Στην κόρη μου θα δώσω το όνομα της μανούλας μου (είπε)

Εσύ:
Η κοιλιά σου είναι τόσο μεγάλη που δεν βλέπεις το χρώμα των παπουτσιών σου, κάποιος μέσα σ' αυτήν νομίζει πως βρίσκεται σε γήπεδο και παίζει ποδόσφαιρο, χρειάζεσαι γερανό για να σηκωθείς απ' τον καναπέ, έχεις περάσει εμετούς, καούρες, ζαλάδες και δεν έχεις γεννήσει ακόμα.

Ο σύζυγος :
Έχει κάνει κατ' εξακολούθηση σεξ μαζί σου, έχει περάσει τέλεια, περιαυτολογεί για τις σεξουαλικές του επιδόσεις και το πόσο καρπερός είναι.

Εσύ :
Γεννάς, περνάς τους πόνους, την επιλόχεια κατάθλιψη, το ξενύχτι, έχεις γίνει η «Δέλτα της γειτονιάς», η λέξη που ακούς συχνότερα από οτιδήποτε άλλο είναι «ουά», είσαι χοντρή ακόμα, τρως και πίνεις μόνο ότι είναι καλό για το μωρό.

Ο σύζυγος :
Τρώει, πίνει ότι θέλει, κρατάει αγκαλιά το μωρό όποτε και για όσο θέλει, του λένε όλοι ότι οι κόρες έχουν αδυναμία στους μπαμπάδες και χαίρεται, εμφανισιακά είναι όπως και πριν.Και μετά από όλα αυτά θέλει να βγάλει την κόρη «του» με το όνομα της μαμάς «του».

Αγάπη μου καλή, μέχρι να γίνεις ο Arlond Schwarzenegger στο Junior και κυοφορήσεις το παιδί ΣΟΥ, γιατί αυτό είναι το παιδί ΜΑΣ, το όνομα θα το διαλέξουμε μαζί και θα είναι κάποιο που θα αρέσει και στους δυο μας. Η μαμά σου είχε την ευκαιρία της να διαλέξει όνομα για το παιδί της, στο δικό μου παιδί θα διαλέξω εγώ. Ήμαρτον!