Anna Bonny: Πώς ένα brand εσωρούχων μεταμορφώνει τις γυναίκες με μαστεκτομή σε σύγχρονες πειρατίνες

Πάντα αναρωτιόμουν πώς αντιδρά κανείς μπροστά στην είδηση, ότι νοσεί από καρκίνο. Και ειδικά μία γυναίκα, όταν ακούει τη λέξη καρκίνος του μαστού. Άλλοι προσεύχονται, άλλοι βιώνουν το χάος και την απόγνωση, άλλοι βρίσκουν τη δύναμη να το αποδεχτούν και άλλοι πλάθουν όνειρα και ιστορίες με κύματα και πειρατές και νέες περιπέτειες στις ανοιχτές θάλασσες. Η Noelia Morales ανήκει στους τελευταίους. Έχοντας νικήσει τον καρκίνο του μαστού, πήρε την απόφαση να μην προχωρήσει με την εγχείρηση επανόρθωσης και να ζήσει συμφιλιωμένη με τη μαστεκτομή της. Κάπως έτσι γεννήθηκε και το brand της Anna Bonny. Ένα label εσωρούχων για γυναίκες που επέλεξαν τον ίδιο δρόμο με τη Noelia και προσπαθούν να βρουν ξανά το θάρρος να δουν με αγάπη τον καθρέφτη τους.

Παίρνοντας το όνομα του από την θρυλική πειρατή Anne Bonny, το ιδιαίτερο αυτό brand της Noelia κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Hyeres Festival και είναι έτοιμο για τη νέα του συνεργασία με τον οίκο Chanel. Και όλα αυτά ξεκίνησαν από μία γενναία γυναίκα, που βρήκε το σικό της δρόμο ξανά προς τη θηλυκότητα και τη sexy πλευρά του εαυτού της και αποφάσισε να τη μοιραστεί και να ξεσηκώσει όλες τις νέες «πειρατίνες», που έχουν ανάγκη να δουν μέσα από τα δικά της μάτια την ομορφιά στο νέο σώμα απέναντι τους.

Το 2015 έζησες την πρώτη στιγμή μπροστά στον καθρέφτη σου, όπου έπρεπε να αντιμετωπίσεις το «νέο» σου σώμα. Μόλις είχες νικήσει από τον καρκίνο του μαστού. Τι μπορεί να σκέφτεται μία γυναίκα σε αυτό το στάδιο;

Έχω ακούσει όλες τις διαφορετικές ιστορίες από διαφορετικές γυναίκες, νομίζω ότι είναι πολύ προσωπικές και η καθεμία έχει τη δική της ιστορία. Στην περίπτωσή μου, εμπλέκονταν διαφορετικά συναισθήματα: ήμουν χαρούμενη επειδή γιατρεύτηκα, λυπημένη επειδή μου έλειπε το στήθος μου, περίεργα μέσα στο νέο μου σώμα, καθώς παράλληλα προσπαθούσα να αντιληφθώ πώς θα μπορούσα να συμφιλιωθώ με αυτή τη θέα.

Πώς αποφασίσατε να λανσάρετε τη δική σας brand εσωρούχων για γυναίκες με μαστεκτομή; Έχεις υπάρξει ασθενής εσύ η ίδια, οπότε διαπίστωσες ότι υπάρχει κάποιο κενό στην αγορά;

Άρχισα να ψάχνω στο online -και offline- κάποιου είδους όμορφα εσώρουχα για μένα. Ο καρκίνος του μαστού σε μεταφέρει σε έναν κόσμο που είναι κάθε άλλο παρά sexy ή όμορφος. Σχεδόν όλα όσα κυκλοφορούν στην αγορά έχουν ένα ξεκάθαρα λειτουργικό χαρακτήρα. Φαίνεται σαν οι γυναίκες με μαστεκτομή να είναι εντελώς μη σεξουαλικές και να έχουν χάσει κάθε δυνατότητα τους να στολίζονται. Για κανένα λόγο! Οι περισσότερες γυναίκες στολίζονται καθημερινά με κοσμήματα ή με ένα κραγιόν ή απλώς με ένα βερνίκι νυχιών! Βρήκα, λοιπόν, τη δική μου λύση, πήρα ένα όμορφο μεταξωτό σουτιέν, το έκοψα σε δύο κομμάτια, σαν το κάλυμμα, που φορούσαν στα μάτια τους οι πειρατές. ΈΠιασα τον εαυτό μου να ποζάρει ξανά και ξανά μπροστά στον καθρέφτη, και ήταν στην πραγματικότητα ο σύντροφός μου, που με ενθάρρυνε να δημιουργήσω το κάλυμμα αυτό και για άλλες γυναίκες.

