Μυθιστόρημα: Βήματα στην άμμο
Η Αν-Ντοφίν Ζιλιάν είναι δημοσιογράφος και παράλληλα, μεγαλώνει τα τέσσερα παιδιά της. Οι δυο αυτές ίσως αγάπες της την έκαναν να γράψει σαν μυθιστόρημα μια πραγματική ιστορία. Μια δική της, τρυφερή, πολύ γενναία, πολύ συναισθηματική ιστορία. Μια καλοκαιρινή μέρα, σε μια ολόφωτη παραλία, η Αν-Ντοφίν παρατηρεί ότι η κορούλα της περπατάει με διστακτικό βήμα, καθώς το ποδαράκι της στρίβει προς τα έξω. Ύστερα από μια σειρά εξετάσεων, οι γιατροί ανακαλύπτουν ότι η Ταΐς πάσχει από μια γενετική ασθένεια. Μόλις έχει κλείσει τα δύο χρόνια της και δεν της απομένουν παρά μόνο μερικοί μήνες ζωής. «Σ' το υπόσχομαι μωρό μου: θα ζήσεις μια ωραία ζωή. Όχι σαν όλα τα κοριτσάκια, αλλά μια ζωή για την οποία θα μπορείς να είσαι περήφανη. Και δε θα σου λείψει ποτέ η αγάπη». Το βιβλίο αυτό μιλάει για την ιστορία αυτής της υπόσχεσης και την ομορφιά αυτής της αγάπης. Για όλα όσα μπορούν να προσφέρουν ένα ζευγάρι, μια οικογένεια, οι φίλοι, η νταντά γιατί όπως σημειώνεται στην έκδοση «όταν δεν μπορούμε να προσθέσουμε μέρες στη ζωή, οφείλουμε να προσφέρουμε ζωή στις μέρες».
Να σας πω την μαύρη μου αλήθεια, πριν γίνω μάνα δε με ενοχλούσαν οι ιστορίες, οι ταινίες, ο λόγος γενικά, που αφορούσε σε παιδιά που αντιμετωπίζουν την αρρώστια ή τον ίδιο θάνατο κατάματα. Τώρα υποφέρω. Και το αποφεύγω. Πες μου για παιδιά και τσάκισε, έχω μεγάλο θέμα, σε σημείο που δεν μπορώ να βοηθήσω και όταν χρειάζεται. Όμως το συγκριμένο μυθιστόρημα είναι σελίδες φτιαγμένες από αγάπη και αξίζει τον κόπο η συναισθηματική έκθεση.