«Πότε ένας άντρας σου ζητά να τον παντρευτείς;»

«Αν ήμασταν πραγματικά ξύπνιοι, η απάντηση θα ήταν «ΠΟΤΕ». Αλλά επειδή από την εποχή του Αδάμ, όπως έχουμε ξαναπεί και θα ξαναπούμε στο μέλλον, ο άντρας είχε τη δύναμη και η γυναίκα το μυαλό, γάμοι γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται. Και η πλάκα είναι πως (σας) το ζητάμε εμείς. Από άγνοια κινδύνου προφανώς...

Αλλά εσύ με ρωτάς πότε στο ζητάμε και όχι γιατί στο ζητάμε. Άλλωστε στο γιατί έχεις απαντήσει εσύ πιο γρήγορα από εμάς. Το «πότε» απλά δεν ξέρεις.

Λοιπόν, όταν έρχεται εκείνη η (μαύρη) ώρα, είναι η στιγμή που έχουμε απαντήσει στο εξής ερώτημα: Θα την ήθελες για μάνα των παιδιών σου;

Όταν η απάντηση είναι «ναι» προχωράμε στο παρασύνθημα. Όταν είναι «ίσως», προχωράμε στο παρασύνθημα. Όταν είναι «όχι», απλά προχωράμε λίγο αργότερα στο παρασύνθημα. Πίσω δεν θα κάνεις ποτέ. Όχι γιατί δεν θέλεις αλλά γιατί δεν μπορείς.

Βλέπεις το ένστικτο, αυτό το πρωτόγονο ένστικτο που έχει μέσα του ο άνδρας για ΤΗ γυναίκα, αυτό που στην πορεία το βαφτίσαμε έρωτα, συντροφικότητα, γάμο, σπίτι, παιδιά, υποχρεώσεις, λογαριασμοί, πεθερά κλπ. δεν νικιέται με τίποτα. Και δεν θα νικηθεί εις τον αιώνα των αιώνων».