Ελισάβετ: Η γυναίκα που έγινε βασίλισσα... κατά λάθος

Η μακροβιότερη μονάρχης του πλανήτη και μια από τις μακροβιότερες της ιστορίας, έγινε βασίλισσα κατά λάθος. Για την ακρίβεια από έρωτα. Όχι δικού της, αλλά του θείου της, Εδουάρδου του Η', ο οποίος έχασε το θρόνο, αλλά κέρδισε την καρδιά της Αμερικανίδας συντρόφου του Γουόλις Σίμσον.

Η Ελισάβετ, την οποία ως παιδί οι δικοί της φώναζαν Λίλιμπετ -καθόλου ταιριαστό για μια βασίλισσα- δεν μεγάλωσε για να βασιλεύσει, αλλά ως ένα θυλυκό αντίστοιχο του σημερινού πρίγκιπα Χάρι: Πολύ κοντά στο θρόνο, καθώς ο πατέρας της ο πρίγκιπας Αλβέρτος, Δούκας της Υόρκης, ήταν αδελφός του Εδουάρδου, αλλά και πολύ μακριά από αυτόν, καθώς οι πιθανότητες έλεγαν ότι ο Εδουάρδος θα παντρευόταν μια καλή Βρετανίδα αριστοκράτισσα και θα έκαναν μαζί μερικούς καλούς Βρετανούς διαδόχους.

Ο Εδουάρδος, όμως, έκανε την έκπληξη και παραιτήθηκε, με συνέπεια ο μπαμπάς της Ελισάβετ ν' ανέβει στο θρόνο, ως Γεώργιος ο ΣΤ' και η ίδια να γίνει μέσα σε μια νύχτα διάδοχος, κάτι που οφείλει εν μέρει στο θείο της και εν μέρει στους γονείς της που δεν έκαναν κανένα αγόρι.

Όταν γεννήθηκε, στις 21 Απριλίου 1926, στο σπίτι των παππούδων της στο Λονδίνο, η τύχη της Ελισάβετ ήταν ήδη προαποφασισμένη: Θα έμενε στο σπίτι, θα εκπαιδευόταν εκεί και θα μεγάλωνε όπως κάθε καθώς πρέπει πριγκίπισσα πρώτης γραμμής.

Στην εποχή της καμώματα όπως της Νταϊάνα ή ακόμα και της αδελφής της, Μαργαρίτας, ήταν ανήκουστα, αλλά κυρίως ήταν πάντα ο χαρακτήρας της τέτοιος που δεν άφηνε πολλά περιθώρια για παρεκλίσεις. Ο Τσόρτσιλ την είχε γνωρίσει όταν ήταν δύο ετών και είχε πει ότι “είχε ένα αέρα κύρους και αντανακλαστικότητας που προκαλούν έκπληξη σε ένα βρέφος”.

Πειθαρχημένη, αποφασισμένη και πολύ αυστηρή, ένα χαρούμενο μεν, αλλά όχι ατίθασο παιδί, μοναδική της αγάπη εικάζεται ότι ήταν πάντα -και παραμένουν- τα ζώα. Πιο συγκεκριμένα τα άλογα και τα σκυλιά.

Μεγάλωσε στο Πικαντίλι, με την αδελφή της και τη νταντά τους, Μέριον Κρόφορντ, η οποία θησαύρισε το 1950, κάνοντας τα παιδικά χρόνια της Ελισάβετ και της Μαργαρίτας βιβλίο, με τον καθόλου πρωτότυποτίτλο “Μικρές Πριγκίπισσες”. Το βιβλίο, όπως και κάθε τι άλλο που αφορά στην προσωπική ζωή των μελών της βρετανικής οικογένειας, έγινε ανάρπαστο...

Σε επίπεδο προσωπικής ζωής, πάντως, η ίδια η Ελισάβετ δεν έχει κάτι αξιοσημείωτο να επιδείξει, πέραν του γεγονότος ότι πρωτοσυνάντησε το σύζυγό της Φίλιππο όταν η ίδια ήταν μόλις 13 ετών και δήλωσε ότι τον ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Τη συνάντησή τους εκείνη ακολούθησε μια ένθερμη ανταλλαγή επιστολών και τελικά, παρά τις σφοδρές αντιδράσεις που υπήρξαν στο περιβάλλον του παλατιού, καθώς εκείνος ήταν άφραγκος και “ξένος”, τον αρραβωνιάστηκε το 1947 και τον παντρεύτηκε λίγο αργότερα.

