Τον έναν τον λατρεύω αλλά το σεξ είναι χάλια, με τον άλλο έχουμε χημεία αλλά δεν τον αγαπώ

Καλησπέρα Dr love,

Είμαι 28 ετών. Πριν 2 περίπου χρόνια χώρισα από μια σχέση 7 χρόνων με εναν άνθρωπο που αγαπούσα πολύ και ακόμη τον αγαπώ. Χωρίσαμε γιατι είχαμε παραγνωριστεί και νοιώθαμε περισσοτερο σύντροφοι, φίλοι, παρά εραστές. Το σεξ μαζί του δεν ήταν ποτέ καλό, ηταν σχεδόν πάντα καταναγκαστικο έργο για μενα. Δεν έκανε ποτε τα πράγματα όπως πρέπει με αποτελεσμα εγω να μην μπορω να λειτουργησω και να θεωρουμαι εγω η ξενερωτη της υποθεσης. Όμως κι εγω δεν είχα άλλη σχέση για να μπορώ να κρίνω και συμβιβαζόμουνα γιατί τα βρίσκαμε σε πολύ μεγάλο βαθμο σε όλα τα υπόλοιπα.Ήταν αυτό που λέμε η αδελφή ψυχή μου.
Αφου χωρίσαμε εγω έκανα σχέση με ενα άλλο παιδι με τον οποίο το σεξ ήταν το καλύτερο της ζωής μου και της δικής του παρόλο που αυτός είχε πολλές εμπειρίες ως τότε. Ήταν αυτο που λέμε θέμα χημείας. Όμως επειδή εγώ ημουνα κολλημένη με τον πρώην μου, δεν αφέθηκα ποτε συναισθηματικα, παρόλο που προσπαθησα και το αποτέλεσμα ήταν μετά από περιπου εναμιση χρόνο σχέσης να χωρίσουμε και με αυτο το παιδι γιατι ένοιωθα ότι αν και το σεξ ηταν άψογο,παθιασμένο, εγω δεν μπορουσα να αφοσιωθώ. Επιπλέον, ήμασταν και αρκετά διαφορετικοί χαρακτήρες.
Μετα απο λίγο καιρό ξαναβρέθηκα με τον πρώην μου (τον πρώτο) και όλα ήταν άψογα, η επικοινωνία μας ήταν τέλεια, γελουσαμε παρα πολύ μαζί αλλα στο κρεβάτι ξανά τίποτα! Ενοιωθα λες και είχα έναν πρωτάρη που δεν ήξερε τι να κάνει και ξενερωσα πάρα πολύ. Και για να μην τον κομπλάρω και τα κάνει χειροτερα, πηρα εγω την ευθυνη για μια ακομη φορα, παρόλο που ξερω οτι δεν ειμαι εγω η ξενερωτη της υποθεσης. Ασε που τον σύγκρινα συνεχώς με τον προηγούμενο. Το ερωτημά μου είναι, πώς είναι δυνατόν να θέλουμε ο ένας τον αλλον στη ζωη μας, να αγαπιόμαστε τόσο πολύ ώστε να θέλουμε να συνεχίσουμε τη ζωή μας μαζί αλλα στο ερωτικό κομμάτι να μην τα βρίσκουμε ούτε στο ελάχιστο?
Μπορεί αυτο να κρατήσει μια σχέση υγιή? Μήπως ήταν λάθος που χώρισα με το αλλο παιδι που τα βρίσκαμε τέλεια στο κρεβάτι και δεν έδωσα την ευκαιρία στον εαυτό μου να του αφοσιωθώ? Γιατί εκείνος με θέλει ακόμη και στο μυαλό μου έχουν φωλιάσει ένα σωρο αμφιβολίες και ερωτηματικα. Μήπως φταίει για όλα το΄"κόλλημα" στην πρώτη μεγαλη σχέση και δεν μπορεσα να προχωρησω? Νοιωθω οτι τον αγαπαω πολυ αλλα τι να κανω? Μπορεί μια σχέση να κρατηθεί ζωντανη χωρίς το ερωτικο κομμάτι?
Ή και στην αλλη περίπτωση, μπορεί μια σχέση με πολύ καλό ερωτικό τομέα να στηριχτεί σε αυτό και να αναπτυχθεί αγάπη και αφοσιωση μελλοντικα? Και να σημειωσω οτι τον πρωτο, τον λατρευω θελω να είμαι μαζί του, όμως σε σχέση με το δεύτερο, δεν τον ποθώ σχεδόν καθόλου ερωτικά. Με το δεύτερο, υπάρχει πάθος όχι όμως συναισθηματα αγάπης. Αυτη τη στιγμη δεν ειμαι με κανενα απο τους δυο. Αν μπορείτε ξεμπερδέψτε με γιατί μόνη μου, δυστυχώς αδυνατώ.. Σας ευχαριστώ...

