7 φράσεις που δε θα ακούσεις ποτέ έναν πραγματικά ευτυχισμένο άνθρωπο να χρησιμοποιεί

Έχεις παρατηρήσει ποτέ πώς μιλούν οι πραγματικά ευτυχισμένοι άνθρωποι; Δεν είναι μόνο αυτό που λένε - είναι και αυτό που δεν λένε. Ο τρόπος που χρησιμοποιούμε τη γλώσσα διαμορφώνει τη νοοτροπία μας, τις σχέσεις μας, ακόμα και τη συνολική μας ευτυχία και σύμφωνα με την ψυχολογία, οι πραγματικά ευτυχισμένοι άνθρωποι αποφεύγουν ορισμένες φράσεις που μπορούν να τους κρατήσουν πίσω ή να φέρουν αρνητικότητα στη ζωή τους.

Αν θες, λοιπόν, να γίνεις κι εσύ ένας ευτυχισμένος άνθρωπος κάποια στιγμή, να ξέρεις πως τις παρακάτω φράσεις δεν τις χρησιμοποιούν όσοι έχουν ευτυχία στη ζωή τους.

Η τέχνη της ευτυχίας: 7 απλοί τρόποι για να ζεις μια ευτυχισμένη ζωή

«Πρέπει να...»

Οι πραγματικά ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν βλέπουν τη ζωή ως μια σειρά από υποχρεώσεις - τη βλέπουν ως μια σειρά από επιλογές. Όταν κάποιος λέει: «Πρέπει να πάω στη δουλειά» ή «Πρέπει να επισκεφτώ την οικογένειά μου», διαμορφώνει τις ενέργειές του ως βάρη και όχι ως αποφάσεις.

Αλλά στην πραγματικότητα, σχεδόν όλα όσα κάνουμε είναι μια επιλογή. Το πώς μιλάμε για αυτές τις επιλογές επηρεάζει το πώς αισθανόμαστε γι' αυτές. Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι εστιάζουν στην ευκαιρία και όχι στην υποχρέωση, γεγονός που μεταθέτει τη νοοτροπία τους προς την ευγνωμοσύνη και όχι προς τη δυσαρέσκεια.

«Έτσι είμαι εγώ...»

Η ψυχολόγος Carol Dweck, η οποία πρωτοστάτησε στην έννοια της νοοτροπίας ανάπτυξης, το έθεσε με τον καλύτερο τρόπο: «Το να γίνεσαι είναι καλύτερο από το να είσαι». Με άλλα λόγια, οι ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν βλέπουν τον εαυτό τους ως κάτι σταθερό - βλέπουν τον εαυτό τους ως κάτι που εξελίσσεται συνεχώς.
Η ευτυχία δεν έχει να κάνει με το να μένεις ο ίδιος, έχει να κάνει με το να εξελίσσεσαι στην καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.

«Θα είμαι ευτυχισμένος όταν...»

Συχνά οι άνθρωποι λέμε: «Θα είμαι ευτυχισμένη όταν βρω αυτή τη δουλειά», «Θα είμαι ευτυχισμένη όταν χάσω τα κιλά που πήρα» ή «Θα είμαι ευτυχισμένη όταν επιτέλους θα τα έχω καταφέρει όλα». Και πάντα υπάρχει κι άλλο ένα «όταν» που περιμένουμε να πούμε.

Η ευτυχία είναι κάτι που δημιουργούμε στην παρούσα στιγμή. Οι πραγματικά ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν αναβάλλουν τη χαρά τους. Δεν εξαρτούν την ευτυχία τους από κάποιο μελλοντικό γεγονός. Αντίθετα, βρίσκουν τρόπους να εκτιμούν το τώρα, ακόμη και καθώς προσπαθούν για την επίτευξη των στόχων τους.

«Η ζωή δεν είναι δίκαιη...»

