«Έτσι τελειώνει ο κόσμος, όχι με έναν πάταγο, αλλά με έναν λυγμό»

Είναι ο πιο διάσημος στίχος, του πιο διασήμου αγγλόφωνου ποιητή του T.S Elliot όπως τελείωσε το ποίημα του «κούφιοι άνθρωποι», που σημάδεψε την ανθρωπινή πνευματική ροή και που χρησιμοποιήθηκε ακόμα και από τρομοκρατική οργάνωση για το ιδεολογικό του σπάραγμα. Εγώ επιμένω να σας λέω ποιήματα και να σας παρακινώ να ανακαλύψετε τους ποιητές ή πτυχές τους που δεν γνωρίζετε, ακόμη κι αν σας κουράζω, αμετανόητα επιμένω πως μόνο ο λόγος, ο τρόπος που βλέπουν οι ποιητές τον κόσμο, μπορεί, κάποτε να μας σώσει. Το συγκεκριμένο ποίημα είναι τεράστιο και έτσι θα σας προτείνω ένα μικρό του μέρος με την ευχή να ψάξετε το υπόλοιπο.

«...
Ας φορέσω επίσης
Τόσο φρόνιμες μεταμφιέσεις
Αρουραίου τρίχωμα, κοράκου δέρμα, κουρελούδες
Σ' έναν αγρό
Φερόμενος όπως φέρεται ο άνεμος
Όχι πιο κοντά
Όχι αυτή την τελική συνάντηση
Στου λυκόφωτος το βασίλειο
Αυτή είναι η νεκρή χώρα
Αυτή είναι του κάκτου η χώρα
Εδώ τα πέτρινα είδωλα
Σηκώνονται, εδώ λαμβάνουν
Την ικεσία ενός χεριού νεκρού ανθρώπου
Κάτω από το σπίθισμα σβησμένου άστρου.
...
Μεταξύ ιδέας και πραγματικότητας
Μεταξύ κίνησης και δράσης
Πέφτει η Σκιά
Διότι δικό σου είναι το Βασίλειο
Μεταξύ αντίληψης και δημιουργίας
Μεταξύ κίνησης και απάντησης
Πέφτει η Σκιά
Η ζωή σου είναι πολύ μακριά
Μεταξύ πόθου και σπασμού
Μεταξύ δύναμης και ύπαρξης
Μεταξύ ουσίας και πτώσης
Πέφτει η Σκιά
Διότι δικό σου είναι το Βασίλειο
Διότι δική σου είναι
η ζωή
είναι
διότι δική σου είναι η
Αυτός είναι ο τρόπος που τελειώνει ο κόσμος
Αυτός είναι ο τρόπος που τελειώνει ο κόσμος
Αυτός είναι ο τρόπος που τελειώνει ο κόσμος
Όχι μ' ένα πάταγο αλλά μ' ένα λυγμό».