Συνέντευξη στο Queen.gr: Νάντια Δρακούλα

Είσαι ένα ουσιαστικά νέο πρόσωπο στα τηλεοπτικά δρώμενα. Πιστεύεις ότι η τηλεόραση έχει ανάγκη από νέους ανθρώπους για να αλλάξει χαρακτήρα και να βγει από τέλμα που έχει βρεθεί τα τελευταία χρόνια;
Ξέρεις, κάποιοι δεν πιστεύουν ότι πρόκειται περί τέλματος αλλά ότι έτσι είναι επειδή «αυτά θέλει ο κόσμος». Ίσως πρόκειται για το κλασικό λογοπαίγνιο με την κότα και το αυγό. Για μένα η τηλεόραση (δηλαδή αυτοί που αποφασίζουν) πρέπει να μυρίσουν την νέα εποχή πραγμάτων, τα ρεύματα και τις φιγούρες της και να περιοριστεί αυτό το διαρκές αναμάσημα και πηγαινέλα των ίδιων και των ίδιων concept και ατόμων που περιφέρουν την προσωπική τους ζωή σαν το επίκεντρο του κόσμου. Ναι, πιστεύω αν όχι όλοι αλλά πολλοί, πάρα πολλοί έχουμε κουραστεί από αυτή την εικόνα. Ειδικά στις μέρες μας όπου αναθεωρούνται αξίες επιβάλλεται ένας αέρας αλλαγής.

Ο προκάτοχος σου, στο ρόλο του δικηγόρου, Γιάννης Μαρακάκης δημιούργησε μία τηλεοπτική περσόνα trademark, την οποία εσύ δεν έδειξες να ακολουθείς. Με ποιο τρόπο πιστεύεις πως άφησες το δικό σου στίγμα στο τηλεοπτικό σκηνικό;
Πιστεύω ότι ο χαρακτηρισμός trademark αδικεί έναν άνθρωπο. Σε ό,τι κάνουμε αφήνουμε το προσωπικό μας αποτύπωμα και αυτό είναι το ζητούμενο. Εγώ χαίρομαι γιατί όσο μου επιτρέπει ο ρόλος μου στο παιχνίδι είμαι εγώ και οι θεατές το εισπράττουν. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να υποδυθώ κάτι που δεν είμαι.

Η συμμετοχή σου στο Deal εκτός από νομικό χαρακτήρα είχε πολλές φορές και πολιτιστική χροιά. Ξέρουμε ότι τα πολιτιστικά είναι ο τομέας της εξειδίκευσης σου, αφού αρθρογραφείς για αυτά εδώ και χρόνια. Πόσο συνάδουν με το χαρακτήρα της tv τελικά;
Χμμ, η αλήθεια είναι ότι έχω προσπαθήσει μέσα από τα σχόλια μου για το «σαν σήμερα» αλλά και σε άλλες περιπτώσεις για θέματα που συζητάμε με τον Χρήστο να περάσω πληροφορίες που βρήκα μέσα από έρευνα. Διαλέγω αυτές που για μένα έχουν περισσότερο ενδιαφέρον και προσπαθώ να τις μεταφέρω με τρόπο κατανοητό και άμεσο. Αυτό που εισπράττω από κόσμο που το παρακολουθεί είναι ότι κάποιοι έχουν αγαπήσει αυτό το παιχνίδι μας στο χρόνο, ακόμα και για πράγματα που δεν έχουν ιδέα, από το πώς σκέφτηκε κάποιος την ιδέα του φούρνου μικροκυμάτων μέχρι τη θρυλική απόβαση των Beatles στην Αμερική, σχόλια για τις τέχνες, την ιστορία δίνουν μια διαφορετική νότα μη αναμενόμενη σε ένα τέτοιο παιχνίδι.. Γιατί να μη συνάδει με το χαρακτήρα της tv; H τηλεόραση είναι μια οικοσυσκευή με τεράστιες δυνατότητες, αφού μπαίνει στα σπίτια όλων. Πάρε παράδειγμα τα προγράμματα του BBC εδώ και χρόνια. Ακόμα και στις εμπορικές του παραγωγές διακρίνουμε ένα στάνταρντ ποιότητας. Άλλωστε μη ξεχνάς ότι ο αρχικός ρόλος της τηλεόρασης ήταν ενημερωτικός.

Πιστεύεις ότι υπάρχει κάποιο νέο τηλεοπτικό format που θα μπορούσε να κάνει τη δική του επανάσταση στην tv;
Δεν χρειάζεται να κάνει επανάσταση. Δεν μπορώ τις επαναστάσεις, συνήθως έχουν κάτι βίαιο και προσωρινό. Ας υπάρξει κάτι που να προσελκύσει και κόσμο που απαξιώνει εντελώς την τηλεόραση. Κάτι σύγχρονο και ευφάνταστο. Κάτι που να σε ξεκουράζει, να σε ενημερώνει και να σε ψυχαγωγεί εσένα που είσαι πολίτης του κόσμου και κουράστηκες να υποτιμούν την αισθητική σου. Δεν χρειάζεται αυτό το κάτι να είναι ακαδημαϊκό και κουραστικό ή χωρίς χιούμορ ή να αφορά λίγους.

