Ακουστικό σκουλαρίκι
Να πάρω τηλέφωνο ή να μην πάρω; Ιδού η απορία.
Γιάννης, με το ακουστικό στο αφτί
Δεν ξέρω ποιος Έλληνας τραγουδιστής αποφάσισε να κάνει trend τη μοναξιά, αλλά ακόμα και στα σουξέ είναι αποκρουστική. Γιατί να μένω μόνος μου ενώ μπορώ να βρίσκομαι με φίλους, γνωστούς, συγγενείς, συντρόφους και συναδέλφους και όταν δεν μπορεί να συμβεί αυτό με την φυσική παρουσία μου υπάρχει η λύση να είμαι μαζί τους τηλεφωνικά. Και αν κάποιοι κωλύονται να παίρνουν τηλέφωνα όλη την ώρα για μη δώσουν την προσωπική τους περιουσία στον επόμενο λογαριασμό της κινητής τηλεφωνίας που θα λάβουν, εγώ έχω Wind και δεν φοβάμαι τίποτα τέτοιο, δεδομένου ότι είναι η πιο φτηνή εταιρία που υπάρχει στην αγορά.
Πως λοιπόν μπορώ να αντισταθώ να στον πειρασμό να κάνω μία κλήση όταν πηγαίνω από την κουζίνα στο μπάνιο, όταν περιμένω στην στάση του μετρό, όταν βαριέμαι στο λόμπι του γιατρού, όταν αναμένω την πτήση μου να αναχωρήσει. Και, στην τελική, καθένας από εμάς που έχει τηλέφωνο, το έχει για να επικοινωνεί περισσότερο με τον υπόλοιπο κόσμο. Όσον αφορά στις ακατάλληλες ώρες και στιγμές, αμφιβάλλω ότι υπάρχουν γιατί το silent mode είναι ακριβώς για αυτούς που θέλουν να αποξενωθούν προσωρινά από το δίκτυο επικοινωνίας των φίλων και των γνωστών τους, έτσι για εμάς που έχουμε πάθος με το ακουστικό δεν υπάρχει κανένας λόγος για τύψεις και ενοχές. Μιλήστε άφοβα.
Μυρόεσσα, σε silent mode
Ολιγόλογη δεν με λες. Και, για να είμαι σίγουρη πως αν τυχόν θελήσω μπορώ όση ώρα θέλω να μιλήσω, έχω και κινητό Wind, που μου προσφέρει άπλετο χρόνο ομιλίας και, μάλιστα, στις πιο οικονομικές τιμές της αγοράς. Μόνο που εκτός από κοινωνική είμαι και διακριτική. Μπορεί και υπέρ το δέον καμιά φορά μα αν πρέπει να επιλέξω μια από τις δύο οδούς, ανάμεσα στην υπερβολή και στην σιωπή, επιλέγω την δεύτερη.
Γιατί; Μα επειδή σέβομαι τον προσωπικό χώρο και χρόνο των ανθρώπων και ανήκω σε εκείνη την κατηγορία ανθρώπων που δεν πιστεύουν πως επειδή έχουμε όλοι μας ένα τηλέφωνο πάνω μας πρέπει να μπορεί ο καθένας να μας βρει κιόλας ανά πάσα στιγμή. Ειδικά από τότε που «ανακαλύφθηκε» η αναγνώριση κλήσης η ασύγχρονη επικοινωνία θεωρώ πως κατάφερε να αντικαταστήσει μια χαρά την διαρκή επικοινωνία.
Θα τηλεφωνήσω στους φίλους μου όποια στιγμή μου έρθει (και θεωρώ κατάλληλη) αλλά δεν θα επιμείνω κιόλας. Το silent mode είναι, άλλωστε, μια σπουδαία ανακάλυψη πραγματικά όπως και η ειδοποίηση των χαμένων κλήσεων. Θα την κάνω την κλήση και αν δεν μπορεί ο παραλήπτης της να μου απαντήσει θα περιμένω να με πάρει όποτε μπορέσει, όπως το ίδιο επιθυμώ να πράξουν και όσοι με αναζητούν τις πιο απίθανες ώρες της μέρας και της νύχτας. Και, όταν καταφέρουμε να συναντηθούμε τηλεφωνικά, μπορούμε να σπαταλήσουμε όσο χρόνο θες (και μπορείς) για να τα πούμε. Αν δεν με βρεις θα είμαι στο silent. Θα επανέλθω!