Τα παιδιά δεν έχουν σχολείο

Εμείς πάλι, έχουμε δουλειά.

Θα μοιραστώ τον «πόνο» και τις τύψεις μου μαζί σας. Πραγματικά λατρεύω να είμαι με τις κόρες μου και να παίζουμε, να κάνουμε ποδήλατο, να πηγαίνουμε βόλτες, και γενικότερα να μην έχουν διάβασμα και σχολείο με πρωινό ξύπνημα. Να είμαστε ελεύθερες να παίζουμε ό,τι ώρα θέλουμε, να τρώμε ό,τι ώρα θέλουμε, να κοιμόμαστε ό,τι ώρα θέλουμε. Έλα όμως που τώρα που αυτές σταμάτησαν σχολείο, εγώ έχω περισσότερη δουλειά, συνεχές ωράριο, περισσότερα άρθρα λόγω διακοπών κ.λ.π, κ.λ.π.

Οι τύψεις στριφογυρίζουν σαν τις Ερινύες πάνω από το κεφάλι μου, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει και λύση. Έβγαλα πολλές φωτοτυπίες με ζωγραφική για να φτιάξουν, πήρα πολλά αυτοκόλλητα να κολλήσουν στα αυγά, παζλ, βιβλία, παιδικά έργα και με τον κακό καιρό σύμμαχο (τουλάχιστον δεν θέλουν πολλές βόλτες), τους υπόσχομαι ότι από Μ.Σάββατο θα τα κάνουμε όλα μαζί.

Μέχρι τότε, προσπαθώ να κοιμόμαστε και να τρώμε μαζί και να τους μιλάω όσο πιο συχνά μπορώ, έστω και στο τηλέφωνο. Ουφ!