Και όμως η γη γυρίζει!

Και αν κοιτάξεις γύρω σου μαζί με εσένα, μόνες τους περπατάνε και ένα σωρό άλλες (και άλλοι παρεμπιπτόντως). Δεν είσαι μοναδικό φαινόμενο που χρήζει ανάλυσης, ούτε κάποιος τύπος ανθρώπου αξιοπερίεργος, ιδανικός υποψήφιος για case study από διδάκτορες ψυχολογίας.

Μπορεί η εργένικη ζωή σου να οφείλεται στο γεγονός πως βρίσκεσαι ακόμα στο μετεγχειρητικό στάδιο μετά την τελευταία επέμβαση που δεν πέτυχε μεν αλλά η ασθενής είναι ακόμα ζωντανή και, κυρίως, υγιέστατη. Να μην έχεις αφήσει, πίσω σου, δηλαδή, τον τελευταίο έρωτα που τελείωσε και όλα τα παρελκόμενά του συναισθήματα, απωθημένα, λύπες κτλ.

Από την άλλη, μπορεί να είσαι μόνη εκ προθέσεως, ανέτοιμη για σοβαρότερες και ουσιαστικότερες δεσμεύσεις, να ιδρώνεις, από φόβο μην τυχόν και ακουστεί το γνωστό χιτάκι του Mendhelson και χρειαστεί να χορέψεις και εσύ στα βήματα του Ησαΐα πριν αποφασίσεις. Ή, να μην έχεις ακόμα βρει το ταίρι σου παρά τις ατέρμονες προσπάθειές σου και τις διαρκείς επικλήσεις σου στα θεία και άλλες θεότητες ανατολικών και δυτικών θρησκειών.

Ομολογουμένως θα μου ήταν το ίδιο εύκολο να βρω και να καταγράψω 1000 λόγους για τους οποίους το να είσαι μόνη σαν ανεμώνη είναι ιδανική επιλογή ζωής και άλλους 1000+1 γιατί το να έχεις πλάι σου τον αγαπημένο σου είναι καλύτερο. Ο ανθρωπότυπος της μόνης, αλλά όχι δυστυχισμένης εργένισσας ευδοκιμεί και το solo φοριέται πολύ και το να είσαι μόνος ανάμεσα σε ζευγάρια μοιάζει δυσβάσταχτο. Το δεδομένο είναι πως θα επιβιώσεις.

Και όσο αυτός που περιμένεις δεν έρχεται από τον ήλιο και τα αστέρια και η μοναξιά σου είναι πιο καλή από εκείνον που δεν φτάνεις, φρόντισε να απολαύσεις τα θετικά και να διασκεδάσεις τα αρνητικά. Μέχρις ότου να σου χτυπήσει ο έρωτας την πόρτα.