Ένα περίεργο ερωτικό τετράγωνο

Είμαι σε μια σχέση εδώ και τρία χρόνια και πραγματικά είμαι πολύ ερωτευμένη. Όμως, καιρό τώρα νιώθω πως κουράστηκα, πως ίσως υπάρχει κάποιος εκεί έξω που θα με συγκλονίσει πραγματικά, κάποιος που θα μου ανάψει τα αίματα. Δεν ξέρω αν έχω πέσει σε τέλμα, αν βαρέθηκα, αν φταίει το αγόρι μου ή εγώ, ξέρω όμως πως μια ζωή την έχουμε και δεν θα σπαταλήσω λεπτό της μένοντας σε μια σχέση απλά από συνήθεια.

Και ενώ, λοιπόν, σκέπτομαι όλα αυτά, πριν τρεις ημέρες γνώρισα αυτόν που ζωντάνεψε και πάλι τη φλόγα μέσα μου. Δεν είναι ότι είναι κούκλος ή περιζήτητος, αλλά έχει αυτό το κάτι που με κάνει να τον χαζεύω με τις ώρες και όταν με πλησιάζει να τρέμω από την ταραχή. Αυτός, λοιπόν, ο άντρας που παρεμπιπτόντως παντρεύεται τα Χριστούγεννα, έχει γίνει η εμμονή μου. Χθες το βράδυ, τελικά, ούσα και λίγο πιωμένη, του το εξομολογήθηκα μεταξύ σοβαρού και αστείου σημειώνοντας πως αν ήμασταν ελεύθεροι τότε σίγουρα θα τον είχα ξελογιάσει.

Εκείνος, αμέσως σοβάρεψε, μειδίασε και με φίλησε χωρίς να περιμένει στιγμή. Η νύχτα που ακολούθησε θα παρακαλούσα να σημειωθεί στα πρακτικά ως το καλύτερο σεξ της ζωής μου μέχρι τώρα και σήμερα που σκέφτομαι τα πράγματα λίγο πιο λογικά αναρωτιέμαι: αφού ο έρωτας έρχεται από εκεί που δεν το περιμένεις και δεν έχει λογική πρέπει να το κυνηγήσω μαζί του, αγνοώντας τους γύρω μου και τους κανόνες της κοινωνίας ή να συμβιβαστώ πνίγοντας τα συναισθήματά μου και μένοντας σε μια σχέση που δεν με ικανοποιεί πλήρως;

Κατερίνα, ετών 25