Με τα πόδια ανοικτά

Ποτέ η επίσκεψη στο γυναικολόγο μου δεν ήταν από τις αγαπημένες μου εμπειρίες και πάτα βαρυγκωμούσα όταν ερχόταν η ώρα του rendez-vous. Βλέπετε δεν ένιωθα πολύ άνετα να ανοίγω τα πόδια μου μπροστά σε έναν άγνωστο.

Μέχρι τον προηγούμενο μήνα, όμως, που το γραφείο του γυναικολόγου μου ανέλαβε ο γιος του, άρτι αφιχθείς από το Λονδίνο και τελειόφοιτος ιατρικής που είχε γυρίσει στην Ελλάδα για να συνεχίσει την καριέρα του πατέρα του. Ήταν κούκλος, ψηλός, μελαχρινός, με αποφασιστικό βλέμμα και γεροδεμένο σώμα. Ο απόλυτος άνδρας.

Όταν πήρα τη γνωστή θέση για να με εξετάσει ένιωθα περισσότερο ντροπή από κάθε άλλη φορά, όμως, εκείνος καταλαβαίνοντας προφανώς την αμηχανία μου με χαλάρωσε μιλώντας μου συνεχώς σε μια προσπάθεια να σπάσει τον πάγο. Φεύγοντας από εκεί, ο έρωτας μου είχε πάρει για τα καλά τα μυαλά.

Για καλή μου τύχη δυο βράδια αργότερα τον πέτυχα στο συνοικιακό μπαράκι που συχνάζω, όπου μιλήσαμε και ήρθαμε λίγο πιο κοντά. Τρεις ημέρες σερί τον πετύχαινα τυχαία εκεί και η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει με το φλερτ να είναι στα καλύτερά του.

Και ήταν εκείνη η τελευταία μας «τυχαία» συνάντηση που κατέληξε στο ιατρείο του να κάνουμε παθιασμένο σεξ πάνω στην καρέκλα εξέτασης που μέχρι τότε απεχθανόμουν και μου προκαλούσε τρόμο.

Τελικά γυναικολόγο μάλλον θα αλλάξω. Αυτόν θα τον κρατήσω για να μου διορθώνει τα επίπεδα οιστρογόνων μου όπως μόνο εκείνος ξέρει.

Όλγα, ετών 30