Ήμουν με ένα παιδί 3 μήνες, αλλά χωρίσαμε γιατί δεν είχε ξεπεράσει την πρώην του. Τώρα όμως, που έχω γνωρίσει ένα παιδί, αρχίζει και με διεκδικεί. Πώς να το χειριστώ;

κατ' αρχάς για σας!!!



κατά δεύτερον, εχω ενα φοβερο διλλημα και το κεφαλι μου παει να σπασει!!!! ας το παρω απο τν αρχη...
εγω ημουνα με ενα παιδι 3μηνες... τι ημουνα?! στελναμε, βγαιναμε, παιζοτανε κατασταση, δεν ειμασταν και μαζι.... μετα απο 3 μηνες λοιπον και μετα απο επανηλημενη δικη του προσπαθεια να γινει κατι.. το τελειωνει αυτος γιατι λεει δεν εχει ξεπερασει τν πρωην του.. (μαλιστα μετα απο ενα ατυχημα π ειχε.. και ηρ8ε να τν δει στο νοσοκομειο... λογικο δεν λεω ηταν καιρο μαζι... μετα δεν ξαναγινε κατι... εξακριβωμενο).... τν επομενη μερα ειχε τα γενεθλια του κ ετσι εγω τ εστειλα ενα "αποχαιρετιστηριο" δωρο με τον κολλητο του και πολυ καλο μ φιλο, αλλα ο γαΪδαρος ουτε ενα ευχαριστω...
λοιπον εμενα αυτος τρελο κολλημα... και γενικα πολυ ωραιες στιγμες... μετα απο καποιο διαστημα οταν ποια εγω ημουν με καποιον αλλο εκανε κινηση σε ενα beach party π ειμασταν και οι δυο... με πολυ μεγαλη προσπαθεια δεν ανταποκρηθηκα... και τελικα εκανα καλα γιατι μας δο8ηκε η ευκαιρια να πουμε πραγματα που δεν ειχαμε πει ποτε και τελικα να περασω το πιο ομορφο βραδυ της ζωης μου!!!!!! τελικα με τν αλλο χωρισα για αλλο λογο... whatever...ανα διαστηματα ξαναγυριζε αλλα το εβλεπα οτι ηταν σε αλλη φαση και απλα ηθελε να περασει τν ωρα του....Τωρα όμως ειναι αλλιως εχει γυρισει στα αληθεια μετα απο 6 μηνες... γυρναει κ αρχιζει να διεκδικει... για πρωτη φορα ανοιγεται τοσο πολυ χωρις να τ εχω δειξει εγω κατι χωρις να τν εχω επιβεβαιωσει....ομως αν και ξερω οτι με μια μ κινηση 8α τον εχω πισω και μαλιστα ετσι οπως παντα ηθελα δεν μπορω να το κανω γιατι μολις εχει αρχισει κατι πολυ ομορφο....(να διευκρινισω οτι δεν ειχαμε προχωρησει μονο κ μονο γτ καταβαθως ενιωθα οτι ηθελε την πρωην του και μαλιστα το ειχα τελειωσει κ για αυτο καποια στιγμη...).....
ειναι ενα παιδι που γνωρισα στην πολη που σπουδαζω πλεον... η διπλανη σε αυτη που εμενα.... γνωριστηκαμε τυχαια σε ενα μαγαζι... απο τν πρωτη στιγμη τραβηξε ο ενας την προσοχη του αλλου... φλερταραμε... με τραβηξε να χωρεψουμε.. και ετσι γνωριστηκαμε... καναμε κατι οχι σεξ ουτε καν τα πτοκαταρκτικα... ωστοσο καταφερε να μου παρει το σουτιεν μου και να κοιμηθει (για πρωτη φορα καποιος) σπιτι μου...ναι μικρουλα ειμαι μολις εχω κλεισει τα 18 :P .... το γεγονος οτι κοιμηθηκε σπιτι μ ωφειλεται στο οτι επειδη εμεις ξεχαστηκαμε ξεμεινε απο κλειδια και κινητο... αν κ μετα τα βρηκαμε.. αλλα ειχε ξημερωσει που να τον αφηνα .. στον δρομο?? ασχημα παει... βεβαια μπηκε η προϋποθεση οτι δεν θα γινει τπτ κ τ εκτιμησα ιδιαιτερα που τ σεβαστηκε, δεν εκανε καμια χοντραδα κ παραλληλα δεν ξενερωσε... τελοςπαντων κοιμηθηκαμε μαζι κ την επομενη σπιτι τ οπου ειχαμε δει πρωτα ταινια κ μιλουσαμε...
