Είδα την ταινία «Εμείς» του Bloody Hawk: 5 λόγοι που αξίζει να τη δεις, είτε ακούς ραπ είτε όχι

Θα ξεκινήσω λέγοντας πως δεν είμαι μεγάλη fan της ραπ μουσικής. Γνωρίζω τα ονόματα αρκετών «υπηρετών» του είδους -όπως είναι και ο Bloody Hawk- όμως στην ουσία ήξερα πολύ λίγα τραγούδια του και καθόλου τι πραγματικά εστί Νικόλαος Κίτσος (σ.σ το πραγματικό του όνομα).

Θα προσθέσω επίσης, ότι δεν είχε τύχει να δω ξανά ντοκιμαντέρ για τη ζωή αφενώς κάποιου που είναι ακόμα εν ζωή, αφετέρου που είναι μόλις 30 χρονών.

Erre Way Tour Spoiler! Η Luisana Lopilato θα είναι στη συναυλία αλλά όχι με τον τρόπο που φαντάζεσαι

Και η αλήθεια είναι είχα πάει προκατειλημμένη σ’ αυτήν την προβολή για το τι θα δω και με μια απορία - γιατί να θέλει κάποιος να μοιραστεί την ιστορία του, ουσιαστικά ενώ αυτή ακόμα γράφεται.

Κι όμως, η ταινία «Εμείς», ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή του Bloody Hawk που ξεκίνησε να προβάλλεται στις 10 Απριλίου, «έλυσε» κάθε μου απορία και με έκανε να τραγουδώ φεύγοντας το «μάλλον κάτι δεν κατάλαβα καλά, είμαι ο Bloody βγαίνω από τον μαχαλά» με άλλη αίσθηση.

5 λόγοι που αξίζει να δεις την ταινία του Bloody Hawk

Ο Bloody Hawk θεωρείται ένας από τους πιο ιδιαίτερους ράπερ του σύγχρονου ελληνικού χιπ χοπ, με τα τραγούδια του να αφορούν τις κοινωνικές ανισότητες, την οικονομική κρίση, την χαρμολύπη, την ελπίδα, την παιδική ζωή του, τον ρομαντισμό και τον έρωτα.

Το ντοκιμαντέρ αυτό κατάφερε μέσα σε 100 λεπτά να με κάνει να γελάσω, να ταυτιστώ -απίστευτο- και να συγκινηθώ. Δεν χρειάζεται να ακούς ή να ξέρεις από ραπ μουσική για να την δεις, αρκεί να έχεις ανοιχτά τα μάτια σου για να καταλάβεις τα βαθύτερα και μη νοήματα που περνάει.

Η ραπ δεν αφορά μόνο συμμορίες και ναρκωτικά

Η ταινία του Bloody Hawk είναι μια ταινία που άνετα θα μπορούσε να δει ένας μπαμπάς και μια μαμά με το παιδί τους, ειδικά αν εκείνο θέλει να ασχοληθεί με αυτό το είδος μουσικής αλλά και γενικότερα.

Στο «Εμείς» ο Bloody Hawk μιλάει για τις ατελείωτες ώρες που γράφει κομμάτια και δίσκους μόνος του, ενώ τον βλέπουμε πριν από κάθε live του να κάνει ασκήσεις για να ζεστάνει τη φωνή του -κάτι που σίγουρα δεν περίμενα να δω.

Καμία συμπλοκή με άλλους ράπερ, καθόλου ουσίες, χρήματα να «ρέουν» σε πρώτο πλάνο ή χυδαίοι στίχοι.

Μόνο η αγάπη ενός εφήβου -τότε- από την Ξάνθη για τη ραπ μουσική και η επιμονή του να «ακουστεί» με τον τρόπο που θέλει, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να μείνει στο στούντιο όλη μέρα.

Κανένα «κονέ», μόνο σκληρή καθημερινή δουλειά. Γι’ αυτό και ο 30χρονος ράπερ παρά το νεαρό της ηλικίας του έχει τον σεβασμό των μεγάλων ράπερ, όπως για παράδειγμα ο 12ος Πίθηκος που βλέπουμε στην ταινία.

01

04

Ωραία εναλλαγή των όσων συμβαίνουν τώρα και όσων έγιναν στο παρελθόν

Το ντοκιμαντέρ αυτό δεν θα σε μπερδέψει καθόλου για το τι βλέπεις. Το παρόν μπερδεύεται γλυκά με το παρελθόν για να μάς αποκαλύψει ποιος είναι τελικά αυτός ο Bloody Hawk.

