Ο Soteur έφτιαξε μια cool fake περσόνα που αντιπροσωπεύει έναν αληθινό street artist του σήμερα
Street art, Instagram, graffiti και πολλά hate comments. Ο Soteur μιλάει στο Queen.gr για τα ζωή ενός «εμπορικού» street artist της γενιάς μας.
Ο Σωτήρης Φωκέας είναι εκείνος ο cool τύπος, που πάντα ήθελες να κάνεις παρέα. Ο έξυπνος, αστείος, ταλαντούχος πιτσιρικάς που ήξερες ότι είναι διαφορετικός, όσο και αν ο ίδιος χανόταν στην υπερκινητικότητά του. Αυτή ήταν η πρώτη εντύπωση από τον πιο έξυπνα αστείο καλλιτέχνη που γνώρισα μέσα σε αυτό τον κύκλο συνεντεύξεων. Η κατάσταση έτσι όπως σου την περιγράφει μοιάζει ιδανική. Ένας τεράστιος βιομηχανικός χώρος, που έχει παραχωρηθεί, και τέσσερις διαφορετικοί καλλιτέχνες που ο καθένας χρησιμοποιεί τη γωνιά του σαν ατομικό studio. Μια ιδιότυπη collectiva, χωρίς ανταγωνισμούς και κοινές εκθέσεις, αλλά και χωρίς θέρμανση το χειμώνα και κλιματισμό το καλοκαίρι, όπως μου λέει γελώντας και μου περιγράφει την καθημερινότητα εκεί.
Η φάση είναι σίγουρα μποέμικη, αλλά όχι με τη στερεοτυπική της υπόσταση: ένας ζωγράφος «βαρύς» που αφοσιωμένος στο έργο του βασανίζεται από τις υπαρξιακές του ανησυχίες. Ο Σωτήρης, ή Soteur για το Instagramικό κοινό, γελούσε εξάλλου πάντα όπως μου είπε με όλους εκείνους τους καλλιτέχνες της κουλτούρας ως φοιτητής της Καλών Τεχνών, ενώ αυτός συνέχιζε να βάφει τοίχους με την παρέα του τα Σαββατοκύριακα. Ο Στέλιος Φαϊτάκης, o τεράστιος Bizare των 90s, υπήρξε για αυτόν αφετηρία και σημείο αναφοράς, όταν πρωτοείδε ένα βιβλίο για το ελληνικό graffiti που φιλοξενούσε ένα έργο στο εξώφυλλό του.
Το graffiti δεν είχε για τον Soteur ποτέ παραβατική μορφή ή οποιαδήποτε άλλη οργισμένη συνδήλωση, αλλά ήταν μια καλλιτεχνική ζύμωση, που συνέβαινε πάνω στον ωραιότερο και πιο ελεύθερο καμβά του κόσμου, τον δρόμο. Έχοντας εγκαταλείψει για λίγο χρόνια τη ζωγραφική, αλλά ποτέ την τέχνη, επέστρεψε για να γίνει ένας από τους πιο γνωστούς street artists στην Ελλάδα, καταφέρνοντας να ισορροπήσει ανάμεσα στο εμπορικό και αυτό που τον εκφράζει καλλιτεχνικά.
Στη συνέντευξη ήρθε με ένα μπλουζάκι από το δικό του αγαπημένο καλλιτέχνη, θεωρώντας απόλυτα λογικό το πέρασμα της street κουλτούρας στη μόδα. Γιατί όπως είπε δεν υπάρχει για εκείνον τίποτα πιο ωραίο από κάποιον που θέλει να φορέσει την αγαπημένη του Soteur μπλούζα μέσα σε μια δύσκολη μέρα. Έτσι τον ρώτησα πώς όλο αυτό είναι λογικό; «'Ελα ντε,» μου είπε, προσφέροντας μας μια από τις πιο ενδιαφέρουσες συζητήσεις περί τέχνης, εμπορευματοποίησης, street art και hate στα social media.
Ο Soteur στο Queen.gr:
Δες εδώ ολόκληρο το αφιέρωμα.