Πώς γίνεται να μου φέρεται απάισια και εγώ να τον αγαπάω;

Το γράμμα της αναγνώστριας

ΕΙΧΑ ΣΧΕΣΗ 3 ΧΡΟΝΙΑ. ΕΙΧΑΜΕ ΧΩΡΙΣΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΗΤΑΝ ΚΤΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ ...ΑΚΟΥΓΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΩΣΠΟΥ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΠΗΓΕ ΝΕ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΗΡΘΕ Ο ΟΡΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΙΣΜΟΣ ...ΠΑΛΙ ΠΗΓΑΜΕ ΝΑ ΞΑΝΑΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΒΓΗΚΕ ΕΠΕΙΤΑ ΤΑ ΕΦΤΙΑΞΕ ΜΕ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΗΤΑΝ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΜΑΖΙ Μ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΜΕ ΑΓΑΠΑ ΚΑΙ ΑΥΤΗΝ ΟΧΙ. ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΛΕΜΕ ΖΗΛΕΥΕ ΟΤΑΝ ΤΑ ΕΙΧΑ ΜΕ ΑΛΛΟΝ ΤΟΝ ...ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΠΩΣ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΠΕΡΝΑ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥ ΕΠΕΙΔΗ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ...ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΑ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΑ ΕΙΠΑ ΟΛΑ ...ΗΤΑΝ ΠΑΛΙ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΤΡΑΚΑΡΑΝ Η ΚΟΠΕΛΑ ΠΕΘΑΝΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΩΣΠΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΤΟΝ ΔΩ ΓΙΑΤΙ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ Μ ...ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ, ΤΟΝ ΕΙΔΑ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΑΠΛΑ ΠΕΘΑΝΑ ...

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΔΕΧΤΩ ΟΤΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΔΥΟ ΒΔΟΜΑΔΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΑ, ΑΥΤΟΣ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΕΞ ... ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΒΡΕΙ ΑΛΛΗ ΚΑΙ ΕΒΓΑΙΝΕ ΓΙΑ ΠΟΤΟ .. ΕΒΑΛΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΥΤΟ... ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΜΟΝΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΜΕ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕ ΤΟΣΟ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ... ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΑΞΩ ...ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΟΣΗ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΕΧΕΙΣ ΤΟΣΟ ΣΚΑΡΤΟ ΝΑ ΤΟΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΣ Ε?

Η απάντηση του Queen.gr

Θα σου εξηγήσω τι συμβαίνει κατά πάσα πιθανότητα. Έχει πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση και δεν αγαπάς τον εαυτό σου.

Αγαπώντας αυτόν πέρα από τα αρνητικά του στοιχεία που είναι τρανταχτά και βγάζουν όχι μόνο μάτι αλλά κι εγώ δεν ξέρω τι, προσπαθείς να αποδεχτείς τον εαυτό σου. Επειδή φοβάσαι πως δεν θα σε αγαπήσουν ή δεν θα βιώσεις έναν δυνατό συναισθηματικά έρωτα προσκολλάσαι πάνω σε αυτό το δράμα. Λόγω ανασφαλειών συμβαίνει αυτό και είναι κάτι που πρέπει να ψάξεις με τον εαυτό σου.

Οι αρρωστημένες καταστάσεις που παίζουν με το συναίσθημά μας μετατρέπονται με τον καιρό σε ένα είδος εξάρτησης. Σαφώς υπάρχει αγάπη προς το πρόσωπό του, αλλά στην προκειμένη περίπτωση το πρόσωπό του συμβολίζει περισσότερο τα δικά σου αρνητικά στοιχεία (δεν ξέρω ποια βλέπεις εσύ στον εαυτό σου) που έχεις ανάγκη να αποδεχτείς. Δεν είσαι ούτε θύμα, ούτε φυσικά και η μητέρα Τερέζα, μα σε καμία περίπτωση δεν είσαι αυτή που θα τον αλλάξει.

Αναφέρομαι σε σένα και όχι σε εκείνον επειδή ρώτησες γιατί σου συμβαίνει αυτό.

*Υγ. Σε ό, τι αφορά αυτόν, δεν γίνεται να μη βλέπεις πως πρόκειται για άνθρωπο χωρίς καμία ηθική αναστολή, που εκμεταλλεύτεται τους πάντες με ψέμματα και κοιτάζει μόνο την πάρτη του. Ίσως ακουστεί σκληρό αλλά μην τον λυπάσαι, ούτε για το ατύχημα. Καλά να είναι ο άνθρωπος αλλά δεν έχει ανάγκη. Καλύτερα να λυπάσαι τον εαυτό σου που ασχολείται και να το κόψεις μαχαίρι ώστε αν θες να λυπάσαι για κάτι, να λυπάσαι για την κοπέλα που ήταν μαζί του και σκοτώθηκε και την οικογένειά της. Δε λέμε ότι έφταιγε αυτός, αλλά αυτός πρέπει να πάψει να είναι το κέντρο του κόσμου, ακόμη και για τον ίδιο του τον εαυτό. Απομακρύνσου. Δεν θα κερδίσεις τίποτα. Ακόμη κι αν του μιλήσεις. Τίποτα.

Γράψε μας τη δική σου ιστορία εδώ