Αλήθεια, πώς γίνονται τα μωρά; Παιδικές απορίες

Σάββατο μεσημέρι, βρέχει και κάνει κρύο. Έχουμε τελειώσει το μεσημεριανό φαγητό κι η κόρη μου μετά βίας κρατάει τα μάτια της ανοιχτά από την κούραση. Όχι ότι έσκαβε δηλαδή όλη μέρα, αλλά το πεντάωρο παιχνίδι χωρίς διάλειμμα, μπορεί να είναι πραγματικά εξουθενωτικό για ένα πεντάχρονο.

Το τραπέζι έχει μαζευτεί, τα πιάτα είναι στο πλυντήριο, ο καιρός μουντός και νωχελικός. Η τέλεια ευκαιρία για χουχούλιασμα κάτω από τα παπλώματα και μεσημεριανό ύπνο. Ευκαιρία και για τη μαμά να πάει γυμναστήριο, τώρα που μπαμπάς και κόρη δείχνουν έτοιμοι να εκμεταλλευτούν αυτή την ώρα για ξεκούραση κι αγκαλιές. Φεύγω και τους αφήνω με την πεποίθηση ότι θα γυρίσω και θα τους βρω να κοιμούνται μαζί.

Μιάμιση ώρα αργότερα, γυρίζω και τους βρίσκω στο σαλόνι, τον άντρα μου να κάθεται αποβλακωμένος μπροστά από την τηλεόραση που παίζει την Μουλάν, και την κόρη μου, ντυμένη ακόμα με τα ρούχα που φόραγε από το πρωί, να προσπαθεί με όλη της τη δύναμη να μην αποκοιμηθεί. Στην ερώτηση μου «γιατί δεν πήγατε μέσα, στο κρεβάτι να κοιμηθείτε;» ο άντρας μου ανασηκώνει με απορία τους ώμους του και με προτρέπει να απευθυνθώ στην κόρη μου από την οποία και ήρθε, για άλλη μια φορά, η μαγική απάντηση: «Η γιαγιά μου είπε ότι όταν ένας άντρας και μία κοπέλα κοιμούνται μαζί, τότε κάνουν παιδάκι. Εγώ μαμά δεν θέλω να κάνω ακόμα παιδάκι!»