Ο ψυχολόγος Martin Seligman, γνωστός για το έργο του στη θετική ψυχολογία, είπε κάποτε: «Η αισιοδοξία είναι ανεκτίμητη για την ουσιαστική ζωή. Με μια σταθερή πίστη σε ένα θετικό μέλλον, μπορείς να επαναπροσανατολίσεις την ενέργειά σου προς αυτό που μπορεί να ελεγχθεί».

Αυτό κάνουν οι ευτυχισμένοι άνθρωποι. Αντί να ασχολούνται με ό,τι είναι άδικο, εστιάζουν σε ό,τι μπορούν να ελέγξουν - πώς αντιδρούν, τι μαθαίνουν και πώς προχωρούν μπροστά.

«Θέλω απλώς να είμαι ευτυχισμένος...»

Αυτό μπορεί να ακούγεται παράξενο - άλλωστε, η ευτυχία δεν είναι ο στόχος; Ωστόσο, οι πραγματικά ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν κυκλοφορούν λέγοντας: «Θέλω απλώς να είμαι ευτυχισμένος». Γιατί; Επειδή η ευτυχία είναι κάτι που κάνεις. Όταν κυνηγάμε την ευτυχία άμεσα, συχνά μας ξεφεύγει. Ωστόσο, όταν εστιάζουμε στο νόημα, την ανάπτυξη και τη σύνδεση, η ευτυχία είναι ένα φυσικό επακόλουθο.

Σκέψου το εξής: Οι στιγμές που ένιωσες αληθινά ευτυχισμένος πιθανότατα δεν ήταν εκείνες που είχες εμμονή με το πώς να είσαι ευτυχισμένος.

«Δε με νοιάζει...»

Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι νοιάζονται - για τη ζωή τους, τις σχέσεις τους και τον κόσμο γύρω τους. Το να λες «δε με νοιάζει» μπορεί να φαίνεται σαν ένας τρόπος να προστατεύσεις τον εαυτό σου από την απογοήτευση, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένας μηχανισμός άμυνας και περιορίζει τα συναισθήματα, αντί να τα αντιμετωπίζει.

Με την πάροδο του χρόνου, αυτού του είδους η αποστασιοποίηση μπορεί να οδηγήσει σε αναισθητοποίηση παρά σε πραγματική ευτυχία.

Η ψυχολόγος Brené Brown, η οποία μελετά την ευαλωτότητα και τη σύνδεση, το εξηγεί καλά: «Δεν μπορούμε να ναρκώσουμε επιλεκτικά τα συναισθήματα - όταν αναισθητοποιούμε τα επώδυνα συναισθήματα, αναισθητοποιούμε και τα θετικά».

Με άλλα λόγια, όταν προσποιούμαστε ότι δε νοιαζόμαστε για να αποφύγουμε τον πόνο, εμποδίζουμε επίσης τον εαυτό μας να νιώσει χαρά. Όμως, οι πραγματικά ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν κρύβονται πίσω από την αδιαφορία, αλλά αντιθέτως συμμετέχουν πλήρως με τους ανθρώπους, με τις προκλήσεις, με την ίδια τη ζωή.

«Δεν είμαι αρκετά καλός...»

Πολλοί από εμάς το έχουμε πει κάποια στιγμή για κάτι που κάνουμε. «Δεν είμαι αρκετά καλή για αυτή τη δουλειά». «Δεν είμαι αρκετά καλή για να με αγαπούν έτσι». «Δεν είμαι αρκετά καλή για να πετύχω».

Αν συνεχίσεις να λες στον εαυτό σου ότι δεν είσαι αρκετά καλός, θα αρχίσεις να συμπεριφέρεσαι σαν να είναι αλήθεια - ακόμα και όταν δεν είναι. Η αλλαγή αυτής της νοοτροπίας δεν είναι εύκολη, αλλά μην ξεχνάς πως η ευτυχία δεν έρχεται από το να είσαι τέλειος - έρχεται από το να πιστεύεις ότι είσαι αρκετός, όπως ακριβώς είσαι.

01

11