Ο πολιτισμός νιώθεις ότι είναι παραγκωνισμένος στην Ελλάδα ή υπάρχει ελπίδα για όλη την καλλιτεχνική κοινότητα που δείχνει να αντιστέκεται στην κρίση με δημιουργικότητα και D.I.Y κινήσεις;
Ναι και στα δύο. Η χώρα που έχει γεννήσει τον πολιτισμό και θα έπρεπε τώρα να ηγείται και να τον προωθεί ως εξαγώγιμο προϊόν είναι θαμμένη στα μάρμαρα της τουλάχιστον από πολιτειακή άποψη. Δεν ξέρω τι ύψους είναι το μερίδιο που προβλέπει το «φλασάκι» του προϋπολογισμού, αλλά ανέκαθεν στην Ελλάδα θυμάμαι να είναι παραγκωνισμένο αυτό το κομμάτι το τόσο σημαντικό όπως και αυτό της παιδείας, πόσο μάλλον τώρα με την κρίση. Αλήθεια είναι αυτό που λες ότι υπάρχει ιδιωτική πρωτοβουλία και κόσμος που συναντάω συχνά το παλεύει συμπιέζοντας το χρόνο και τα έξοδα του και στίβει το κεφάλι του να γεννήσει γόνιμες ιδέες. Φυσικά και εκεί βρίσκεται η ελπίδα. Ο κόσμος αυτός όμως χρειάζεται και να ζήσει και να βιοπορίζεται από την τέχνη του για να έχει τον χρόνο να την κάνει σωστά και χωρίς γκρίνια. Δεν πρόκειται για χόμπι αλλά για εργασία και συχνά επίπονη. Ζούμε μια εποχή η γενιά μου που ξαφνικά μας ζητούν να κάνουμε έκπτωση στα πάντα και πάνω από όλα στις προσδοκίες μας. Ας προσπαθήσει ο καθένας μας για το δικό του «καλύτερο».

Σε προσωπικό επίπεδο σου έχουν χρεώσει διάφορους δεσμούς αλλά εμείς γνωρίζουμε πως έχεις σταθερή σχέση. Που οδηγείται αυτή η σχέση;
Χα,χα αλήθεια; Θέλω να μου πεις off the record ποιοι είναι οι μνηστήρες. Είμαι όντως στη ζωή μου με έναν άνθρωπο που θαυμάζω και αγαπάω, έναν άνθρωπο που περνάω καλά μαζί του. Οπότε για να σου απαντήσω για το που οδηγείται, μάλλον στη φυσική εξέλιξη μιας τέτοιας σχέσης.

Από όλους τους ρόλους που έχεις αναλάβει στη ζωή σου μέχρι τώρα, ποιος είναι αυτός που σε γεμίζει περισσότερο;
Δύσκολο αυτό που με ρωτάς, δεν είναι; Είμαστε τόσα πράγματα ταυτόχρονα από το επάγγελμα μας, μέχρι φίλοι, εραστές, σύντροφοι, γονείς αργότερα. Αν είναι επαγγελματικό το ερώτημα σου θα έλεγα το γράψιμο και η δημιουργία μέσα στην ομάδα, αυτό είναι κάτι που με γεμίζει πάρα πολύ.

Ποια είναι η γυναικεία συνήθεια που μπορεί να σε οδηγήσει στην παράνοια και ποια αυτή που δεν μπορείς να σταματήσεις να απολαμβάνεις;
Η ανασφάλεια και η υστερία είναι θηλυκά συμπτώματα. Προσπαθώ να με στήνω στον καθρέφτη και να τα πολεμάω. Να απολαμβάνω; Το να με φροντίζουν και να με κανακεύουν αγαπημένοι. Αυτό νομίζω ότι έχουμε μια τάση από κοριτσάκια να το θεωρούμε αυτονόητο. Συμφωνώ με τους παλιούς ότι η γυναίκα είναι λουλούδι, πρέπει να το ποτίζεις και να του τραγουδάς, για να μην σου μαραθεί.



Ποιο θα έλεγες ότι είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα σου μέχρι τώρα στην επαγγελματική σου πορεία;
Σαν δικηγόρος έχω αναλάβει κάποιες υποθέσεις όπου βοήθησα κάποιους ανθρώπους και είχα μια ηθική ικανοποίηση. Με τη δημοσιογραφική μου ιδιότητα αισθάνθηκα μεγάλη χαρά για συνεντεύξεις προσωπικότητων που πήρα γράφοντας για την εφημερίδα του φεστιβάλ Αθηνών αλλά και για ρεπορτάζ που έχω κάνει για το Βήμα. Το επίτευγμα που λες αναμένω να έρθει.

Μετά τη λήξη του Deal τι άλλο θα σε ενδιέφερε να κάνεις κάτι στην tv;
Δεν ξέρω αν θέλω να κάνω κάτι στο τηλεοπτικό τοπίο έτσι όπως διαμορφώνεται σήμερα για να είμαι ειλικρινής. Από την άλλη, αν μου δινόταν η ευκαιρία θα ήθελα πολύ να δουλέψω με μια ομάδα σε ένα concept που θα εμπεριέχει κάτι από όσα είπαμε παραπάνω. Δεν σου κρύβω ότι κατά καιρούς έχω δουλέψει ιδέες και με κόσμο που συνεργάζομαι και έχουμε κοινά ενδιαφέροντα. Όταν βρεθούν οι άνθρωποι που θα θελήσουν να δώσουν ευκαιρία σε κάτι διαφορετικό που να αφορά την εποχή μας χωρίς να το φοβηθούν σαν επιχειρηματικό ρίσκο τότε μπορεί όντως να κάνουμε κάτι και να πάει καλά.