Ο γάμος τους υπήρξε “ανέφελος”, παρά τις κατά καιρούς παρασπονδίες εκείνου, καθώς η Ελισάβετ ήταν αποφασισμένη. Αυτό που λέγεται είναι ότι η ίδια επέλεξε το Φίλιππο ακριβώς λόγω των αδυναμιών του. Το τελευταίο που θα ήθελε ήταν ένας ισχυρός και ισχυρογνώμων άντρας δίπλα της, να ανακατεύεται με τα της βασιλείας. Ο Φίλιππος δεν υπήρξε ποτέ τέτοιος τύπος. Χαμηλών προσδοκιών και δυνατοτήτων ο ίδιος, πέρα από κάποιες γκάφες που τον έκαναν είδηση, δεν έχει τίποτε άλλο να επιδείξει ως βασιλικός σύζυγος.

Η Ελισάβετ και ο Φίλιππος απέκτησαν τέσσερα παιδιά: Τον Κάρολο, τον Ανδρέα, την Άννα και τον Εδουάρδο.

Προν μεγάλη απογοήτευση -φρίκη μάλλον- της Ελισάβετ, τα τρία πρώτα της παιδιά χώρισαν από τους γάμους τους και μάλιστα με διαζύγια που έγιναν πρωτοσέλιδα στο διεθνή Τύπο.

Ο Κάρολος και η Νταϊάνα, ο Ανδρέας και η Σάρα Φέργκιουσον, η Άννα και ο Μαρκ Φίλιπς... Όλα διαζύγια πικρά και με αντιδικίες και αποκαλύψεις που έδωσαν τροφή για χρόνια -ακόμα δίνουν- στο διεθνή Τύπο, διαζύγια στα οποία η Ελισάβετ δεν ήταν άμοιρη ευθυνών, καθώς δεν ήθελε καμία από τις νύφες της, αλλά ούτε και το γαμπρό της. Όλοι τους αποκάλυψαν στην πορεία -και αφού πλέον είχαν ξεφύγει από το παλάτι- ότι τους έκανε πόλεμο και ότι ασφυκτιούσαν κάτω από τις διαρκείς παρατηρήσεις της και τη διαρκή της επίκριση.

Κάτι που, όπως φαίνεται, έπαιξε σε επανάληψη στην περίπτωση της Μέγκαν Μαρκλ. Η μόνη που το “'σωσε” είναι η Κέιτ Μίντλετον, η οποία υποτάχθηκε απόλυτα στην αυταριχκή και απαιτητική πεθερά της, η οποία έχει κατηγορηθεί κατ΄επανάληψη ότι μένει προσκολημένη σε μια μοναρχία παλιακού τύπου, αρνούμενη να φέρει το παλάτι στη σύγχρονη εποχή. Η ίδια η Ελισάβετ δεν σχολιάζει ποτέ τα όσα λέγονται και προσπαθεί πάντα να σβήσει τις φωτιές με παρασκηνιακό τρόπο, ξέροντας από μικρή ότι όσο λιγότερα λες τόσο καλύτερα, και παίρνοντας ως δεδομένη μια πικρή αλήθεια: Ο Τύπος -και ιδιαίτερα ο “κίτρινος” επιβιώνει στη Μεγάλη Βρετανία κατά πολύ ξεθάβοντας (ή και δημιουργώντας) σκάνδαλα της βασιλικής οικογένειας. Η μόνη παραχώρηση που έκανε η Ελισάβετ στον 21ο αιώνα, είναι ν' ανοίξει Instagram και Twitter, τα οποία εικάζεται ότι διαχειρίζεται η ίδια, κάτι λίαν αμφίβολο.

