Τα 8 κοινά χαρακτηριστικά που παρουσιάζουν όσοι βίωσαν την εγκατάλειψη στην παιδική τους ηλικία

Όταν ένας γονέας φεύγει από τη ζωή ενός παιδιού νωρίς, αυτό δεν αποτελεί απλώς μια προσωρινή δυσκολία· αποτελεί μια θεμελιώδη αλλαγή που χαράσσει τον συναισθηματικό και ψυχολογικό κόσμο του ατόμου. Και ναι, σύμφωνα με τους ειδικούς υπάρχουν μερικά κοινά χαρακτηριστικά που παρουσιάζουν οι ενήλικες που αντιμετώπισαν αυτή τη δύσκολη πραγματικότητα. Ιδού τα 8 πιο συχνά από αυτά.

1. Συναισθηματική ανθεκτικότητα

Όσοι βίωσαν την εγκατάλειψη από γονέα, νωρίς στη ζωή τους, συχνά αναπτύσσουν αξιοθαύμαστη συναισθηματική αντοχή. Δεν σημαίνει ότι είναι απρόσβλητοι από τον συναισθηματικό πόνο – κάθε άλλο. Αλλά οι πρώιμες εμπειρίες τους συχνά τους έχουν εφοδιάσει με μια ιδιαίτερη δύναμη που μπορεί να είναι αξιοθαύμαστη.

Η εμπειρία αυτή τούς δίδαξε από νωρίς να διαχειρίζονται τις αντιξοότητες και να προσαρμόζονται στις δυσκολίες που συναντούν στην ενήλικη ζωή, ωστόσο, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι αυτή η ανθεκτικότητα γεννιέται από την ανάγκη, όχι από επιλογή. Και ενώ μπορεί να είναι μια ισχυρή ιδιότητα, αποτελεί επίσης μια πικρή υπενθύμιση της δυσκολίας που βίωσαν.

Δε χρειάζεσαι κανένα «άλλο μισό» και αυτοί είναι οι λόγοι!

2. Ενισχυμένη αίσθηση ανεξαρτησίας

Η ανάγκη να γεμίσουν το κενό που άφησε ο απόντας γονέας οδηγεί συχνά σε μια υπερβολική ανεξαρτησία. Πρόκειται για ένα κοινό χαρακτηριστικό μεταξύ όσων έχουν βιώσει γονική εγκατάλειψη, αλλά όπως όλα τα χαρακτηριστικά, έχει τις δυνάμεις και τις αδυναμίες του.

Οι άνθρωποι που βίωσαν κάτι τέτοιο μαθαίνουν να βασίζονται στον εαυτό τους, αλλά αυτή η αυτονομία μπορεί τελικά να προκαλέσει δυσκολία στο να ζητούν βοήθεια ή να συνδέονται με άλλους, για παράδειγμα.

3. Υπερεπαγρύπνηση

Η υπερεπαγρύπνηση είναι μια συνηθισμένη απάντηση στο τραύμα, και δεν αποτελεί εξαίρεση για όσους έχουν αντιμετωπίσει εγκατάλειψη, όμως χρειάζεται προσοχή γιατί ενέχει άλλους κινδύνους. Η Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία σημειώνει ότι τα παιδιά που βιώνουν γονική εγκατάλειψη μπορεί να παραμένουν σε συνεχή εγρήγορση για κίνδυνο, ακόμα και σε συνθήκες που δεν το δικαιολογούν. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε άγχος και στρες στην ενήλικη ζωή, καθώς παραμένουν συνεχώς σε επιφυλακή για οποιαδήποτε αντιληπτή απειλή στη σταθερότητα ή την ασφάλειά τους.

Το ένα πρόβλημα φέρνει άλλο, λοιπόν, και ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστεί είναι αρχικά να κατανοηθεί, και στη συνέχεια να παραχθεί υποστήριξη που τα άτομα αυτά χρειάζονται.

4. Δυσκολία στο όποιο «δέσιμο»

φοβία για νέα εγκατάλειψη συχνά κάνει δύσκολη τη δημιουργία στενών σχέσεων. Ο βαθιά ριζωμένος φόβος της εγκατάλειψης μπορεί να κάνει τα άτομα που έχουν βιώσει εγκατάλειψη επιφυλακτικά στο να επιτρέψουν σε άλλους να έρθουν κοντά τους. Οι συναισθηματικοί «τοίχοι» που υψώνουν, ακόμη και υποσυνείδητα, λειτουργεί ως μηχανισμός προστασίας, αν και μπορεί να αποτελέσουν εμπόδιο στην ουσιαστική σύνδεση με τους άλλους.

Και πάλι, όμως, η κατανόηση αυτού του χαρακτηριστικού μπορεί να είναι το πρώτο βήμα προς τη θεραπεία και τη δημιουργία υγιέστερων σχέσεων. Η προσέγγιση και αυτού του ζητήματος πρέπει να γίνεται με κατανόηση και υπομονή.

