Οι δικές σας ιστορίες: Μια καταστροφική εξομολόγηση

Λίγο πριν παντρευτούμε ο σύντροφός μου και εγώ πήγαμε να πάρουμε το απαιτούμενο πιστοποιητικό αγαμίας από τον παπά της ενορίας μας. Η πεθερά μου πήγε και βρήκε, σε ανύποπτο χρόνο, τον ιερέα για να τον ενημερώσει πως η ίδια αντιτίθεται στο γάμο μας για τους εξής λόγους: επειδή ήμουν ήδη έγκυος, επειδή ήμουν υιοθετημένη και επειδή ήμουν μια γυναίκα στα 30 που ζούσε μόνη.

Το λάθος της ήταν πως ο ιερέας ήταν ο πνευματικός μου και είχαμε μια πολύ καλή σχέση οπότε αμέσως ήρθε και μας μίλησε σε εμένα και τον μέλλοντα σύζυγό μου για το θέμα. Ο γιος της στενοχωρήθηκε και αποφάσισε να μην κάνει τα στραβά μάτια. Πήγε αμέσως σπίτι της για να το κουβεντιάσει μαζί της, εκείνη παραδέχτηκε πως είναι αλήθεια και πως έτσι αισθάνεται.

Εκείνος της είπε πως στα 35 του είναι αρκετά μεγάλος ώστε να παίρνει τις δικές του αποφάσεις μόνος του και πως αν έδειχνε ασέβεια απέναντί μου δεν θα ήταν ποτέ ξανά ευπρόσδεκτη στο σπίτι μας. Ο αληθινός λόγος για τον οποίο δεν ενέκρινε το γάμο μας ήταν πως ο σύντροφός μου την βοηθούσε οικονομικά, εκείνη και τις πέντε (ναι, πέντε) ανύπαντρες αδερφές της.

Η συμπεριφορά της δεν έμεινε ατιμώρητη όμως. Εγώ ήμουν η μοναδική νύφη της (έχει άλλα 9 παιδιά, δύο κορίτσια και εφτά αγόρια) που έκανε δύο γιους που θα μπορούσαν να συνεχίσουν το όνομα της οικογένειας. Αλλά αυτό δε συνέβη γιατί κανείς από τους δυο μας δεν ήθελε πια να της κάνει αυτή την τιμή. Η πεθερά μου δεν ήθελε να κερδίσει μια νύφη ή μερικά εγγόνια, απλώς δεν ήθελε να χάσει έναν (χρήσιμο) γιο και το πλήρωσε.

Κατερίνα Λ.