Απιστία και συγχώρεση

Σε συνέχεια του άρθρου μου περί “συχώρεσης”, έλαβα αρκετά μηνύματα με διαφορετικές απόψεις και απορίες. Συγκεκριμένα μια αναγνώστρια, μου έθεσε το εξής ερώτημα:

«Πολύ ωραίο το άρθρο σου για τη συγχώρεση … Η απιστία όμως σε ένα γάμο συγχωρείται»;

Η απιστία είναι αδιαμφισβήτητα μια πληγή που προκαλεί έντονο πόνο. Όχι μόνο επειδή νιώθουμε προδομένοι αλλά και επειδή πυροδοτεί πολλές δικές μας, κριμένες, αρνητικές πεποιθήσεις, επηρεάζοντας έτσι την ψυχική μας ισορροπία. Σκέψεις όπως τα «δεν είμαι αρκετά όμορφος/η, δεν αξίζω, δεν είμαι αρκετός/ή κτλ» είναι κάποιες από αυτές. Μόλις όμως περάσει ο έντονος θυμός, θα πρέπει να προσπαθήσουμε να δώσουμε μια λογική εξήγηση σε όσα συνέβησαν ψάχνοντας να βρούμε τους λόγους της απιστίας του συντρόφου μας καθώς και το πού ενδεχομένως φταίξαμε κ΄ εμείς .

Επιστρέφοντας στο κομμάτι της συγχώρεσης, θέλω να κατανοήσετε το εξής. Η συγχώρεση δεν ευνοεί τον άπιστο αλλά τον απατημένο. Το να κρατάμε θυμό μέσα μας για τον πόνο που μας προκάλεσε ένας τρίτος, βλάπτει εμάς και όχι αυτόν. Επίσης, συγχωρώ τον σύντροφο που με απάτησε, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι τον δέχομαι πίσω. Σημαίνει ότι αποβάλουμε από πάνω μας όλες εκείνες τις καταστροφικές σκέψεις και συμπεριφορές που βλάπτουν την υγεία μας και δηλητηριάζουν κάθε όμορφη στιγμή στη ζωή μας.

Το αν θα δεχτούμε πίσω αυτόν τον άνθρωπο είναι ένα άλλο ζήτημα που διαφέρει από σχέση σε σχέση και από άνθρωπο σε άνθρωπο. Είναι γεγονός ότι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες διατήρησης μιας σχέσης, είναι η εμπιστοσύνη. Είναι ο θεμέλιος λίθος για μια σωστή σχέση, γι’ αυτό και όταν κλυδωνίζεται έχει ως αποτέλεσμα να συμπαρασύρει οτιδήποτε έχει χτιστεί πάνω σε αυτή με κόπο. Πριν αναρωτηθούμε όμως για το αν είναι δυνατόν να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη ή αν γίνεται να ξεπεράσουμε την απιστία, οφείλουμε να αναρωτηθούμε τα εξής. Θέλουμε πραγματικά να σώσουμε αυτήν τη σχέση; Αξίζει να δώσουμε στο συγκεκριμένο άτομο μια δεύτερη ευκαιρία; Ποιος είναι ο λόγος της απιστίας του/της;

Συχνά ακούμε ανθρώπους να ισχυρίζονται ότι η απιστία μπορεί να ήταν μια στιγμή αδυναμίας που δεν σήμαινε τίποτα ή ότι ήταν ένας λανθασμένος τρόπος για να ξεφύγουν (έστω και στιγμιαία) από τα προβλήματα της υφιστάμενης σχέσης τους.

Ο ειδικός σε θέματα σχέσεων Κρις Άρμστρονγκ, όρισε τις εξής δύο κατηγορίες:

1) Όταν κάποιος προχωρεί στην απιστία επειδή ο/η σύντροφος του/της δεν είναι διαθέσιμος ερωτικά ή συναισθηματικά.
2) Όταν ο κάποιος ή έχει πρόβλημα δέσμευσης ή άλλα προσωπικά ζητήματα που τον ωθούν στην απιστία.

