Βγαίναμε για λίγο, χωρίσαμε, εγώ την θέλω αλλά εκείνη με βλέπει φιλικά. Υπάρχει ελπίδα;

Γεια σας,

Λοιπόν εμείς τα είχαμε περίπου έξι μήνες! Τα φτιάξαμε πέρυσι τον Μάρτιο - Απρίλιο και χωρίσαμε αρχές Σεπτέμβρη! Τον Αύγουστο είχαμε πάει διακοπές ο καθένας μας σε διαφορετικό μέρος με την οικογένειά του και λόγο απόστασης δεν αντέξαμε! Όταν γυρίσαμε λοιπόν στις αρχές Σεπτέβρη από τις διακοπές μου είπε ότι δεν είναι πια ενθουσιασμένη μαζί μου όσο στην αρχή και ήθελε να της δώσω χρόνο! Εμένα με πιάσανε τα κλάματα γιατί αισθάνθηκα να χάνω το κόσμο μου! Της είπα ότι σέβομαι την απόφασή της!!
Τον επόμενο καιρό βγαίναμε όλοι μαζί γιατί ανήκαμε στην ίδια παρέα και μου ήταν πολύ δύσκολο να ξεχάσω ότι έγινε!! Μετά από κανά μήνα περίπου αυτή τα έφτιαξε με έναν που ήθελε από τα παλιά, ήταν το απωθημένο της! Ήταν ο καιρός που φεύγαμε για σπουδές όλοι! Εγώ το έμαθα από μακριά και ένιωσα απίστευτα χάλια! Έκλαιγά πολλές μέρες γιατί έχασα όλες τις ελπίδες μου!
Εκείνη δεν πήγε να σπουδάσει γιατί περίμενε τις μεταγραφές και έτσι έκατσε στο τόπο μας από τον οποίο ήταν και ο νυν της! Εγώ δεν έχασα επαφή μαζί της, της μιλούσα μια φορά την βδομάδα! Ξαναβρεθήκαμε στις γιορτές των χριστουγέννων στο τόπο μας και την είδα με τον άλλον να φιλιούνται μπροστά μου! Περιττό να πω πως ένιωσα! μετά την πρωτοχρονιά χωρίζει με τον δικό της γιατί δεν της φέρθηκε καλά και της είπε ότι δεν του αρέσει η συμπεριφορά της (είχανε ξαναχωρίσει για τους ίδιους λόγους αλλά του έδωσε δεύτερη ευκαιρία γιατί τον ήθελε πολύ και θα το μετάνιωνε αν δεν το έκανε)!
Έτσι εμείς μετά από λίγο καιρό αρχίσαμε να ξαναμιλάμε, μιλούσαμε με κάμερα από το skype δύο φορές την μέρα γιατί ήμασταν σε διαφορετικές πόλεις επειδή δεν βγήκαν οι μεαγραφές! Είπε ότι είμαι μοναδικός και δεν θα ξαναβρει άλλον σαν και μένα, είμαι το καλύτερο παιδί και τέτοια.... Αφού μου ζήτησε χρόνο να το σκεφτεί, στο τέλος μου είπε ότι μόνο τη φιλία της μπορεί να δώσει και έφυγαν οι ελπίδες μου.
Έφτασε ο καιρός που βγήκαν οι μεταγραφές! Τελικά δεν την πήρε και πήγε να σπουδάσει στη πόλη όπου πέρασε στην αρχή, δηλαδή εκεί όπου πέρασα και εγώ! Βγήκαμε για καφέ 2-3 φορές, φάγαμε, την βοήθησα σε ότι ήθελε και περνούσαμε πολύ ωραία!
Και το Πάσχα που επιστρέψαμε στη πόλη μας,της πήρα δώρο για την γιορτή της ένα δαχτυλίδι! Όλο αυτό τον καιρό μιλάμε στο facebook, κάνουμε πολλά πράγματα μαζί, και περνάμε πολύ ωραία!
Πριν λίγο καιρό όμως έμαθα ότι τα έφτιαξε με άλλον από την πατρίδα μας και όχι από της πόλη που σπουδάζαμε! Μου τα είπε όλα, αλλά εγώ δεν μπορώ να την ξεχάσω! Συνεχίζουμε να βγαίνουμε όπως και πριν! Κάθε μερα! την θέλω πάρα πολύ, την αγαπώ! Υπάρχει καμία ελπίδα; Είμαι απελπισμένος! Τι να κάνω;

Αγαπητέ φίλε,

Θα σου μιλήσω ειλικρινά. Δεν υπάρχει καμιά ελπίδα να είστε πραγματικά μαζί - κι αν κάποτε συμβεί αυτό πρέπει να ξέρεις ότι θα ανήκεις σε δύο κατηγορίες: είτε θα είσαι ο γκόμενος-ριμπάουντ για να ξεχάσει το κόλλημά της, είτε ο γκόμενος-καλό παιδί που χρειάζεται στη ζωή της για να χαλαρώσει μετά από τις κακές σχέσεις. Όμως ο γκόμενος-τρελός έρωτας δεν θα είσαι.

Και μην το παίρνεις προσωπικά το όλο θέμα. Όλοι έχουμε ζήσει έναν έρωτα που όμως δεν είχε ανταπόκριση. Και αυτό που πρέπει να κάνεις, και που κάναμε όλοι μας, είναι να προχωρήσεις. Μεταξύ μας τώρα, τόσες γυναίκες κυκλοφορούν εκεί έξω.

Όμως αν βλέπεις ότι δεν ξεκολλάς, τότε για ένα μικρό χρονικό διάστημα καλό είναι να κόψεις και τη φιλία. Αν δεν το αντέχεις, δεν σου κάνει καλό.
Μόνο δύο παρατηρήσεις:

1. Σταμάτα να κλαις. Δεν είναι τόσο ρομαντικό για τις γυναίκες, όσο νομίζουμε και νομίζουν.
2. Μα δαχτυλίδι δώρο; Αλήθεια; Υπεβολή!