Γιατί συγχύζομαι νυχτιάτικα κ. Πρετεντέρη μου;

Ήσυχη ήμουν εγώ, στο γραφειάκι μου και έγραφα και διάβαζα τα μαθήματα ε... τα κειμενάκια μου, εννοώ, όταν στο twitter είδα να γίνεται χαμός στα σχόλια για την Ανατροπή του κ. Πρετεντέρη. Ε, ας δω και εγώ να' χω άποψη να μην θεωρούμαι απολίθωμα του τριστακατάρατου lifestyle, που αυτό φταίει για όλα, σκέφτηκα και ενοχικά, άνοιξα την τηλεόραση.

Καφετζόπουλος ξαπλωτός στην καρέκλα, Ψαριανός με στρατιωτικό γιλέκο έτοιμος για να κάνει σχοινάκια μόλις καλέσουν την κλάση του για επανεκπαίδευση στα ΛΟΚ, μια ξανθιά κυρία απ τον Συνασπισμό και ο κ. Βορίδης, καλοκουρεμενος, ομορφοντυμένος σα Clooney στο πιο ΒΠ του όμως. Φυσικά το θέμα της συζήτησης αφορούσε στις παρελάσεις της περασμένης Κυριακής για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου. Χαλαρή εγώ, ακόμη στην αρχή, αναρωτιόμουν αν θα κοιμηθεί κιόλας στην καρέκλα ο Καφετζόπουλος και αν ο Βορίδης είναι πλέον συμπαρουσιαστής του κ. Πρετεντέρη διότι σε κάθε εκπομπή του εκεί είναι και αν πληρώνεται με μπλοκάκι ή τον έβαλαν μισθολόγιο τον τυχερό.

Και ξαφνικά όλοι –εκτός Ψαριανού- άρχισαν και σφυροκοπούσαν με λέξεις την ξανθιά κυρία του Συνασπισμού, που αν και στο χώρο της τον ιδεολογικό έχουν υπάρξει σπουδαίοι ρήτορες και διανοητές, χαρά Θεού να τους ακούς να μιλάνε ελληνικά, (δυστυχώς δεν τον κλωνοποίησαν τον Κύρκο, αλλά ούτε και έμαθαν απ' αυτόν), η ίδια δεν το χε, ούτε το λέγειν εύκαιρο, αλλά ούτε και το πολιτικό της επιχειρηματικό οπλοστάσιο. Ο κ. Πρετεντέρης πριν τις διαφημίσεις έκανε έκκληση να διαμαρτυρόμαστε άλλες μέρες και όχι σε αυτές των εθνικών μας επαιτείων (αχ, πείτε μας, τι ώρα επιτρέπεται να προβώ σε μια διαμαρτυρία και τι μέρα σας βολεύει διότι σα να αγχώνομαι λιγάκι με την αύξηση της ΔΕΗ, του πετρελαίου, την ελεύθερη μείωση μισθών, την ανεργία, το χαράτσι, το κομμένο μου το ρεύμα;), ο κ. Καφετζόπουλος απορούσε γιατί κάνουμε εκλογές πριν εκπνεύσει η τετραετία λες και αυτοί που μας κυβερνάνε τώρα να βγήκαν με εκλογές, ο κ. Βορίδης –Clooney δυσφορούσε λιγάκι που δεν τον καταλάβαινε στο δίκιο του βουνό, η ξανθιά κυρία και όλοι μαζί μιλούσαν για τις αντιδράσεις ενός λαού τους άγνωστου, που λες και είμαστε πειραματόζωα σε ένα δαιδαλώδεις εργαστήριο που από καιρό το έχουν εγκαταλείψει και εμείς συνεχίζουμε να πηγαίνουμε στα πορτάκια που μας πετούσαν κάποτε το τυράκι μας, από συνήθεια.

Κινούμενη άμμος το έδαφος που πατάμε, μας ρουφάει σιγά σιγά μέσα της σαν φτώχεια και σύγχιση και κάποιοι αναλύουν τις διαθέσεις μας αν έχουμε την καλοσύνη να βυθιστούμε μόνοι μας και να τους βγάλουμε απ τον κόπο, η να πατήσουν στα κεφάλια μας, τάχα πως μας σώνουν.

Είναι και νύχτα, είμαι και σε ηλικία επικίνδυνη για εμφράγματα και εγκεφαλικά, είμαι και καπνίστρια και υπέρβαρη, πόσο θέλω να τινάξω τα πεταλάκια; Και να τα τινάξω για την εφορία και την Eurobank το καταλαβαίνω, έστω, αλλά να τα τινάξω για τον κ. Πρετεντέρη, όχι μωράκια μου, κρίμα και άδικο απ 'τον Θεό! Ο Θέμος έχει απ' την άλλη καλεσμένο τον Ουγγαρέζο, που ίσα με σύμβολο του σεξ μου κάνει μετά απ τις προηγούμενες εικόνες. Να δω αυτόν ή να ετοιμάσω τα χαρτιά μου για πολιτικό άσυλο στην ειρηνική Τσετσενία ή στο ειδυλλιακό Αζαρμπαϊτζάν;
(τι; Το δεύτερο ε;)