Έχεις πει ότι είδες τον εαυτό σου ως πειρατή μπροστά στον καθρέφτη, οπότε αποφάσισες να αφιερώσεις το όνομα του brand σου στην Anne Bonny. Τι κοινό πιστεύετε ότι έχετε οι δυο σας;

Η γλώσσα που συνοδεύει τον καρκίνο του μαστού συνήθως χρησιμοποιεί μεταφορές όπως «μαχητές», «πολεμιστές», «επιζώντες», και καμία από αυτές δεν λειτούργησε για εμένα. Αποφάσισα να το δω περισσότερο σαν περιπέτεια, γεμάτη άγνωστες περιοχές και εξερευνητές ή πειρατές. Εκείνη την εποχή ο γιος μου ήταν 5 ετών, οπότε υποθέτω ότι ήμουν περισσότερο μέσα σε αυτούς τους κόσμους! Όταν προσπαθούσα να βρω το όνομα της εταιρίας μου, έψαχνα για θρυλικές γυναίκες-πειρατές. Βρήκα μερικές, αλλά η Anne Bonny τράβηξε την προσοχή μου αμέσως. Ήταν μορφωμένη, αμφιφυλόφιλη και όμορφη, και έζησε τη ζωή της με τους δικούς της κανόνες. Συνελήφθη και καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά το βράδυ πριν από την εκτέλεσή της εξαφανίστηκε και κανείς δεν άκουσε ποτέ ξανά για αυτήν. Μου αρέσει να πιστεύω ότι επέστρεψε, αλλά αντί να χάσει ένα μάτι, όπως οι περισσότεροι πειρατές, έχασε το ένα της στήθος.

Αποφάσισες να μην αποκαταστήσεις το στήθος σου. Πόσο δύσκολη είναι αυτή η απόφαση για μια γυναίκα; Νιώθεις λιγότερο θηλυκή ή sexy από εκείνη την ημέρα;

Μόλις γνώρισα σε βάθος τις τεχνικές αποκατάστασης, τους κινδύνους και τα αποτελέσματα, πήρα πολύ εύκολα την απόφαση να μην προχωρήσω στην αποκατάσταση. Για τις περισσότερες γυναίκες είναι μια μεγάλη διαδικασία, επίπονη, και όχι πάντα με τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Νομίζω ότι υπάρχει ένα είδος ψευδαίσθησης σε όλο αυτό: στη φαντασία μας πιστεύουμε ότι θα κρατήσουμε το στήθος μας, αλλά το στήθος δεν είναι πια εκεί, και πραγματικά τίποτα δεν μπορεί να το αντικαταστήσει για μένα. Ξανά και ξανά η έννοια του ότι είσαι πλέον λιγότερο θηλυκή ενισχύεται, αλλά υποθέτω ότι θα πρέπει πραγματικά να με κόψεις σε κομμάτια για να με εμποδίσεις από το να είμαι θηλυκή! Είμαι μια γυναίκα. Με ένα σώμα που κάποτε ήταν νέο, μετά άρρωστο, μετά λίγο μεγαλύτερο και... αυτό δεν μπορεί να αφαιρέσει τη θηλυκότητά σου ή το γεγονός ότι είσαι γυναίκα. Πιστεύω βαθύτατα ότι θα ήταν πολύ πιο χρήσιμο να δουλέψει κανείς πάνω στην αποδοχή, αντί πάνω σε αυτήν την ιδέα της αποσύνθεσης ή της προσπάθειας να φτιάξεις ένα νέο, ψεύτικο στήθος. Και σήμερα, ξέρω ότι το σώμα μου είναι λιγότερο sexy από πριν, αλλά εγώ η ίδια είμαι πολύ πιο sexy και ελκυστική από πριν, γιατί είμαι πολύ περήφανη για το πώς μπορώ και «κυβερνάω» το σκάφος μου μέσα σε αυτές τις θαλασσοταραχές και τις περιπέτειες. Και αυτό με κάνει κατά κάποιον τρόπο περήφανη και έτσι αισθάνομαι super sexy!

Η Anna Bonny δημιουργεί patches για το στήθος ως εσώρουχα, οπότε κάποιος θα μπορούσε να πει ότι θέλεις να κρύψεις αυτή την πλευρά του εαυτού σου ως επώδυνη. Αλλά νομίζω ότι δεν είναι η αλήθεια.