Η Ελισάβετ ανέβηκε στο θρόνο το 1953, μετά το θάνατο του πατέρα της, αλλά πολύ καλά προετοιμασμένη για το ρόλο της, καθώς τα τελευταία χρόνια ουσιαστικά τον αντικαθιστούσε, λόγω της κακής του υγείας. Όταν πέθανε τελικά ο πατέρας της η ίδια ήταν στην Κένυα. Της ζητήθηκε ν' αλλάξει το όνομά της, όπως συνηθίζουν οι βασιλείς. Αρνήθηκε. Εξάλλου, τι πιο μεγαλοπρεπές από Ελισάβετ η Β', μια παραπομπή στη διαβόητη πρόγονό της;

Όπως αρνήθηκε να αλλάξει και το όνομα του βασιλικού οίκου και από Ουίνσορ να το κάνει Μαουντμπάτεν, του συζύγου της δηλαδή. Μόνη της υπαναχώρηση, στη γκρίνια του Φίλιππου, ήταν να παίρνουν τα παιδιά τους και τα δύο επίθετα.

Έκτοτε η Ελισάβετ έχει καταφέρει πολλά ακατόρθωτα, ή έστω πολύ δύσκολα: Έχει γίνει μάρτυρας της συρρίκνωσης της Μεγάλης Βρετανίας από αυτοκρατορία σε ένα νησί με μια Κοινοπολιτεία, έχει επιβιώσει πολιτικών ταραχών, Συντηρητικών, Εργατικών, της Ιρλανδικής κρίσης, πάνω από δέκα Αμερικανών Προέδρων από τον Κένεντι ως τον Τραμπ, ενόςπολέμου με την Αργεντινή, του Brexit, μιας απόπειρας δολοφονίας και μιας πυρκαγιάς στο κάστρο του Ουίνσορ.

Είναι επίσης πάμπλουτη αλλά μυθικά «σφιχτή» με τα χρήματα, φιλάνθρωπος μάλλον από ανάγκη και η πιο πολυταξιδεμένη μονάρχης στην ιστορία. Επίσης σφύζει από υγεία και δεν έχει ούτε αρρωστήσει, ούτε νοσηλευτεί ποτέ στη μακριά ζωή της, εκτός από μια φορά που έκανε επέμβαση ρουτίνας στα γόνατα.

Στις 6 Φεβρουαρίου του 2017 η Ελισάβετ έγινε η πρώτη Βρετανή μονάρχης που γιόρτασε το ζαφειρένιο ιωβηλαίο, δηλαδή την παραμονή της στον θρόνο για 65 χρόνια. Στις 20 Νοεμβρίου του 2017 είχε γίνει η πρώτη Βρετανή μονάρχης που γιόρτασε την πλατινένια, δηλαδή 70η επέτειο γάμου της με το σύζυγό της, ο οποίος είχε παραιτηθεί των επίσημων υποχρεώσεων του τον Αύγουστο του ίδιου έτους λόγω της εξαιρετικά προχωρημένης του ηλικίας.

Τον Μάρτιο του 2019, η Ελισάβετ αποφάσισε να σταματήσει να οδηγεί σε δημόσιους δρόμους, ως συνέπεια ενός τροχαίου ατυχήματος στο οποίο ενεπλάκη ο 97χρονος σύζυγός της, ενώ οδηγούσε ένα μαύρο Land Rover δύο μήνες νωρίτερα. Η οδήγηση πάντως παραμένει ένα από τα αγαπημένα της χόμπι, το οποίο ασκεί πλέον ιδιωτικά και μακριά από τους πολυσύχναστους δρόμους. Ως οδηγός είναι νευρική και γρήγορη. Ότι δεν είναι ως βασίλισσα δηλαδή...

Το μεγάλο ερώτημα που θα παραμείνει αναπάντητο όταν πεθάνει κάποια μέρα η Ελισάβετ, είναι ένα:

Τι σκεφτόταν και τι αισθανόταν όλα αυτά τα χρόνια;

Η ίδια, πιστή στο ρόλο της, που φαίνεται ότι την κατάπιε εντελώς ως άνθρωπο, δεν ανοίχτηκε ποτέ, ούτε καν σε πολύ κοντινούς της ανθρώπους, θα είχε μαθευτεί. “Αγαπάει” τα παιδιά και τα εγγόνια της, “νοιάζεται” για το λαό της, πολύ στάνταρ εκφράσεις που επί της ουσίας δεν λένε απολύτως τίποτα.

Η Ελισάβετ Β', Λίλιμπετ για τους φίλους, θα μείνει στην ιστορία περίπου όπως και η συνονόματή της Ελισάβετ Α':

Μια βασίλισσα που ξέρουν και θυμούνται όλοι, μια γυναίκα που δεν γνώρισε ποτέ κανείς.