Φύγε από την παραλία μου...

Πέρυσι το καλοκαίρι είχα ξεμείνει στην Αθήνα τον Αύγουστο και δούλευα ασταμάτητα γιατί όλοι οι άλλοι συνάδελφοι είχαν πάρει άδεια και έπρεπε καποιος να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Λογικό ήταν να είμαι εγώ αυτός, αφού ήμουν η καινούρια, παρόλα αυτά μου κόστισε. Σκέφτηκα όμως πως εφόσον είχα ξεμείνει στην Αθήνα, θα έκανα τα πάντα για να περάσω όσο το δυνατόν πιο τέλεια. Και όντως, τα περνούσα πραγματικά τέλεια, κάνοντας ό,τι ήθελα, όποτε ήθελα.

Ένα βράδυ λοιπόν που τέλειωσα τη δουλειά κατά τις 21:00 (νωρίς νωρίς) αποφάσισα να πάω για βραδινό μπάνιο. Ξέρω έναν κολπίσκο που δεν πάει ποτέ κανείς (το πολύ πολύ να πετύχω κανένα ζευγαράκι) και ο οποίος δεν πρόκειται να σας αποκαλύψω που βρίσκεται. Εκεί λοιπόν βρέθηκα μετά τη δουλειά, χωρίς μαγιώ και έτοιμη να σκίσω τη θάλασσα στα δύο. Αφού έκανα την αναζωογονητική βουτιά μου και βγήκα έξω, ανακάλυψε με αγωνία πως η τσάντα μου ήταν μεν εκεί, αλλά πουθενά τριγύρω δεν έβλεπα τα ρούχα μου.

Μέσα στα μαύρα σκοτάδια έψαχνα και έψαχνα και έψαχνα αλλά τίποτα. Μέχρι που μια φωνή, σχεδόν δίπλα μου, είπε. «Θα σου δώσω τα ρούχα σου αν φύγεις και μ' αφήσεις να απολαύσω κι εγώ το μπανάκι μου με την ησυχία μου». Εννοείται πως φοβήθηκα και με κάποιο τρόπο κατόρθωσα να ψελλίσω πως θα φύγω, οπότε ο κάτοχος της φωνής με πλησίασε για να μου δώσει τα ρούχα μου και να δω ένα συμπαθέστατο νεαρό που απ' ότι φαίνεται, μόλις με είδε από κοντά, με βρήκε κι αυτός συμπαθέστατη.

«Θα φύγω, αλλά το θεωρείς φυσιολογικό αυτό που κάνεις;» του είπα καθώς συνερχόμουν απ' το έμφραγμα. «Έλα μωρέ, μια πλάκα κάναμε..» μου απάντησε. «Ωραία πλάκα, με κοψοχόλιασες!» του απάντησα. Έβαλα τα ρούχα μου (ως παραδόξως δεν ντρεπόμουν καθόλου) και του είπα «Και τι κάνεις εδώ νυχτιάτικα;». «Ό,τι κι εσύ» μου απάντησε. «Μόνο που εγώ μένω σε αυτό το σπίτι ενώ εσύ μάλλον μένεις στην άλλη άκρη του Λεκανοπεδίου Αττικής». Το σπίτι που μου έδειξε ήταν το μοναδικό οίκημα της περιοχής και είχε τρομερή θέα στον κολπίσκο. Δεν το πίστευα....

Ξεκινήσαμε την κουβέντα και τελικά ο ιδιοκτήτης του χαριτωμένου σπιτιού, μου ζήτησε συγγνώμη, μου ζήτησε να μείνω και τελικά με φιλοξένησε στο διπλό του κρεβάτι. Από τότε, κάθε βράδυ εκείνου του Αυγούστου γέμισε νυχτερινά μπάνια και σεξ.

Στέβη, 29