Θανάσης Ηλίας: «Η πρόσβαση των ατόμων με οπτική αναπηρία πρέπει να είναι αυτονόητη, όχι ζητούμενο»
Ανανεώθηκε:
Στα 47 του χρόνια και ενώ είναι άτομο με οπτική αναπηρία από το 1986, ο Θανάσης Ηλίας μπορεί να καμαρώνει για όλες εκείνες τις δράσεις που έχει κάνει αλλά και τις εφαρμογές που έχει αναπτύξει για να κάνει τη ζωή των τυφλών ευκολότερη.
Ο Θανάσης Ηλίας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976 και κατάγεται από τη Στυμφαλία της ορεινής Κορινθίας, είναι τυφλός από το 1986, τελείωσε το δημοτικό σχολείο στο Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών Κ.Ε.Α.Τ. και ολοκλήρωσε το σχολείο στο 6ο Γυμνάσιο και 6ο Γενικό Λύκειο Ιλίου. Στο πλούσιο βιογραφικό του θα συνεχίζαμε αναφέροντας τις σπουδές στη μουσική στο ωδείο Σκαλκώτα αλλά και την ενασχόληση με τη χρήση και τον προγραμματισμό ηλεκτρονικών υπολογιστών.
Πάντα ανήσυχο πνεύμα, ο αυτοδίδακτος προγραμματιστής ηλεκτρονικών υπολογιστών, δημιούργησε το 1999 τον Σύλλογο Τεχνολογικής Ανάπτυξης Τυφλών στον οποίον ήταν πρόεδρος ως το 2016. Στα πλαίσια πραγματοποίησης των σκοπών του Σ.Τ.Α.Τ., δημιούργησε πολλές και αναγνωρισμένα προσοδοφόρες δράσεις υποστήριξης και ανεξαρτητοποίησης των τυφλών όπως το www.eoty.gr που ήταν ο πολυμορφικός κόμβος πληροφόρησης της εθνικής ομοσπονδίας τυφλών.
Το 2009 βραβεύτηκε από το Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών- με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Τηλεπικοινωνιών και Κοινωνίας της Πληροφορίας - για την προσφορά του στην εξέλιξη της ψηφιακής πρόσβασης των αναπήρων ενώ την περίοδο της προεδρίας του στον Σύλλογο Τεχνολογικής Ανάπτυξης Τυφλών, είχε συμμετάσχει ως ομιλητής και εισηγητής σε πληθώρα ελληνικών και διεθνών συνεδρίων.
Θα μπορούσαμε άνετα να συνεχίσουμε την απαρίθμηση των δεκάδων διακρίσεων του κυρίου Ηλία, των καινοτόμων εφαρμογών του ειδικά φτιαγμένες για άτομα με οπτική αναπηρία (τα πρώτα ομιλούντα κινητά για τυφλούς με πρόσβαση σε γραπτά μηνύματα, το πρώτο δωρεάν λογισμικό ανάγνωσης οθόνης για υπολογιστές, χωρίς κόστος για να διαβάζει κάθε τυφλός την οθόνη) αλλά θέλαμε να ακούσουμε από τον ίδιο, τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει στην καθημερινότητά του όντας άτομο με οπτική αναπηρία.
Κάτοικος Μοσχάτου τα τελευταία 15 χρόνια, ο Θανάσης εξομολογείται πως η Αθήνα είναι μια δύσκολη πόλη για τα άτομα με αναπηρία αλλά μας θυμίζει πως η προσβασιμότητα φυσικού περιβάλλοντος είναι μόνο ένα κομμάτι στη ζωή ενός ατόμου που δεν βλέπει:
«Η Αθήνα είναι πυκνοκατοικημένη πόλη με άναρχη δόμηση, με πρόβλημα στο κυκλοφοριακό, πόλη δύσκολα προσπελάσιμη από άτομα με αναπηρία ή χωρίς όραση. Εκτός από την προσβασιμότητα φυσικού περιβάλλοντος, υπάρχει και η προσβασιμότητα ψηφιακού περιβάλλοντος, οι ψηφιακές υπηρεσίες που μπαίνουν ολοένα και περισσότερο στη ζωή μας και αποτελούν τη μοναδική ελπίδα αυτόνομης λειτουργικής πρόσβασης στα άτομα με οπτική αναπηρία. Θα πρέπει όμως οι υπηρέσιες αυτές να είναι πραγματικά προσβάσιμες σε άτομα με αναπηρία, να είμαστε κι εμείς πραγματικά αυτόνομοι».
Όσον αφορά τη βοήθεια από το κράτος, ο κύριος Ηλίας εξηγεί πως τα επιδόματα μόνο δεν αρκούν:
«Το κράτος δίνει επιδόματα, αλλά δεν είναι αυτά που λύνουν το πρόβλημα. Οι λύσεις δεν έρχονται όμως μόνο μέσω των επιδομάτων αλλά χρειάζεται πρόνοια και υπηρεσίες για να ζουν ισότιμα και αυτόνομα τα άτομα με οπτική αναπηρία. Δεν χρειαζόμαστε οικονομικά προνόμια και επιδόματα, αλλά υπηρεσίες».
», τονίζει ο κύριος Ηλίας χαρακτηριστικά και εξηγεί:
«Έχουν γίνει μεγάλα βήματα στην κοινωνική ένταξη τυφλών και αναπήρων αλλά αυτό που πρέπει να θυμόμαστε είναι πως δεν χρειάζονται δομές για τους τυφλούς αλλά η κοινωνία να έχει τους κατάλληλους μηχανισμούς ένταξης σε αυτήν των ατόμων με αναπηρία. Η πρόσβαση πρέπει να είναι αυτονόητο και όχι ζητούμενο», καταλήγει.
Αρκετά ρεαλιστής εξομολογείται πως ευτυχία είναι να ξυπνάμε κάθε πρωί.
«Όλοι μας, κάθε πρωί που ξυπνάμε πρέπει να είμαστε χαρούμενοι για το ότι ξυπνάμε», τονίζει και δεν έχουμε παρά να συμφωνήσουμε 100% μαζί του.
Άκουσε ολόκληρη τη συνέντευξη παρακάτω:
Bloggers