Σύμφωνα με τον Άρμστρονγκ, όσοι ανήκουν στη πρώτη κατηγορία είναι και αυτοί που συνήθως είναι ευκολότερο να συγχωρεθούν. Σε αυτούς θα προσέθετα και μια τρίτη κατηγορία που έχω συχνά εντοπίσει στους θεραπευόμενους μου και που δεν είναι άλλη από τη ανάγκη επιβεβαίωσης ανδρών και γυναικών, είτε μετά από κάποια ηλικία είτε μετά από κάποια χρόνια συμβίωσης, όταν παρεμβαίνει ο παράγοντα συνήθεια που αμβλύνει την αίσθηση της μοναδικότητας που δένει ένα ζευγάρι. Στην περίπτωση αυτή, η απιστία, δεν στρέφεται ουσιαστικά κατά του άλλου, αλλά αποτελεί μια λανθασμένη αναζήτηση απάντησης στο προσωπικό ερώτημα, εάν και κατά πόσο είμαστε εμείς οι υπεύθυνοι στην υποβάθμιση του ενδιαφέροντος του άλλου που βιώνουμε.

Η ειδικός σε θέματα απιστίας, Ντανίν Μανετ, έθεσε μια λίστα ερωτήσεων που πρέπει να θέσετε στον εαυτόν σας προτού αποφασίσετε να δώσετε μια δεύτερη ευκαιρία στον/ην σύντροφο σας. Δεν υπάρχουν σωστές ή λανθασμένες απαντήσεις.

Ο σκοπός αυτών των ερωτήσεων είναι να καταλάβετε εάν και κατά πόσο είστε έτοιμοι εσείς να δώσετε μια δεύτερη ευκαιρία στον/ην σύντροφο σας:

- Ο άπιστος σύντροφος ανέλαβε την ευθύνη της πράξης του;
- Έχει διακόψει κάθε επαφή με το τρίτο πρόσωπο;
- Είναι πλέον “ανοικτό βιβλίο” ή ακόμα κρύβει πράγματα;
- Ήταν ξεκάθαρος/η στις απαντήσεις του (σχετικά με όσα έγιναν) ή αρνείται να δώσει όσες πληροφορίες επιθυμείτε;
- Ήταν το πρώτο περιστατικό απιστίας ή υπάρχει αντίστοιχο ιστορικό και στο παρελθόν;
- Είναι διατεθειμένος/η να σας παρέχει την απαραίτητη συναισθηματική υποστήριξη για να ξεπεράσετε την τραυματική εμπειρία που βιώσατε;
- Η απιστία του συντρόφου σας, ήταν αιτία για να σας μεταφέρει κάποια ασθένεια;
- Η απιστία αυτή, ήταν η αιτία γέννησης ενός παιδιού;
- Όσα συνέβησαν ανάμεσα στον/ην σύντροφο σας και το τρίτο πρόσωπο, συνέβησαν στο κρεβάτι σας ή κάποιο αντίστοιχο περιβάλλον;

Επανερχόμενος λοιπόν στο θέμα της απιστίας υπό το πρίσμα της συγχώρεσης, θα έλεγα ότι πρέπει να διακρίνουμε ανάμεσα στην “άφεση των αμαρτιών” (δηλαδή διαγραφή του “ατυχήματος” και συνέχιση της σχέσης σας), από την “συγχώρεση” υπό την έννοια της απαλλαγής του εαυτού σας από τον θυμό και την τοξικότητα αισθημάτων, όπως πχ της ταπείνωσης, για κάτι που δεν ευθύνεστε εσείς. Με άλλα λόγια η μη συγχώρεση, ισοδυναμεί με τιμωρία του εαυτού σας για τις πράξεις του άλλου. Συγχωρήστε λοιπόν και προχωρήστε!

Επικοινωνήστε μαζί μου στο Instagram: Constantinos_romanos και μοιραστείτε ιδέες στις οποίες θα θέλατε να αναφερθώ σε επόμενα άρθρα!

Θα τα ξαναπούμε σύντομα,

Με αγάπη,

Κωνσταντίνος Ρωμανός Ζησιμόπουλος

PhD (c) Psychology, PgCert Clinical Hypnosis, Bsc Psychology, Certified Life coach