Αγαπητή φίλη,

Θα σου απαντήσω με ειλικρίνια, λίγο γενικά στην αρχή και με βάση το θέμα σου στη συνέχεια. Και ελπίζω στο τέλος να σε έχω βοηθήσει. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, δεν είσαι η πρώτη (και σίγουρα όχι η τελευταία) που αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα.
Η αλήθεια είναι πως αν ζούσαμε σε ένα μέλλον πολύ προχωρημένο και ένωνες αυτούς τους δύο, τότε θα είχες τον τέλειο σύντροφο ε; Αλλά δυστυχώς δεν είμαστε!

Αναρωτιέσαι αν μπορεί να υπάρχει υγιής σχέση χωρίς ερωτική έλξη, αλλά και υγιής σχέση χωρίς συναισθηματική αγάπη;
Κοίτα να δεις, η ιστορία μας έχει διδάξει πως οι σχέσεις μπορούν να επιβιώσουν κάτω από όλες τις συνθήκες. Απλά δεν σημαίνει ότι θα είναι όλες οι πλευρές ευχαριστημένες. Έχουμε δει σχέσεις και χωρίς καθόλου αγάπη να κρατάνε 10ετιες. Άρα ναι, όλες οι σχέσεις μπορούν να κρατήσουν. Το θέμα είναι τι σου κάνει. Και δεν νομίζω ότι σου κάνει, ειλικρινά, τίποτα από τα δύο. Ουπς μπήκαμε στα σκληρά!

Κοίτα να δεις, μπορεί τα ρομαντικά κλισέ να λένε πως το σεξ δεν είναι το παν σε μια σχέση, αλλά έχουν δίκιο μέχρι κάποιο βαθμό. Ναι, μια σχέση δεν μπορεί να κρατήσει μόνο με το σεξ, αλλά δεν μπορεί και χωρίς αυτό. Η αναλογία, αν θέλουμε να το δούμε έτσι, ανάμεσα σε σεξ και αγάπη πρέπει να είναι κάτι σαν 50-50!
Και εσύ και με τα δύο αγόρια που έχεις μπλέξει είσαι στα άκρα. Όχι, καλά έκανες και χώρισες από τον δεύτερο, γιατί κάποια στιγμή θα ήθελες και αγάπη. Και από την ώρα που δεν ένιωθες, αργά ή γρήγορα θα τελείωνε όλο αυτό.
Όμως πρέπει να ξεπεράσεις και τον πρώτο. Οκ, ίσως όχι την αγάπη που νιώθεις για αυτόν, αλλά την ανάγκη να είσαι μαζί του. Γιατί κάποια στιγμή θα θέλεις και καλό σεξ. Μέχρι πότε θα αντέξεις;

Όπως καταλαβαίνεις μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Για αυτό πάμε για άλλα. Ναι, ίσως να επιστρέψεις σε έναν από τους δύο, αλλά το ξέρεις ότι σύντομα θα την κάνεις και μάλιστα με ελαφριά πηδηματάκια. Για αυτό, καλύτερα μόνη σου - και καλύτερα να κοιτάξεις για τον επόμενο. Έναν επόμενο που σε καλύπτει σε όλες τις ανάγκες σου. Γιατί, σε μια υγιή σχέση όλες οι ανάγκες παίζουν ρόλο. Και οι πιο μικρές ακόμα περισσότερο.

Sorry αν στα είπα λίγο απότομα, αλλά πιστεύω ότι τα ήξερες. Απλά ήθελες να τα ακούσεις και από αλλού.

Στείλτε κι εσείς τις δικές σας ιστορίες στον Dr. Love ΕΔΩ