μετα ομως δεν ειχε στειλε 3 μερες και σκεφτηκα οτι απλα ξενερωσε π δεν εγινε κατι παραπανω κ σπιτι του.. τοτε τον πετυχαινω σε ενα μαγαζι π ημουν με την παρεα μου... ηρθε μιλησε απολυτα φυσιολογικα.. με ρωτησε μαλιστα που χαθηκα.. ξαναεγινε κατι.. α!μου πεταξε κ οτι εφυγε ο φιλοξενουμενος κ μαλλον ψαχνει για συγκατοικο.. δεν μιλουσε γενικα..απο τοτε μιλαμε πιο συχνα οχι καθε μερα αλλα συνηθως θα στειλουμε εναλλαξ... βεβαια εχουμε ενα θεμα με την επικοινωνια οτι αργουμε λιγο κ οι δυο να απανταμε οποτε ωρες ωρες κατανταει σπαστικο αλλα κατα τα αλλα ολα καλα.. οποτε βρεθουμε θα με φιλησει μποστα σε κοσμο.. ανετα ουτε μαζι να ημασταν.. αυτες τις μερες λογω γιορτων εχουμε παει στις πολεις μας... εγω ΚΑΒΑΛΑ αυτος ΗΡΑΚΛΕΙΟ αστα να πανε.... κ εχουμε να μιλησουμε 5-6 μερες... ενω ειχε πει οτι θα στειλει.. απλη παρατηρηση..
Συνοψιζοντας εμενα αυτος μου αρεσει, τον θελω, αλλα ειναι μια φαση που δεν ξερω που πηγαινει ουτε καν τι γινεται..... ωστοσο μου αρεσει!! απο την αλλη... ο πρωην μου ειναι ενα πολυ σημαντικο ατομο για μενα.. κ απο τις 2 πλευρες ειχαμε κρατησει επαφη κ γενικα πολυ καλες σχεσεις.. παντα πιστευα οτι δεν ειχαμε τελειωσει αν κ δεν το ειχα πει ποτε ουτε καν οταν μ ειχε πει κ ο ιδιος οτι καποια στιγμη 8α ειμαστε μαζι.. νοιωθω πραγματα για αυτον.. μου λειπουν οι βολτες που καναμε.. το οτι λεγαμε τα παντα... μετα απ τοσους μηνες κ απο την στιγμη π εχει ξεκινησει κατι αλλο δεν θελω να μπω στην διαδικασια να δω αν τν 8ελω αν μ εχει λειψει... τ θεωρω δεδομενο αλλα απο την στιγμη π τελειωσε πριν 6 μηνες εχω παγωσει τα παντα...Ωστοσοο... θα ηθελα παρα πολυ να τον δω χωρις ομως να του δωσω ελπιδες.. μια αγκαλια μεχρι εκει... και δεν θα ηθελα με τιποτα να με δει με αλλο αλλα ουτε κ να τον δω εγω με αλλη!!!!!!!!!!!!!!!! ισως ειναι λιγο εγωϊστικο αλλα οταν ημουν εκει που ηταν? και για να κλεισω, λεπτομερεια μεν σημαντικοτατη δε φοραει ακομα τον σταυρο μου που του αρεσε κ μου τον ειχε παρει...!!!!!!!!! κ ενταξει ισως μου λειπει ωρες ωρες λιγακι....
ειμαι φουλ μπερδεμενηηηηη .... κ δεν ξερω τι να κανω... κ εχω γινει απλως παρατηρητης των γεγονοτων και φοβαμαι πως θα χασω τν μπαλα...!!!!

(Υ.Γ. σορρυ για την τεραστια εκταση αλλα ηθελα να τα βαλω κ σε μια σειρα!!!)

Γεια σου και σε εσένα φίλη...

