Ο John Σκοτίδας αναλαμβάνει για πρώτη φορά εστιατόριο στην Αθήνα
Σε ένα από τα πιο επιβλητικά φυσικά σκηνικά της Αθηναϊκής Ριβιέρας, ο up-and-coming σεφ John Σκοτίδας και το πολύ νέο Abra Ovata υπόσχονται να απογειώσουν τα καλοκαιρινά μας βράδια.
Θέλω να σου πω δύο πράγματα πριν σου μιλήσω για το πολύ νέο Abra Ovata και το μενού του εξαιρετικού John Σκοτίδα, του παιδιού-θαύματος της λονδρέζικης γαστρονομικής σκηνής, που πλέον θα έχουμε την τύχη να «γευόμαστε» και στην Αθήνα. Το πρώτο πράγμα που θέλω να σου πω είναι πως το σκηνικό της λίμνης της Βουλιαγμένης είναι πραγματικά «εκτός του κόσμου τούτου», αντιγράφοντας την χαρακτηριστική φράση από το βιβλίο Πρόβα Νυφικού. Είχα πολλά χρόνια να βρεθώ μέσα στο μαγικό της περιβάλλον και πραγματικά δεν ξέρω αν έχω τα λόγια να το περιγράψω επαρκώς.
Μία απόλυτη αίσθηση γαλήνης και ηρεμίας μπλέκεται με ένα έντονο δέος για τη δύναμη και την ομορφιά της φύσης, που όπως πάντα επιβεβαιώνεται πως μπορεί να δημιουργήσει σκηνικά τέτοια που δεν θα μπορούσε να σχεδιάσει ούτε ο πιο ταλαντούχος καλλιτέχνης του κόσμου όσα μέσα κι αν διέθετε. Η φύση είναι ο κορυφαίος ζωγράφος, γλύπτης, designer και σκηνογράφος και στη λίμνη της Βουλιαγμένης το καταλαβαίνεις καλά αυτό.
Ισχυρή «βροχή» από αστέρια Michelin αναμένεται αυτό το καλοκαίρι στην Κρήτη!
Το δεύτερο που ήθελα να σου πω αφορά τον ίδιο τον σεφ, John Σκοτίδα. Ο 32διάχρονος σεφ, το όνομα του οποίου έγινε talk-of-the-town σε ολόκληρη την -πολύ απαιτητική να θυμόμαστε- λονδρέζικη εστιατορική σκηνή στο διάστημα που διετέλεσε executive chef στα υπερδιάσημα Mazi και Suzi Tros της βρετανικής πρωτεύουσας, πάντα με εκπλήσσει με την ταπεινότητα και το coolness του. Με μητέρα από τις Φιλιππίνες, πατέρα από τη Λευκάδα, γέννηση και μεγάλωμα στον Παναμά και μετέπειτα ζωή σε Αθήνα και Λονδίνο, ο σεφ που κάποτε ονειρευόταν να γίνει επαγγελματίας skateboarder σήμερα θεωρείται ένα από τα πιο up-and-coming ονόματα της γαστρονομίας, καθώς συναρπάζει με την sui generis κουζίνα του που μπλέκει μαζί στοιχεία από όλες τις παραπάνω χώρες και κουλτούρες, δημιουργώντας αυθεντικά fusion πιάτα.
Ας περάσουμε όμως στο προκείμενο, δηλαδή στο πανέμορφο και πολύ νέο Abra Ovata, που άνοιξε αρκετά πρόσφατα τις πόρτες του στη σκιά του μεγάλου βράχου της λίμνης και φιλοδοξεί να προσδώσει μία πιο fine dining νότα στο διαχρονικά δημοφιλές venue της Βουλιαγμένης. Το εστιατόριο άνοιξε μόλις πέρσι υπό τη νέα του διεύθυνση, ενώ το όνομά του προέρχεται από ένα πολύ σπάνιο κοχύλι, που συναντάται αποκλειστικά στις Φιλιππίνες και σε ελληνικό έδαφος μόνο στη λίμνη της Βουλιαγμένης! Το νέο team της διεύθυνσης είναι πολύ νέα παιδιά, γεμάτα όραμα και πάθος, γεγονός που νομίζω συνετέλεσε στο να προσεγγίσουν τον Σκοτίδα, ο οποίος ήθελε καιρό τώρα να κάνει κάτι στην Ελλάδα, αλλά χρειαζόταν κάτι που να τον ενθουσιάσει και το σκηνικό της λίμνης ήταν ακριβώς αυτό που έψαχνε. Μάλιστα, όπως μας είπε, θα έρχεται σίγουρα μία φορά το μήνα στην χώρα μας για να επισκέπτεται το εστιατόριο.