Πολλές φωτογραφίες από τις στιγμές του παρελθόντος που περιγράφονται για να μην μένει τίποτα στη φαντασία, ενώ το όλο σκηνικό που βλέπεις στην οθόνη προσεγμένο, σωστά φωτισμένο και με τα κατάλληλα grungy γραφικά.

Αληθινοί διάλογοι, νοσταλγία, συγκίνηση

Αυτό που μου έκανε θετική εντύπωση στο συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ ήταν οι αληθινές εικόνες από τη ζωή του Bloody Hawk, οι αληθινές συζητήσεις που έκανε με τους φίλους και τους συνεργάτες του (μιλώντας όπως τα άτομα στην ηλικία τους) και πιο πολύ ο τρόπος που εκείνοι μιλούσαν γι’ αυτόν. Χωρίς να διαβάζουν κάποιο script, χωρίς φανφάρες, αλλά με ειλικρίνεια, σεβασμό, μεταφέροντάς μας το τι ακριβώς σκέφτονται για εκείνον.

Από τις πιο έντονες συναισθηματικά στιγμές ήταν η απώλεια του φίλου του Bloody Hawk στα 16 κι ενώ είχαν δημιουργήσει μαζί το μουσικό κανάλι «Φθείρομαι», έτοιμοι να κατακτήσουν την ραπ σκηνή.

Πώς μπορείς να βρεις τη δύναμη αυτό το τραγικό γεγονός να το μετατρέψεις σε ώθηση, σε κίνητρο και να το κάνεις κάτι όμορφο; Ο Νικόλας το κατάφερε, μέσα από έναν δρόμο που δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα.

Το πεπρωμένο του καθένας το καθορίζει μόνος του

Ένα από τα πιο σπουδαία ή βασικά ΤΟ νόημα της ταινίας αυτής ήταν ακριβώς αυτό: πως κανείς δεν ορίζει τη ζωή σου, πέρα από σένα.

Ο Νικόλας Κίτσος γεννήθηκε ελλιποβαρής και σε συνδυασμό με την -πάντα- πιο αδύνατη σιλουέτα του, οι γονείς του αγωνιούσαν από νωρίς αν θα τα καταφέρει στη ζωή του.

Καμία σημασία όμως, δεν είχε η εμφάνιση του Bloody Hawk με αυτά που κατάφερε κι έχει ακόμα να καταφέρει, γιατί όπως ανέφερα και πιο πάνω η ανάγκη του να «ακουστεί» τον έκανε αυτό που είναι σήμερα. Όχι με έπαρση, αλλά με ταπεινότητα, στοχοπροσήλωση και δουλειά.

Το να γεμίζεις ολόκληρα στάδια από εκεί που τραγουδούσες σε βίντεο που ανέβαζες στο YouTube δεν είναι και λίγο.

Ούτε το να κάνεις μια ολόκληρη συναυλία δωρεάν επιστρέφοντας στον τόπο σου κι ας μην έχεις ευεργετηθεί σχεδόν καθόλου από αυτόν.

Αν τα κατάφερε λοιπόν, ο Bloody Hawk μπορείς κι εσύ -αρκεί να ακούσεις τον εαυτό σου και τα θέλω του.

Φινάλε όπως έπρεπε

Αυτό που αναρωτιόμουν από την αρχή της ταινίας ήταν το πώς θα τελειώσει. Στην πορεία κι επειδή το όνειρο του Bloody Hawk ήταν το να κάνει μια μεγάλη δωρεάν συναυλία στον τόπο του, την Ξάνθη, κατάλαβα πως ίσως εκεί κλείσει αυτή η όμορφη ιστορία.

Και δεν έπεσα πολύ έξω, αφού πράγματι ο Bloody Hawk κατάφερε να κάνει αυτή την συναυλία στην Ξάνθη.

Το τελικό πλάνο όμως, με τους φίλους του να ατενίζουν από ψηλά την Ξάνθη το ξημέρωμα, από το μέρος που μαζεύονταν όταν ήταν πιο μικροί, μετά τη συναυλία, ήσυχα, χωρίς λόγια ήταν αυτό που έπρεπε για την ιστορία ενός ράπερ που συνεχίζεται. Φως, ελπίδα και τα άτομα που σε ξέρουν από πάντα και σε αγαπούν ανιδιοτελώς δίπλα σου.

Σε μια νέα ανατολή. Στα νέα όνειρα που γεννήθηκαν.