Πολιτικούρες και αμηχανία

Ειλικρινά, αν δεν έπρεπε να γράφω εδώ, δε θα άνοιγα ποτέ μου τηλεόραση και θα έβλεπα μόνο το βράδυ σειρές ξένες στο Star. Όλες τις αστυνομικές που παίζει, ξέρετε και αυτό με τα δυο αγγελοκρουσμένα ευειδή αδέλφια. Άντε και καμία παιδική ταινία, όλο χιούμορ, καλά μηνύματα και χρώματα, με τις κόρες μου. Όμως τα φέρνει η ζωή και να' μαι πρωί πρωί, να παρακολουθώ στην ΝΕΤ, τον Απόστολο Κακλαμάνη να μας προτρέπει να μην ψηφίσουμε όσους πολιτικούς βγαίνουν στην τηλεόραση (δηλαδή όλους), στο «Mega, στον ΑΝΤ1, στον Alpha, στο Star, στον ΣΚΑΪ ξέρω εγώ πως τα λένε». Μια χαρά ξέρετε, πρόεδρε, πώς τα λένε διότι τα απαριθμήσατε σχεδόν με σειρά συνολικής τηλεθέασης. Και με όλο το σεβασμό, από κανάλι μας τα λεγάτε και εσείς. Κατά τα άλλα, όπου και να γυρίσεις έχουν πιάσει στασίδια οι πολιτικοί και με αυτό το «τα ξέρω όλα» υφάκι, το όλο έπαρση, αλαζονεία, αυτοπεποίθηση και με καμία μα καμία ενοχικότητα, αυτοδιαφημίζονται για να μαζέψουν ψηφαλάκια και να εξασφαλίσουν την θέση τους στην Βουλή, τον επόμενο καιρό, να μας σώσουν ξανά, τους σακατεμένους!

Βλέπω τις άδικες δηλώσεις Σόιμπλε, πως οι Έλληνες για πολλά χρόνια ζήσαμε με χρήματα που δεν είχαμε και να μη ρίχνουμε ευθύνες στους Γερμανούς (μωρέ βόμβες θα ρίχναμε αν μπορούσαμε όχι ευθύνες, μόνο, αλλά ας όψεται η ανέχεια που ούτε σφεντόνες δεν έχουμε να μαζέψουμε πέτρες, που μόνο αυτές δεν έχουν φορολογήσει ακόμα και τα χαλίκια στις παραλίες). Βλέπω και την κ. Λαγκάρντ, με την μύτη - μπουγατσομάχαιρο, να λέει πως θα σκληρύνουν την στάση τους κιάλλο. Πόσο άλλο; Θα μας βάλουν και αλυσίδα στο πόδι δηλαδή; Στολές εργασίας ριγωτές; Χειροπέδες που θα λύνονται μόνο κατά τη διάρκεια της εργασίας μας στις φάμπρικες τους;

Στο δε Mega, την αυτοκτονία του 77χρονου, που είτε το θέλουν είτε όχι, συμβόλισε την απελπισία ενός λαού, δεν βρήκαν λόγο να το σχολιάσουν. Μόνο κάποια στιγμή στο βραδινό δελτίο ειπώθηκε αυτό ακριβώς. Το ας μη το σχολιάσουν!

Ας δω ψυχαγωγία. Στον ΑΝΤ1 μαρασμός στο πρωινό, με ένα ύφος όλοι λες και έχουν άρρωστο στο σπίτι και η αγαπημένη Κατερίνα Ζαρίφη ακόμα, αμήχανα κάνει τα αστεία της. Στο Mega ζουν το μεγαλείο της επιτυχείας, με τόση αυταρέσκεια λες και είναι πρώτοι στην Καλιφόρνια και όχι στην ρημαγμένη Μεταμόρφωση, Λυκόβρυση και Φυλή. Η Μενεγάκη στα ίδια της. Αναλλοίωτη στο χρόνο. Μαγειρική, ζώδια, πάνελ να την υμνεί με «ωσαννά» και συνεντεύξεις σα συζήτηση μεταξύ φίλων. Λίγο αργότερα ο Μουτσινάς με τα τόσα χαρίσματα θα μας πετάει παντούφλες στο κεφάλι για να ντυσίματα και η Ηλιάκη, όταν δεν ξυνίζει (κόφτο Μαράκι μου αυτό το πράγμα, με τις μύτες αποστροφής), θα χορεύει κάθε μέρα τα αρκουδιάρικά της. Η Μανωλίδου, η Μπουλέ, ο Ουγγαρέζος σε μια χαρά και ευτυχία τουλάχιστον για παρουσιαστές στην Ελβετία, στο Λουξεμβούργο, στο Λιχτενστάιν ή στο Σαν Μαρίνο.

Θα μου πείτε, τι να κάνουν οι άνθρωποι; Να φορέσουν τις πλερέζες, να ντυθούν στα μαύρα και να ολοφύρονται; Όχι. Δηλαδή ναι. Δηλαδή δε ξέρω, απλά θέλω κλειστή την τηλεόραση! Μόνο τον Γρηγόρη άμα έχει κέφια ανέχομαι. Εχθες έκανε αφιέρωμα σε όλους όσοι διακρίθηκαν από δουλειές στο διαδίκτυο. Γέλαγα. Λιάγκα μη μου πεταει στα μούτρα και όλα τα άλλα μια χαρά!

Για αυτό σας λέω, δε μπορώ τηλεόραση καθόλου. Και κλειστή ακόμα με τρομάζει. Έτσι μαύρη και μεγάλη σα στόμα γίγαντα που δείχνει ικανό να με κατασπαράξει...