Μπορεί ο τρίτος άνθρωπος να σώσει μια σχέση;

Πριν λίγες ημέρες με επισκέφτηκε ένας φίλος μου για να μου εξομολογηθεί πως από τότε που ξεκίνησε ένα φλερτ με την καινούργια συνάδελφο στο γραφείο, η κανονική του σχέση πηγαίνει όλο και καλύτερα. Πλέον δεν τσακώνονται και είναι σχεδόν όπως παλιά. Όταν έφυγε από το σπίτι ένα ερώτημα βασάνιζε το μυαλό μου: «ο τρίτος άνθρωπος είναι η λύση και ο σωτήρας σε μια σχέση που τελειώνει;».

Η δική μου απάντηση είναι όχι. Τα ζευγάρια πολλές φορές όταν η σχέση φαίνεται ξεκάθαρα πως τελειώνει μπαίνουν σε μια διαδικασία να την συνεχίζουν φοβούμενοι την αλλαγή. Ο μεν ένας από τους δυο θέλει ακόμα να είναι πολύ με το μέχρι τώρα έτερον ήμισυ (συνήθως το θύμα) και ο άλλος απλά φοβάται τον τελικό χωρισμό (ο θύτης) και είναι συνήθως αυτός που θα βάλει το τρίτο πρόσωπο στη ζωή τους. Όταν ο τρίτος άνθρωπος εισχωρήσει οι τσακωμοί σταματούν, απλά γιατί ο θύτης ακόμη και αν δεν το παραδέχεται έχει παραιτηθεί. Όμως, αυτήν την παύση πυρών το θύμα της σχέσης θα το δει σαν ίαση. Η σχέση θα συνεχιστεί, αλλά είναι σαν ταξίδι με δικινητήριο αεροσκάφος με χαλασμένη τη μια από τις δυο μηχανές. Θα πετάξει αλλά ποιος θέλει να είναι επιβάτης σε μια τέτοια πτήση;

Όπως και να έχει και οι τρεις σε αυτόν το περίεργο ερωτικό τρίγωνο λειτουργούν εγωιστικά. Όλοι οι εμπλεκόμενοι ικανοποιούν τις ανάγκες τους, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τα αισθήματα κάποιου άλλου. Το θύμα πρέπει να αφήσει τον άλλο να φύγει μακριά, ο θύτης να μιλήσει επιτέλους και να φύγει από τη σχέση και ο τρίτος άνθρωπος (αν το επιθυμεί τόσο πολύ) να περιμένει μέχρι να του εκδηλωθεί ενδιαφέρον αγάπης, όταν πια η σχέση θα έχει τελειώσει επίσημα.

Πείτε με ντεμοντέ όμως για μένα δεν είναι ούτε υγιές ούτε βοηθά κανέναν μια παράνομη τέτοιου είδους σχέση. Ας είμαστε ειλικρινείς. Η ζωή είναι πολύ σύντομη και είναι κρίμα να πετάτε με μία μηχανή. Μην κρατάτε κάποιον που δεν θέλει να είναι εκεί και μην προσποιήστε πως και εσείς θέλετε να είστε εκεί. Τόσο απλά.