Οι όμορφες ρωγμές σου!

Σε ένα χωριό στα βάθη της Κίνας το νερό ήταν χιλιόμετρα μακριά. Έτσι μετέφεραν το νερό έχοντας ένα κοντάρι από το οποίο κρέμονταν με 2 κανάτια. Ένα από τα κανάτια είχε μια ρωγμή , ενώ το άλλο ήταν άθικτο. Για 2 χρόνια, η φτωχή κυρία μετέφερε το νερό και έφτανε στο σπίτι της με όλη την ποσότητα από το άθικτο κανάτι και με την μισή από το κανάτι με την ρωγμή. Μέρα με την μέρα το κανάτι με την ρωγμή αισθανόταν πολύ άβολα. Έκανε την κυρία να περπατάει τόσα χιλιόμετρα και έφτανε σπίτι της με λιγότερο νερό. Ντρεπόταν γιατί ήταν ικανό να κάνει σωστά μόνο την μισή δουλειά. Αισθανόταν μια αποτυχία. Ένα πρωινό, μάζεψε το θάρρος του και είπε στην κυρία: «Ντρέπομαι πολύ που δεν σε βοηθάω και φτάνεις σπίτι με το μισό νερό».

Η κυρία του απάντησε: «Έχεις παρατηρήσει ότι στην δεξιά μεριά του δρόμου που σε βάζω πάντα, έχουν βγει λουλούδια; Ήξερα από την αρχή ότι είχες την ρωγμή και είχα ρίξει σπόρους. Αυτά τα 2 χρόνια, εξαιτίας σου φτάνω κάθε μέρα σπίτι μου με λουλούδια τα οποία ομορφαίνουν το τραπέζι μας. Χωρίς την δική σου την ρωγμή δεν θα υπήρχαν τα λουλούδια. Σε ευχαριστώ για αυτό.»

Όλοι μας έχουμε ρωγμές. Κανείς δεν είναι τέλειος. Φαντάζεσαι πόσο βαρετός θα ήταν ο κόσμος αν όλοι συμπεριφέρονταν τέλεια; Είναι λοιπόν σε αυτές τις ρωγμές μας που βρίσκεται η ομορφιά μας. Κάθε σου ρωγμή, ανάλογα πως την βλέπεις και την χρησιμοποιείς μπορεί να σου φέρει λουλούδια.
Ποιες είναι αυτές οι ρωγμές σου; Πως θα μπορούσες να τις δεις ως πλεονεκτήματα;

Εκνευρίζεσαι με τους γύρω σου; Πως θα μπορούσες να δεις τις ρωγμές των άλλων ως ένα μέρος του εαυτού τους και να τους αποδεχτείς όπως είναι;
Σου προτείνω να ξεκινήσεις από εσένα. Είναι ένα δύσκολο ταξίδι η αποδοχή του ίδιου μας του εαυτού όμως η ανταμοιβή είναι μεγάλη. Εσύ λοιπόν τι λουλούδια θα δημιουργήσεις;

Be Unique!