Θεοδώρα Φαρδέλα: «Αυτό που με κάνει ευτυχισμένη είναι η καλημέρα και η αγκαλιά των παιδιών μου»
Ανανεώθηκε:
Ταμίας του Πανελλήνιου Συλλόγου Τυφλών επί σειρά ετών, Γενική Γραμματέας από το 2022, πρωταθλήτρια στη σφαίρα και στον δίσκο με ρεκόρ που δεν έχει καταρριφθεί εως και σήμερα και μαμά τριών παιδιών- τα δύο είναι δίδυμα κορίτσια. Η Θεοδώρα Φαρδέλα δεν σταματάει να ονειρεύεται μια πιο εύκολη καθημερινότητα για κάθε άτομο με οπτική αναπηρία εκεί έξω και δεν σταματάει να προσπαθεί. Για τα πάντα.
Η Θεοδώρα Φαρδέλα είναι σίγουρα η φίλη - μαμά που πρέπει να έχεις στη ζωή σου για να σταματήσεις να γκρινιάζεις για τις δραστηριότητες των παιδιών, τα ταπεράκια και το καθημερινό τρέξιμο.
Η ίδια όχι μόνο τρέχει αλλά το κάνει κινούμενη μόνο με την αντίληψη του φωτός, μιας και γεννήθηκε μεν με όραση στον Αμπελώνα Λάρισας αλλά από νεαρή ηλικία η όρασή της άρχισε να χάνεται.
Σύμμαχοι στον αγώνα της, ακόμα και με το bullying που δέχτηκε στο σχολείο που αρχικά φοίτησε στην επαρχία, οι δύο υπέροχοι γονείς της. Μεγαλύτερος σύμμαχος στην ενήλικη ζωή της, ο σύζυγός της:
«Στη ζωή μου είχα δύο υπέροχους γονείς που με στήριζαν και ήταν δίπλα μου. Στον δρόμο μου βρέθηκε ένας υπέροχος άνθρωπος ο Δημήτρης και μαζί αποκτήσαμε τρία παιδιά», παραδέχεται η Θεοδώρα, μαμά τριών παιδιών και πρώην πρωταθλήτρια στη φαίρα, με πανελλήνιο ρεκόρ που κρατάει ακόμα:
«Στην Αθήνα συνειδητοποίησα πόσα πράγματα μπορούν να κάνουν τα άτομα με οπτική αναπηρία, στην επαρχία δεν είναι το ίδιο απλά τα πράγματα», μας εξηγεί ενώ στα δικά μου αυτιά ρεκόρ είναι το πώς τρέχει από τη μια στραστηριότητα των παιδιών της στην άλλη, πώς είναι εκεί παντού παρούσα: σε αγώνες, αγωνίες και σε εκείνα τα καθημερινά προβλήματα που απασχολούν όλους τους γονείς.
«Η πιο συχνή ερώτηση που δέχομαι είναι αν μπορώ να μαγειρεύω και πώς σιδερώνω ή πώς μπορώ κάνω τις δουλειές του σπιτιού. Κανείς δεν με ρωτάει αν μου αρέσει να κάνω αυτές τις δουλειές», λέει με χιούμορ η ταμίας που Πανελλήνιου Συλλόγου Τυφλών και μας επαναλαμβάνει τις δύο εκφράσεις που έχει βαρεθεί να ακούει:
«Με ενοχλεί η φράση πoυ λέει ότι κάποιος βλέπει με τα 'μάτια της ψυχής', όχι μόνο με τα κανονικά μάτια βλέπει κάποιος. Αλλιώς δεν βλέπει τίποτα. Και φυσικά το 'ότι κάποιος είναι άτομο με ειδικές ικανότητες', όχι είμαστε άτομα με αναπηρία».
Για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι με οπτική, και όχι μόνο, αναπηρία η κυρία Φαρδέλα δεν κατηγορεί μόνο τις δομές μιας περιοχής, δεν φταίει μόνο η πόλη αλλά και η άνθρωποί της:
«Η Αθήνα είναι μια δύσκολη πόλη αλλά έχουμε μεγάλη ευθύνη όλοι μας. Τραπεζοκαθίσματα, αυτοκίνητα, μηχανάκια παρκαρισμένα στα πεζοδρόμια: για όλα αυτά δεν φταίει η πόλη, φταίνε οι άνθρωποι. Είμαστε στο 2023 αλλά δεν υπάρχει αναγγελία των στάσεων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, δεν υπάρχουν 'έξυπνες στάσεις' και όλο αυτό κάνει τη ζωή μας πιο δύσκολη. Η μετακίνηση ενός ανθρώπου με οπτική αναπηρία είναι πολύ δύσκολη στην Αθήνα».
Μιλώντας αρεκτή ώρα με την Θεοδώρα, δεν μπορεί κανείς να μην αναγνωρίσει τη θετική της αντιμετώπιση απέναντι στη ζωή. Ο λόγος της ξεχυλίζει αισιοδοξία, όχι μιζέρια.
«Απέναντί σας έχετε έναν άνθρωπο που δεν τον χαρακτηρίζει η οπτική αναπηρία, ναι υπάρχει η αναπηρία, άλλα πέρα από αυτήν είμαστε άνθρωποι με προτερήματα και ελαττώματα, με τα καλά και τα κακά. Αυτό που με ενοχλεί είναι πως απευθύνονται πάντα στον συνοδό μου κι όχι σε εμένα, μπορώ να μιλήσω, μπορώ και να απαντήσω. Ξέρω πως οι άνθρωποι με οπτική αναπηρία ήταν παλιά σε μια γωνία, όμως έχουν αλλάξει τα πράγματα και θα μπορούσαν να γίνουν ακόμα περισσότερα. Γι' αυτό παλεύουμε άλλωστε».
Και υπάρχει και λόγος και κίνητρο για να αλλάξουν τα πράγματα. Τα παιδιά μας!
«Ελπίζω στα παιδιά, τα παιδιά είναι το μέλλον, αυτό που άλλωστε με κάνει ευτυχισμένη είναι η καλημέρα των παιδιών μου», λέει η κυρία Φαρδελά και χαμογελά και χαμογελάμε κι εμείς μαζί της.
Photo credit: Λευτέρης Παρτσάλης
Άκουσε παρακάτω ολόκληρη τη συνέντευξή της:
Δες εδώ ολόκληρο το αφιέρωμα
Bloggers
