Τα meeting της απόλαυσης

Κάνω internship σε μια εταιρία στην Αθήνα και λόγω της φύσης της δουλειάς που έχω αναλάβει αναγκαζόμαστε να κάνουμε και meeting εκτός γραφείου. Συνήθως συναντιόμαστε σε κάποιο ήσυχο καφέ στο κέντρο της Αθήνας, όπου και επιδιδόμαστε σε ατελείωτη ανταλλαγή απόψεων.

Οι υπόλοιποι που δουλεύουμε μαζί είναι στην ίδια φάση με εμένα. Φοιτητές που για να ενισχύσουν το βιογραφικό τους, αποφάσισαν να δουλέψουν part time. Ανάμεσά τους και εκείνος. Φοιτητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ξανθός με γαλάζια μάτια και υπέροχη φωνή. Το σώμα του δεν είναι συγκλονιστικό, ή τουλάχιστον όχι όπως εκείνων που μέχρι τώρα φλέρταρα, αλλά αποπνέει ένα δυναμισμό και μια γοητεία ακαταμάχητη.

Από την πρώτη στιγμή μου άρεσε και στα meetings κρεμόμουν πάντα από τα χείλη του. Δεν ξέρω αν εκείνος μου έδινε την ίδια προσοχή (αν και νομίζω του περνούσα αδιάφορη), ώσπου ένα απόγευμα όταν τελειώσαμε κατά τις 7 από τη δουλειά αποφασίσαμε όσοι από μας μπορούσαν να βγούμε στο καπάκι για ποτό.

Όταν είδα πως θα είναι και εκείνος, φυσικά και ακολούθησα με χαρά. Πίναμε, γελούσαμε και διασκεδάζαμε. Όλα ήταν υπέροχα. Εκείνος πιο ομιλητικός από ποτέ, ήταν πραγματικά η ψυχή της παρέας. Δεν ξεκολλούσα από πάνω του και νομίζω κάτι είχε αρχίσει να ψυλλιάζεται. Οι ώρες περνούσαν, σιγά σιγά ένας ένας έφευγε και εμείς συνεχίζαμε ακάθεκτοι.

Φεύγοντας από τον τελευταίο μας μπαρ-σταθμό χωρίς να συνεννοηθούμε τίποτα, πήγαμε στη μηχανή του. Ανέβηκε, τον ακολούθησα και με ρώτησε «Που πάμε;». «Σπίτι σου», του απάντησα και ξεκινήσαμε. Ανεβήκαμε στο διαμέρισμά του (καθόλου κακό για εργένη φοιτητή), έφτιαξε τσάι να πιούμε και κάτσαμε στον καναπέ. Συζητούσαμε περί ανέμων και υδάτων, ανοιγόμασταν ο ένας στον άλλον με την ένταση ανάμεσά μας να φουντώνει.

Ήρθαμε πιο κοντά, έσκυψε με φίλησε και η συνέχεια γράφτηκε για δύο ώρες πάνω στον καναπέ και στο κρεβάτι του. Ήταν απλά υπέροχα. Αυτό το σαββατοκύριακο έχουμε πάλι ραντεβού και νομίζω πως κάτι ξεκινά ανάμεσά μας.

Μαριάνθη, ετών 23