Δεν είναι απλά η εκδίκηση των MILF στον κινηματογράφο, αλλά η διεκδίκηση της θέσης που τους αξίζει
Η μορφή της MILF, αν και αρχικά κωδικοποιήθηκε ως μια σεξουαλική φαντασίωση, σήμερα εξελίσσεται σε κάτι πολύ πιο βαθύ. Από το για πάντα 29 της Blake Lively μέχρι το «Τα χρόνια και τα ποτήρια κρασί είναι πράγματα που δεν πρέπει ποτέ να μετρώνται», οι νέες ταινίες εστιάζουν σε γυναίκες που αναζητούν τον εαυτό τους, διεκδικούν τη θέση τους, την αυτονομία τους και τη σεξουαλικότητά τους. Η Demi Moore, η Laura Dern, η Nicole Kidman και άλλες κορυφαίες ηθοποιοί πρωταγωνιστούν σε ταινίες που αποτελούν μια ηχηρή δήλωση κατά του ηλικιακού ρατσισμού.
Ο κινηματογράφος, εδώ και δεκαετίες, καθρεφτίζει τα κοινωνικά στερεότυπα για την ηλικία και το φύλο, αφήνοντας τις γυναίκες σε δεύτερη μοίρα καθώς μεγαλώνουν. Το φαινόμενο του ηλικιακού ρατσισμού είναι έντονο, και καθώς οι ηθοποιοί αγγίζουν τα πενήντα, εξήντα, εβδομήντα και άνω, βλέπουν τις καριέρες τους να αποδυναμώνονται. Κάτι που μπορεί να συμβεί και από τη δεκαετία των 40, βέβαια, όπως έχουμε δει (!). Αντίθετα, οι άνδρες ηθοποιοί συνεχίζουν να ερμηνεύουν πρωταγωνιστικούς ρόλους σε προχωρημένη ηλικία και συχνά δίπλα σε πάρα πολύ νεότερες γυναίκες.
Αυτό το age shaming έχει άμεσες επιπτώσεις στην ψυχολογία των γυναικών. Μια ηθοποιός που μεγαλώνει, που έχει φτάσει σε ένα σημείο ωριμότητας και εμπειρίας, συχνά νιώθει το βάρος των καχύποπτων βλεμμάτων της κοινωνίας που την κρίνει όχι για το ταλέντο ή την απόδοσή της, αλλά για τις ρυτίδες της. Οι ρόλοι μειώνονται, οι ευκαιρίες λιγοστεύουν και η αυτοεκτίμηση βάλλεται, καθώς η κοινωνία εξακολουθεί να δίνει προτεραιότητα στην εξωτερική νεότητα. Η πίεση να παραμείνουν αιώνια νέες είναι ασφυκτική και σε πολλές περιπτώσεις οι γυναίκες μπαίνουν σε διαδικασίες υπερβολικών παρεμβάσεων στην εμφάνισή τους, με αντίθετα αποτελέσματα από τα προσδοκώμενα.
Ο James Blunt ανακοίνωσε πως θα αλλάξει το όνομά του και ο λόγος είναι το άλμπουμ Back to Bedlam
Στην ταινία της δεκαετίας του '90 Ο Θάνατος σου Πάει Πολύ, με τη Meryl Streep και τη Goldie Hawn, αναδεικνύεται η εμμονή της κοινωνίας με την εξωτερική εμφάνιση και η ανάγκη των γυναικών να αγωνιστούν για την αποδοχή, καθώς είναι παγιδευμένες σε έναν φαύλο κύκλο ανταγωνισμού και ανησυχίας για την ηλικία τους. Η ταινία εξερευνά πώς οι κοινωνικές προσδοκίες και οι στερεοτυπικές αντιλήψεις για την ομορφιά και τη γοητεία επηρεάζουν τη ζωή και την ψυχολογία των γυναικών, καθιστώντας σαφές ότι η αξία τους δεν θα έπρεπε να περιορίζεται στην εξωτερική τους εμφάνιση.
Η ταινία The Age of Adaline (2015) με την Blake Lively, όπου η πρωταγωνίστρια παραμένει 29 ετών για πάντα, είναι ένα συμβολικό παράδειγμα της πίεσης που ασκείται στις γυναίκες να παραμένουν αιώνια νέες. Η φράση «Τα χρόνια, οι εραστές και τα ποτήρια κρασί είναι πράγματα που δεν πρέπει ποτέ να μετρώνται» αντηχεί το παράδοξο της κοινωνίας που θεωρεί την ηλικία ταμπού. Η Άνταλαϊν αναγκάζεται να κρύβει τη μοναδική της κατάσταση και να αποφεύγει τη δέσμευση, γιατί η αλήθεια της — ότι παραμένει νέα ενώ οι άλλοι γύρω της γερνούν — θα την έκανε παρία.
Στην πραγματικότητα, η κοινωνία ωθεί τις γυναίκες να παραμένουν για πάντα «29», να αποφεύγουν τα σημάδια της ηλικίας και να προσπαθούν συνεχώς να ευθυγραμμιστούν με τα στερεότυπα της ομορφιάς. Η ταινία προβάλλει αυτή την αλήθεια μέσα από τη μυθοπλασία, αλλά η πραγματικότητα για τις ηθοποιούς και τις γυναίκες συνολικά είναι πολύ πιο σκοτεινή.
Η ιδέα πίσω από αυτή τη δήλωση ενισχύει την έννοια της αποδοχής και της εκτίμησης του παρόντος, αποφεύγοντας τη σύγκριση με το παρελθόν ή τις προσδοκίες για το μέλλον.