Breaking News: Ποια ελληνική πίτσα κέρδισε για πρώτη φορά μία θέση στο 50 Top Pizza Europe 2023;
Το μενού είναι ακριβώς αυτό που θα περιμέναμε από τον John, δηλαδή ένα κράμα παραδοσιακής ελληνικής κουζίνας με λατινοαμερικάνικη φιλοσοφία και νότες από Ασία. Με έντονα εξωτικό πνεύμα, θα προσθέσω εγώ, το μενού του Abra Ovata είναι έξυπνο, ταιριαστό και πολύ νόστιμο. Θα χωρίζεται σε τρία μέρη, δηλαδή ένα σνακ-πρωινό για τους λουόμενους της λίμνης, ένα πιο εστιατορικό lunch που θα σερβίρεται στο εστιατόριο και φυσικά το dinner menu με τον καθαρά πιο twisted χαρακτήρα, από τον οποίο προέρχονται και τα πιάτα που θα σου παρουσιάσω ευθύς αμέσως. Ένα συμμετρικό ορθογώνιο τραγανής πατάτας στηρίζει υπομονετικά την εξαιρετική Αθηναϊκή σαλάτα a la John Σκοτίδας, η οποία παίρνει την τέλεια αψάδα της από την Aji Amarillo πιπεριά της.
Πολύ ενδιαφέρον βρήκα και το Σπετζοφάι σε εκδοχή empanadas, που βλέπεις στη φωτό, που είχε μέσα μετσοβόνε και από πάνω μία ιδέα από γιαούρτι. Στα ωμά ξεχώρισα το ταρτάρ τόνου με jalapenos, τρούφα και shiso, ένα πιάτο πολύ ισορροπημένο και βαθιά νόστιμο, που το συστήνω ανεπιφύλακτα.
Χαρακτηριστικό πιάτο του Σκοτίδα, που έχει τύχει να δοκιμάσω και στο παρελθόν και πολύ είχα αγαπήσει από τότε, είναι το taco καρότου με σως BBQ από το καρότο, pico de gallo και dukkha. Γήινο και αληθινό, θα κερδίσει ακόμη και όσους δεν συμπαθούν τα καρότα, όπως εγώ. Στην ίδια κατηγορία εντάσσω και το ψητό λάχανο με ξίγαλο και σως βέρντε.
Ένα πιάτο που βάζω στην κορυφή της κατηγορίας must-taste είναι ο αστακός-κακαβιά, που σερβίρεται με udon noodles, XO sauce και ούζο. Νομίζω πως, εκτός από βαθιά νόστιμο, αποτελεί και ένα πιάτο-καθρέπτη του σωστού mix n match των διαφορετικών καταβολών που επιτυγχάνει ο Σκοτίδας με μεγάλη άνεση και τέλειο γευστικό αποτέλεσμα.
Και για να μην αφήσω με παράπονο τους meat lovers της παρέας μας, να πω πως το αρνί με τη μελιτζάνα με miso, πάστα μαύρου σκόρδου, ψητό κρεμμύδι και πούδρα από σπανάκι, ήταν επίσης ένα πολύ καλό πιάτο και επάξιο των προσδοκιών μας από τον σεφ. Στα γλυκά πολύ εντύπωση μου έκανε το παγωτό μαύρου σκόρδου με παστέλι και γιαούρτι, αλλά θα σου είμαι ειλικρινής -όπως πάντα άλλωστε- δεν πρόλαβα να το δοκιμάσω, γιατί όπως ξέρεις χρόνια τώρα έχω το «σύνδρομο της Σταχτοπούτας» και αποχωρώ πάντα νωρίτερα από τους συνδαιτημόνες μου!