Η κουλτούρα του φόβου: Γιατί οι φωνές κερδίζουν έδαφος στον δημόσιο διάλογο;

5. Έντονη ανάγκη να κάνουν τους άλλους να νιώθουν σημαντικοί

Η εμπειρία του να νιώθουν παραμελημένοι τους οδηγεί να προσπαθούν να μην αφήσουν ποτέ κάποιον άλλο να αισθανθεί το ίδιο και αυτό, ίσως είναι ένα από τα πιο όμορφα χαρακτηριστικά που μπορούν να προκύψουν από μια τόσο επώδυνη εμπειρία.

Όσοι έχουν νιώσει την εγκατάλειψη συχνά δείχνουν ιδιαίτερη ενσυναίσθηση και προσπαθούν να κάνουν τους γύρω τους να αισθανθούν ότι τους εκτιμούν. Κάνουν ό,τι μπορούν για να μην νιώσει άλλους αυτό που ένιωσαν εκείνοι μικροί.

6. Θέματα εμπιστοσύνης

Κακά τα ψέματα. Η εγκατάλειψη από γονέα διαταράσσει τη βασική πίστη ότι οι άνθρωποι θα είναι πάντα εκεί. Η δυσκολία να εμπιστευτούν μπορεί να τους αποτρέπει από το να ανοίγονται εύκολα ή να βασίζονται σε άλλους και ο φόβος της προδοσίας, όσο κι αν προσπαθήσουν, δύσκολα ξεριζώνεται. Το να κρατάς τους άλλους σε απόσταση, λοιπόν, μάλλον φαντάζει σαν την πιο ασφαλή ασπίδα για τη περίπτωση που θα περάσεις ξανά τα ίδια.

Αυτή η δυσκολία με την εμπιστοσύνη δεν είναι ελάττωμα χαρακτήρα, αλλά το αποτέλεσμα επώδυνων εμπειριών. Η κατανόηση αυτού μπορεί να μας βοηθήσει να είμαστε πιο υπομονετικοί και συμπονετικοί τόσο με τον εαυτό μας όσο και με τους άλλους που αντιμετωπίζουν παρόμοιες δυσκολίες.

7. Ισχυρό κίνητρο για επιτυχία

Πολλοί ενήλικες που εγκαταλείφθηκαν από γονέα κατά τη διάρκεια των καθοριστικών παιδικών τους χρόνων αναπτύσσουν μια έντονη επιθυμία για επιτυχία. Είτε για να αποδείξουν την αξία τους, να κάνουν τον απών γονέα να μετανιώσει για την απόφασή του, είτε απλώς για να εξασφαλίσουν ότι θα μπορούν πάντα να φροντίζουν τον εαυτό τους, αυτό το κίνητρο μπορεί να γίνει ένα από τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά τους.

Συχνά πιέζουν τον εαυτό τους σκληρά, στοχεύοντας στην αριστεία στους τομείς που επιλέγουν. Μπορούν να γίνουν κορυφαίοι επιτυχημένοι, αποφασισμένοι να δημιουργήσουν μια καλύτερη ζωή από αυτήν με την οποία ξεκίνησαν.

Ωστόσο, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ενώ αυτή η επιδίωξη μπορεί να οδηγήσει σε επιτυχία, μπορεί επίσης να οδηγήσει σε εξουθένωση αν δεν διαχειριστεί σωστά. Η ισορροπία ανάμεσα στη φιλοδοξία και τη φροντίδα του εαυτού είναι κρίσιμη για τη μακροπρόθεσμη ευημερία.

Μήπως έχεις πολύ υψηλή ενσυναίσθηση; Τα χαρακτηριστικά, το τεστ, τα μειονεκτήματα και τι να κάνεις

8. Ιδιαίτερη ενσυναίσθηση

Η ενσυναίσθηση αυτή είναι απόδειξη της δύναμης της ανθρώπινης ψυχής, καθώς μετατρέπει μια οδυνηρή εμπειρία σε πηγή καλοσύνης και αγάπης. Και εκεί ακριβώς, βρίσκεται το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό που μπορεί να αναπτυχθεί από μια παιδική ηλικία στιγματισμένη από την εγκατάλειψη. Έχοντας βιώσει βαθύ πόνο, αυτοί οι άνθρωποι συχνά αναπτύσσουν μια έντονη ευαισθησία προς τη δυστυχία των άλλων.

Κατανοούν πώς είναι να πονάς, να νιώθεις εγκαταλειμμένος, και αυτή η κατανόηση μπορεί να μεταφραστεί σε μια ισχυρή ικανότητα για ενσυναίσθηση. Μπορεί να είναι αυτοί που θα προσφέρουν ένα χέρι βοήθειας, ένα αυτί που ακούει με προσοχή, και πραγματικά θα κατανοήσουν την κατάσταση του άλλου.