Η ανάδειξη της MILF στον κινηματογράφο
Η μορφή της MILF (Mother I'd Like to F***), αν και αρχικά κωδικοποιήθηκε ως μια σεξουαλική φαντασίωση, σήμερα εξελίσσεται σε κάτι πολύ πιο βαθύ. Στην ιστορία του κινηματογράφου, η MILF υπήρξε κυρίως αντικείμενο, και όχι υποκείμενο, κυνηγώντας τον ανδρικό πόθο. Από τον κλασικό ρόλο της Anne Bancroft στον The Graduate, μέχρι τη σάτιρα της Jennifer Coolidge σε διάφορες ταινίες, οι ρόλοι των MILF αλλάζουν και εξελίσσονται θετικά με τα χρόνια.
6 ντοκιμαντέρ στο Netflix που θα σου αλλάξουν το mindset περισσότερο απ' όσο φαντάζεσαι
Η γυναίκα που αναζητά τη ζωή της, διεκδικεί ξανά τη θέση της, την αυτονομία της και την σεξουαλικότητά της.
Φέτος, είδαμε τουλάχιστον τέσσερις ταινίες με μεγαλύτερες γυναίκες να βρίσκουν έναν νεαρό εραστή και να «το ζουν»: The Idea of You, A Family Affair, Last Summer και Between the Temples.
Αλλά και η σειρά Δόλιος Έρωτας είναι ένα καλό παράδειγμα πως και οι 60άρες γυναίκες είναι εδώ για να διεκδικήσουν το μερίδιο που τους αναλογεί αποδεικνύοντας ότι η σεξουαλικότητα και η επιθυμία δεν έχουν ημερομηνία λήξης.
Τον Οκτώβριο, στο Netflix είδαμε και την πρεμιέρα της ταινίας Lonely Planet, με πρωταγωνιστές τους Laura Dern και Liam Hemsworth.
Παράλληλα, μια σειρά από ερωτικά θρίλερ που θα κυκλοφορήσουν σύντομα θα φέρει στην οθόνη εν δυνάμει Empowered MILF πρωταγωνίστριες, όπως το I Want Your Sex, όπου η Olivia Wilde αναπτύσσει μια ρομαντική σχέση με τον Cooper Hoffman, καθώς και το Babygirl, στην οποία η Nicole Kidman διαδραματίζει έναν παρόμοιο ρόλο με τον Harris Dickinson.
Αυτό δείχνει ότι η κοινωνία αρχίζει να αναγνωρίζει την αξία των γυναικών και πέρα από τη νεότητα τους, και να τους αποδίδει πρωταγωνιστικούς ρόλους όχι μόνο σε δράματα, αλλά και σε ιστορίες όπου η σεξουαλικότητα, η αγάπη και η ζωή συνεχίζονται.
Το The Substance και οι άβολες αλήθειες
Αλλά και η ταινία The Substance (κυκλοφορεί στις 31/10 από τη Feelgood) που αναδεικνύει τη Demi Moore σε έναν ρόλο που ξεπερνά τα όρια της παραδοσιακής ηρωίδας, προσφέροντας μια τολμηρή και visceral εξερεύνηση του γυναικείου σώματος και των ψυχολογικών του επιπτώσεων. Μέσα από την ερμηνεία της, η Moore προβάλλει με σοκαριστικό τρόπο τις συνέπειες της κοινωνικής πίεσης και του ηλικιακού ρατσισμού, θίγοντας ζητήματα που συχνά παραβλέπονται από την mainstream κουλτούρα.
Η ταινία της Κοραλί Φαρζά που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις ήδη, μας ταξιδεύει σε έναν κόσμο όπου η νεότητα είναι ένα προϊόν που μπορείς να αγοράσεις, και οι συνέπειες είναι πιο τρομακτικές από ό,τι φανταζόμαστε.
Το The Substance λειτουργεί ως ένας καθρέφτης της σύγχρονης κοινωνίας, αποκαλύπτοντας πώς οι γυναίκες, καθώς μεγαλώνουν, δεν είναι απλώς θύματα των προτύπων ομορφιάς, αλλά και πως η εμμονή με την εικόνα και τη νεότητα μπορεί να έχει ολέθριες συνέπειες.
Μέσα από τον τρόμο του σώματος, η ταινία μεταμορφώνει την εμπειρία της γυναίκας σε μια επαναστατική δήλωση, καλώντας το κοινό να επαναστατήσει ενάντια σε όλα όσα την περιορίζουν.
Ένα μεγάλο stop στο ηλικιακό shaming εντός και εκτός οθόνης
Η ανάγκη για αλλαγή δεν περιορίζεται μόνο στον κινηματογράφο, αλλά επεκτείνεται και στη γενικότερη αντιμετώπιση των γυναικών στη δημόσια ζωή. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μας, καθώς η κοινωνία συνεχίζει να βλέπει την ηλικία ως ελάττωμα και οι ηθοποιοί που τολμούν να μεγαλώνουν δημόσια εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν σφοδρή κριτική.
Η εμμονή με τη νεότητα και η πεποίθηση ότι η αξία μιας γυναίκας εξαρτάται από την εμφάνισή της είναι βαθιά ριζωμένες. Ωστόσο, η πραγματική επανάσταση δεν θα έρθει όταν οι γυναίκες επιτρέπεται να παραμένουν σέξι και επιθυμητές σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά όταν θα αναγνωρίζεται ότι η αξία τους δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την ηλικία τους.
Πάντως, είναι ενθαρρυντικό ότι κάτι αρχίζει να αλλάζει στον κινηματογράφο, και έτσι δεν πρόκειται απλά για μια «εκδίκηση» των MILF στη μεγάλη οθόνη, αλλά για τη διεκδίκηση μιας θέσης που τους ανήκει, μιας θέσης που για πολύ καιρό τους είχε στερηθεί.
Bloggers