Όπως το βλέπω εγώ, δεν είναι η ουλή που με ενοχλεί, είναι η απουσία του στήθους, το κενό. Άλλωστε δεν μένει ένα όμορφο μεταξωτό δέρμα. Το patch υπογραμμίζει την απουσία, αλλά όμορφα, με ένα κλείσιμο του ματιού και μια δόση χιούμορ. Μου δίνει αυτοπεποίθηση, όταν είμαι γυμνή ή όταν φοράω βαθύ ντεκολτέ. Το στήθος μου φαίνεται όμορφο, δείχνει από πού πέρασε και το γιορτάζει. Όπως είναι ακριβώς και τα κοσμήματα ή τα sexy εσώρουχα ή οποιοδήποτε άλλο από αυτά τα αξεσουάρ, που χρησιμοποιούμε για να νιώθουμε πιο όμορφα.

Πόσο δύσκολο ήταν πρακτικά για εσένα να προχωρήσεις σε μια πραγματική παραγωγή των patches, ως πραγματικό εμπορικό προϊόν; Πώς καταφερες να ολοκληρώσεις την έρευνά σου για τα fittings, τις γραμμές, τα υφάσματα κ.λπ.;

Το έκανα με μία υπέροχη ομαδα! Δεν θα τα κατάφερνα ποτέ μόνη μου. Ο Richard Capstick και η Tatiana Almagro με βοήθησαν στο σχεδιασμό, η Gabi κατέφερε να γίνει όλο αυτό χωρίς περισπασμούς, η Bendita Gloria φρόντισε για την ταυτότητα του brand, η Jane Darroch για το σενάριο, η Canada Productions έκανε την παραγωγή, η Claire O'Keefe επέμενε να παρουσιάσω το project στο Hyeres Festival -όπου κερδίσαμε το πρώτο βραβείο- και ο πεισματάρης σύζυγός με πιέζει να μην τα παρατήσει ποτέ.

Ποιες ήταν οι αντιδράσεις που έλαβες; Υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο σχόλιο που θυμάσαι;

Αυτό είναι ίσως το πιο ικανοποιητικό κομμάτι. Έλαβα εκατοντάδες όμορφα μηνύματα από γυναίκες από όλο τον κόσμο. Ήμουν προσκεκλημένη σε συναρπαστικές ομιλίες και συζητήσεις σχετικά με το γυναικείο φύλο και τις ιδιότητές του, και μερικές φορές μου άρεσε να βλέπω άντρες να αντιμετωπίζουν την κατάσταση και να λένε στην αγαπημένη τους, ότι όλα είναι εντάξει τώρα.

Δημιουργείς ένα πολύ συγκεκριμένο προϊόν. Καταφέρνεις ακόμα να αισθάνεσαι δημιουργική μέσα στην όλη διαδικασία;

Άρχισα να είμαι δημιουργική μόνο λόγω αυτής της διαδικασίας. Συχνά σκέφτομαι ότι τη μέρα που διαγνώστηκα με καρκίνο του μαστού, δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ πόσα θετικά πράγματα θα μου έφερνε τελικά στη ζωή μου αυτό το γεγονός. Νιώθω ότι μου έδωσε περισσότερα από όσα μου πήρε.

Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον της Anna Bonny;

Το όνειρό μου προφανώς είναι ότι στο μέλλον δεν θα είναι πλέον χρήσιμα τα patches μας ή οτιδήποτε παρόμοιο , γιατί θα βρεθούν λιγότερο επεμβατικές λύσεις για τον καρκίνο του μαστού. Εν τω μεταξύ, πρόκειται να κυκλοφορήσω μια συλλογή εφτά κομματιών, που δημιούργησα με τη Chanel, ως μέρος του βραβείου μας στο Hyeres Festival.

Δώσε μας μια μικρή συμβουλή για κάθε γυναίκα εκεί έξω, που αναρρώνει από μια μαστεκτομή και προσπαθεί να βρει τον εαυτό της.

Τίποτα δεν μπορεί να σου αφαιρέσει τη θηλυκότητά σου. Το θάρρος είναι πολύ sexy. Η ζωή έχει πολλές περιπέτειες και κινδύνους και εμπόδια, αλλά σηκώσε τα πανιά σου και προσπαθήσε να τη ζήσεις όσο το δυνατόν καλύτερα.