλικία σου». Ούτε κάνουμε συγκρίσεις ανάμεσα στην εμφάνιση κάποιου και την εμφάνιση κάποιου άλλου συνομιλήκου του (και, προφανώς κάπως περασμένης ηλικίας). Δηλαδή, για να μην κουράζεστε κιόλας, αν θέλετε να προσβάλετε απευθείας κάποιον ώριμο άνθρωπο πείτε του κατευθείαν «βρε πώς και είναι όλα σου τα δόντια στη θέση τους» να τελειώνετε. Μην συνοδεύσετε το θετικό σας σχόλιο με καμία αναφορά ηλικιακής φύσης. Ένα «δείχνεις εξαιρετικός/ή» αρκεί.
Τέλος να ξέρετε πως η φράση «δεν θα μπορούσα ποτέ να το φορέσω αυτό» δεν σημαίνει απαραιτήτως αυτό που έχετε κατά νου, δηλαδή το πόσο ταιριάζει σε αυτόν που το φοράει και πόσο δεν θα το τολμούσατε εσείς. Εύκολα και γρήγορα μπορεί να παρερμηνευτεί ως «είναι απαίσιο αυτό το τσίτι και δεν θα το έβαζα ποτέ πάνω μου». Πείτε, απλώς, «τα skinny jeans σου ταιριάζουν γάντι» και αφήστε τα δικά σας προσόντα (ή την ανυπαρξία τους) εκτός συζήτησης.