Δεν βάζω γραβάτα

Οι περισσότερες παντρεμένες γυναίκες, εκτός από μητέρες, σύζυγοι και εργαζόμενες, έχουν και μία πληθώρα άλλων ρόλων, διασκεδαστικών και μη. Αυτών της μαγείρισσας, της νοικοκυράς, της δασκάλας (για τα παιδιά), της γραμματέως και ταυτόχρονα της οικονομικής διαχειρίστριας του σπιτιού κ.λ.π. Μια μετενσάρκωση , δηλαδή, της Μαίρης Παναγιωταρά.

'Εναν ακόμα ρόλο, που αρκετές από εμάς, καλούμαστε να εκτελέσουμε, είναι και αυτόν του στυλίστα. Όταν βαριούνται ή δεν έχουν χρόνο να πάνε στα μαγαζιά, εμείς πρέπει ν α πηγαίνουμε, να διαλέγουμε, να μαντεύουμε αν θα τους κάνει, αν θα τους πηγαίνει, αν θα τους αρέσει, κι αν όχι , πίσω πάλι για αλλαγές. Άλλες φορές πάλι, να σταματάμε ό,τι κι αν κάνουμε για να επιλέξουμε από την ντουλάπα του αγαπητού συζύγου, αυτά που θα φορέσει στην έξοδο, που μπορεί να είναι και χωρίς εμάς.

Η δε ατάκα «γλειψίματος» είναι μόνιμη. «Αφού αγάπη μου εσύ ξέρεις καλύτερα. Εγώ σε εσένα θέλω να αρέσω».

Και γιατί τότε αγάπη μου, τη μία φορά που ΠΡΕΠΕΙ να φορέσεις γραβάτα, για το δικό μου αφεντικό που εγώ ξέρω καλύτερα, μου βγάζεις την ψυχή και θέλεις να έρθεις σαν τον λέτσο;