«Ανάσταση» μες στα Χριστούγεννα

Παραμονή Χριστουγέννων βγήκαμε με φίλες και φίλους στην καθιερωμένη μας έξοδο. Είχαμε να βρεθούμε καιρό όλοι μαζί (πολλοί έχουν μεταναστεύσει) και λόγω Χριστουγέννων ήταν ευκαιρία να μαζευτούμε και πάλι.

Ξεκινήσαμε να παίρνουμε τα μπαρ στη σειρά πίνοντας σφηνάκια συνεχώς και δεν αργήσαμε πολύ να έρθουμε στο κέφι. Γέλια, χαρές, πειράγματα, ήταν από τα πιο ωραία βράδια της ζωής μου. Κάποια στιγμή ήρθε η ώρα μου να κεράσω σφηνάκια και τότε ήταν που τον αντίκρισα. Ψηλός, μελαχρινός, γεροδεμένος, με αινιγματικό χαμόγελο και έντονη μύτη. Σχεδόν τον ερωτεύτηκα. Του χαμογέλασα και παρήγγειλα. Με σέρβιρε και χαμογέλασε και αυτός.

Τα χαμόγελα συνεχίστηκαν για πολλές γύρες ακόμη και χωρίς να το καλοκαταλάβω έφυγα με το νούμερο του κινητού του στη λίστα των επαφών μου.

Η βραδιά συνεχίστηκε σε άλλο μαγαζί, κάποια στιγμή του έστειλα μήνυμα και κάπου γύρω στις 6 το πρωί το τηλέφωνό μου χτύπησε. Ήταν εκείνος. Ήθελε να με δει.

Ήρθε με το αυτοκίνητο του, με πήρε, ανεβήκαμε στον περιφερειακό του Λυκαβηττού και μου χάρισε χωρίς πολλά λόγια απανωτούς οργασμούς στο πίσω κάθισμα. Αυτά ήταν τα ωραιότερα Χριστούγεννα της ζωής μου.

Μιράντα, ετών 27