Τα «βήματα» που διατηρούν αναλλοίωτο το όνειρο της μητρότητας

Έτσι, στην περίπτωση που μια γυναίκα δεν μπορεί να γίνει μητέρα, όσο και αν το προσπαθεί, η ψυχολογία της μπορεί να κλονιστεί, ενώ αναρωτιέται γιατί της συμβαίνει αυτό. Βέβαια, καμία δεν είναι μόνη σε αυτούς τους προβληματισμούς, καθώς η υπογονιμότητα απασχολεί μεγάλο ποσοστό των γυναικών. Μάλιστα, σύμφωνα με έρευνες, περίπου 90 εκατ. ζευγάρια σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα σύλληψης, ενώ το 85% αυτών των ζευγαριών δεν αναζητά ποτέ βοήθεια εξαιτίας της απογοήτευσης ή των κοινωνικών ταμπού που υπάρχουν σε σχέση με την υπογονιμότητα.

Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι, μία γυναίκα που αντιμετωπίζει προβλήματα σύλληψης, δεν θα ζήσει ποτέ το όνειρο της μητρότητας. Υπάρχουν μερικοί τρόποι που μπορούν να κρατήσουν αυτό το όνειρο ζωντανό και να δώσουν ελπίδα σε κάθε γυναίκα που θέλει να φέρει στον κόσμο ένα παιδί.

#1 Σωστή αξιολόγηση των διαθέσιμων θεραπευτικών μεθόδων

Η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή μπορεί να ενισχύσει την προσπάθεια μιας γυναίκας να γίνει μητέρα. Φυσικά, πρέπει να ενημερωθεί σωστά γύρω από αυτή και τις διαθέσιμες μεθόδους. Σε αυτό το σημείο, η επιλογή του γυναικολόγου παίζει τον σημαντικότερο ρόλο, καθώς εκείνος είναι που θα της προτείνει την κατάλληλη για εκείνη μέθοδο, αφού φυσικά πάρει το πλήρες ιατρικό της ιστορικό και διενεργήσει τις απαραίτητες εξετάσεις.

#2 Αναζήτηση ψυχολογικής υποστήριξης

Η ψυχολογία σε μια τέτοια περίοδο είναι εξαιρετικά σημαντική, γιατί μπορεί να επηρεάσει σε πολύ μεγάλο βαθμό το αν θα καταφέρει μια γυναίκα να αποκτήσει παιδί. Το άγχος και το στρες μπορούν να «μπλοκάρουν» τη γονιμότητα, οπότε η διαχείριση αυτών των συναισθημάτων μπορεί να συμβάλλει θετικά στις προσπάθειές της να ξεπεράσει τον «σκόπελο» της υπογονιμότητας. Για αυτόν τον λόγο, ίσως αξίζει η επίσκεψη σε κάποιον ψυχολόγο ή ψυχοθεραπευτή. Φυσικά, η ψυχολογική υποστήριξη μπορεί να έρθει, σε σημαντικό βαθμό και από τον σύντροφο, την οικογένεια και το φιλικό της περιβάλλον. Αν συμπληρωθεί όμως από την επιστημονική βοήθεια, τότε δημιουργείται ένα πλέγμα προστασίας για τη γυναίκα και έτσι νιώθει πιο δυνατή να προσπαθήσει να κάνει ό,τι χρειάζεται για να κρατήσει στα χέρια της το μωρό της.

Η υπογονιμότητα, λοιπόν, δεν είναι το τέλος. Ίσα ίσα, πλέον, με την αλματώδη εξέλιξη της ιατρικής και της τεχνολογίας, οι διάφορες μέθοδοι υποβοηθούμενης γονιμότητας ανοίγουν ένα νέο πεδίο δυνατοτήτων για κάθε γυναίκα, που κάποτε δεν θα το φανταζόταν. Έχοντας στο πλευρό της και ανθρώπους να τη στηρίζουν ψυχολογικά στις αποφάσεις της σε αυτή τη -σίγουρα όχι εύκολη- περίοδο της ζωής της, τότε το όνειρο της μητρότητας δεν απομακρύνεται αλλά μπορεί να έρθει πιο κοντά.