Θα είμαι πολύ ειλικρινής μαζί σου.
1) Ωραία μου τα είπες, αλλά δεν μου λες και ποιο είναι το θέμα σου. Βάλε στο τέλος την ερώτησή σου. Που υποθέτω ότι είναι «τι να κάνω; Να συνεχίσω αυτό το ωραίο που ξεκίνησα ή να δώσω μια ακόμα ευκαιρία στον πρώην μου;».
2) Είμαι σίγουρος ότι είσαι μπερδεμένη, αν κρίνω από το πώς έγραψες το γράμμα. Πρέπει να το διάβασα και 3 φορές για να καταλάβω τι ήθελες να πεις ποιήτρια!
3) Η πιο ωραία στιγμή στο γράμμα σου ήταν όταν έγραψες «συνοψίζοντας»! Έδειχνε ότι έφτανε στο τέλος του (έστω κι αν άργησε 250 λέξεις).
Είπα θα είμαι ειλικρινής...

Και συνεχίζω. Η σχέση που είχατε με τον πρώην σου δεν ήταν η καλύτερη. Μπορεί να θέλατε πολύ ο ένας τον άλλον, αλλά βαδίζατε σε άλλους δρόμους και είχατε άλλες σκέψεις. Ωστόσο ήταν κάτι πολύ δυνατό (ίσως επειδή και οι δύο ήσασταν μικροί και το είχατε εξιδανικεύσει στο μυαλό σας την όλη κατάσταση), με αποτέλεσμα ακόμα και τώρα να υπάρχουν αισθήματα. Όμως το ξέρεις ότι δεν ήταν η σχέση που ήθελες. Και τι να κάνεις που ακόμα δεν μπορείς να το ξεχάσεις;
Και όταν λες «θα ήθελα πάρα πολύ να τον δω χωρίς όμως να του δώσω ελπίδες.. μια αγκαλιά μέχρι εκεί» το ξέρεις ότι δεν θα είναι μέχρι εκεί. Απλά αυτά είναι από αυτά τα πράγματα που τα λες και τα ξανά λες και θα τα ξανά πεις, μπας και πείσεις τον εαυτό σου ότι έτσι είναι η κατάσταση.

Όσο για το καινούργιο παιδί που γνώρισες. Είμαι σίγουρος πως σου αρέσει, γιατί απλά είναι το αντίθετο από τον πρώην σου. Ίσως να μην σου βγάζει όλο αυτό το πάθος, αλλά σε σέβεται και δείχνει ότι σε θέλει και εσένα αυτό σου αρέσει. Ναι, σε ποια γυναίκα δεν θα της άρεσε; Αλλά υπάρχει πάθος;

Συνοψίζοντας (η αγαπημένη μου λέξη σήμερα) θα έλεγα ότι έχεις δύο επιλογές:

Ή να ξαναγυρίσεις στο πρώην σου, ξέροντας ότι η εικόνα της σχέσης σας δεν θα είναι αυτή που θέλεις, αλλά θα σε γεμίζουν και οι συζητήσεις και οι βόλτες και τα βλέμματα.
Ή να τον βγάλεις από το μυαλό σου και τη ζωή σου, μέχρι να ωριμάσετε αρκετά και να ξεπεράσετε την όλη κατάσταση. Και σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχουν «να δω αν είναι καλά», ούτε «φιλικές αγκαλιές».

Αν ρωτάς τη γνώμη μου πάντως, εγώ θα ψήφιζα την πρώτη επιλογή. Γιατί τι νόημα έχει η σχέση χωρίς πάθος, ένταση και στιγμές απογοήτευσης; Ναι, ως λαός το θέλουμε το δράμα μας. Μας κάνει πιο ζωντανούς!

ΥΓ. Επειδή το είχα απορία και στις 3 φορές που διάβασα το γράμμα σου, όταν λες «ωστόσο κατάφερε να μου πάρει το σουτιέν μου» τι εννοείς; Στο πήρε-έβγαλε με έναν εντυπωσιακό τρόπο, όπως με τα δόντια ή το ένα χέρι; Ή στο πήρε και το φόρεσε; Αν είναι η δεύτερη περίπτωση, τότε το νου σου, κάτι δεν πάει καλά! Ok;

Στείλτε κι εσείς τις δικές σας ιστορίες στον Dr. Love ΕΔΩ