Η Ελληνίδα πεθερά στο μικροσκόπιο

Σχέση νοσηρότητας και παθογένειας διατηρεί ο Έλληνας με τη μητέρα του για πολλές δεκαετίες μετά την ενηλικίωσή του, ανεξάρτητα από την προσωπική, οικονομική, κοινωνική κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Αυτό αποφαίνονται Έλληνες ειδικοί οι οποίοι μελέτησαν την -αναμφίβολα μοναδική- σχέση Ελληνίδας μάνας και υιού.

«Ο Έλληνας άνδρας επηρεάζεται από τη μητέρα του πολύ περισσότερο από ότι νομίζαμε, διατηρώντας συχνά μια παθολογική και εξαρτημένη σχέση μαζί της» αναφέρει η επικεφαλής της έρευνας Δρ Χαρά Νομικού, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου II Le Mirail Toulouse και συνεργάτρια του Ερευνητικό Κέντρο CERPP, προσθέτοντας ότι η έρευνα έδειξε «πως η Ελληνίδα μάνα αδυνατεί συχνά να καταλάβει πως ο γιος της ενηλικιώθηκε και τείνει να παρεμβαίνει άμεσα στη σχέση του με το άλλο φύλο».

Για του λόγου το αληθές παραθέτει τα στοιχεία τα οποία προέκυψαν από τα ευρήματα της έρευνας που εκπόνησε η ίδια και οι συνεργάτες της σε μια σειρά ζητημάτων που απασχολούν ιδιαιτέρως την Ελληνίδα σύντροφο.

Σύμφωνα με αυτά, οκτώ στις δέκα γυναίκες και δύο στα δέκα ζευγάρια επισκέπτονται τον ψυχολόγο ζητώντας συμβουλές ως προς την παρεμβατικότητα της πεθεράς. Μάλιστα, τα ζευγάρια που αντιμετώπιζαν τον... εφιάλτη της πεθεράς στο μεγαλύτερο ποσοστό ήταν έγγαμα (82%) και στην αρχή του έγγαμου βίου τους.

«Αυτό συμβαίνει γιατί σε αυτή τη φάση, την αρχική, της έγγαμης ζωής οι διαμάχες μεταξύ πεθεράς και νύφης είναι πιο έντονες καθώς η κάθε μία προσπαθεί να επιδιώξει ή να διατηρήσει τη κυριαρχία της και να προβάλει τη προσωπική της αξία, υποκινούμενη από το συναίσθημα της ιδιοκτησίας και το φόβο της ανασφάλειας. Η πεθερά πιστεύει ότι έχει δικαίωμα να συμβουλεύει το γιο ή τη νύφη της. Από την άλλη, η νύφη νιώθει ότι η πεθερά με την παρεμβολή της εισχωρεί σε πεδία της δικής της κυριαρχίας. Δύο άτομα διεκδικούν κυριαρχία πάνω σ' ένα τρίτο» εξηγεί η κυρία Νομικού.

Τα ζευγάρια 40 ετών και άνω είχαν πιο σαφή όρια ως προς την οικογένεια και η παρεμβατικότητα της μητέρας του γιου δεν ήταν μεγάλη (συμβιβασμός η αποδοχή). Αυτό συμβαίνει κατά την έρευνα διότι στην χρονική αυτή περίοδο, τα όρια που προστατεύουν το ζευγάρι έχουν πια διαμορφωθεί, και ως εκ τούτου η παρέμβαση των γονιών και των συγγενών δεν αποτελεί σημείο διένεξης.

Άνδρες -«παιδιά» της μαμάς
Ένα άλλο σημαντικό εύρημα της έρευνας είναι η σκιαγράφηση των χαρακτηριστικών του άνδρα που δυσχεραίνουν τη σχέση με τη σύζυγο του, καθώς είναι εκείνα που τον καθιστούν προσκολλημένο στη μητέρα του. Στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, οι άνδρες κατά 24% βασίζονται στη γνώμη της μητέρας τους και κατά 22% δεν παίρνουν μέρος στη διαμάχη ανάμεσα στη μητέρα και τη σύντροφο τους. Επίσης το 13% δίνει στη μητέρα του αναφορά για κάθε δραστηριότητα του, ενώ μεγάλο ποσοστό θεωρεί υποχρέωση να παραστεί με τη πατρογονική του οικογένεια σε υποχρεώσεις -γάμους, βαφτίσια-(11%) ενώ δυσκολεύεται να της πει όχι (10%).

Παράλληλα, η έρευνα ανέδειξε εκείνες τις συμπεριφορές των πεθερών που θεωρούνται παρεμβατικές και δημιουργούν προβλήματα στο ζευγάρι. Στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, οι Ελληνίδες μητέρες τείνουν να παρεμβαίνουν στη διαπαιδαγώγηση των εγγονιών τους (24%), να ζητάνε από το γιο να τις πάει στο γιατρό ή για ψώνια (19%), να τηλεφωνούν καθημερινά και πάνω από 2 φορές (17%) και να κριτικάρουν τη νύφη τους αναφορικά με τη καθαριότητα του σπιτιού ή το μαγείρεμα (16%).
Τα παντρεμένα ζευγάρια που πλήττονται από την παρεμβατικότητα της πεθεράς παρουσιάζουν διενέξεις (61%), συναισθηματική αποξένωση (26%) και προβλήματα στην επικοινωνία (13%). Από αυτά τα ζευγάρια, τα άγαμα τείνουν σε μεγαλύτερο ποσοστό να χωρίζουν λόγω της παρεμβατικής συμπεριφοράς της μητέρας του άνδρα, από ότι τα έγγαμα.