Είμαστε όλοι Έλληνες...

Είμαστε όλοι Έλληνες...

Βλέποντας τις ειδήσεις το Σαββατοκύριακο, με τις εκδηλώσεις συμπόνοιας σε μας, στον λαό μας, σε όλες τις πρωτεύουσες, σχεδόν, της Ευρώπης και στην Νέα Υόρκη, με έπιασε μια θλίψη!

Τα ίδια γίνονταν όταν στην Ελλάδα η δημοκρατία έμπαινε στον γύψο από τους συνταγματάρχες για μια επταετία χούντας και αποπνικτικής ανελευθερίας, στα όρια της ασφυξίας. Για το καλό μας, φυσικά. Για το καλό μας, στραγγαλισμένος λαός, χωρίς έλεος στην μέρα, με ζητωκραυγές για την υπόσχεση – ασέλγεια πλούτου σε μπετόν αρμέ. Βιασμένη χώρα. Βιασμένος λαός. Και τότε οι ξένοι σήκωναν πλακάτ και κάποιοι σπουδαίοι Έλληνες στο εξωτερικό, βροντοφώναζαν για ελευθερία και τον παραλογισμό της εγκατάλειψής μας. Και τώρα τα ίδια. Μια ανελευθερία. Χωρίς εκλογές δημοκρατία και πώς να υπάρχει αυτή πατέντα! Ένας λαός αφημένος ξανά, σε φτώχεια, αναξιοπρέπεια, ανομία, αδικία, εγκληματικότητα, με υπολειτουργίες σε υγεία, παιδεία και ανυπαρξία σε πρόνοια –για το καλό μας φυσικά και πάλι. Ξανά σηκώθηκαν τα πλακάτ.


Κάπου με μια ανώτερη αίσθηση φιλανθρωπίας. Ας συμπονέσουμε τους καημένους τους Έλληνες, που φέτος δεν έχουν θέρμανση και υποσιτίζονται. Κάπου πολιτικό υπόβαθρο. Σήμερα οι Έλληνες, αύριο εμείς. Οι άνθρωποι και οι ζωές τους δεν είναι διώκτες και νούμερα στα ακριβά πανεπιστήμια του κόσμου, στα τμήματα της μακροοικονομίας. Δεν είμαστε οι άνθρωποι πειραματόζωα. Πολιτικό υπόβαθρο! Άρα κάτι μπορεί να γίνει...


Κι όμως να πιάνει αυτός ο κόμπος στο λαιμό και η αλμύρα στο στόμα απ'ανάγκη δακρύων που καταπίνονται αξιοπρεπώς. Η Ιταλία, η Ισπανία, η Γαλλία, οι πολίτες της Γερμανιας, οι Νεοϋορκέζοι! «Είμαστε όλοι Έλληνες». Γαλανόλευκες. Σαν εύθραυστα κυματάκια περηφάνιες. Σαν εξω να'ναι 2012 και μέσα Απρίλης του 1967.
Μεταστράφηκε το κλίμα, άλλαξε η Ισπανία, κύμα φιλελληνισμού, η αντίσταση των λαών, η Ευρώπη των λαών. Τίτλοι και αναλύσεις. Ο Γαβράς να φωνάζει για να αφυπνίσει. Μόνος. Χωρίς Μελίνα. Χωρίς Μίκη στην αυτοεξορία της ξενιτιάς. Χωρίς Χατζιδάκι να παιανίζει επιστροφές. Χωρίς ούτε καν Αγγελόπουλο να αναλύονται οι σιωπές του. Ορφανεμένη χώρα. Κακοποιημένος λαός. Είμαστε όλοι Έλληνες.


Αλήθεια;