Στο τι έγινε στο τέλος στο Προξενιό της Ιουλίας, η θυσία της Στεφανίας και το βαθύ μήνυμα ξεχώρισαν
Η Ιουλία (δίκαια) η δολοφόνος του Γιωργίκη. Ευγενία Ξυγκόρου και Χριστίνα Μαξούρη οι μεγάλες πρωταγωνίστριες του φινάλε στο Προξενιό της Ιουλίας.
Μία από τις πιο αξιόλογες σειρές της φετινής σεζόν έφτασε στο τέλος της και το Προξενιό της Ιουλίας, έκλεισε θριαμβευτικά. Ακόμη και αν μας άφησε κάποια κενά στο φινάλε του. Η Ευγενία Ξυγκόρου και η Χριστίνα Μαξούρη ήταν οι δύο κορυφαίες πρωταγωνίστριες στον ματωμένο επίλογο. Και το ερώτημα για το «Ποιος σκότωσε τον Προβιό» απαντήθηκε. Το μόνο που δεν απαντήθηκε είναι γιατί η Ιουλία, άφησε τη Στεφανία να θυσιαστεί και να πάρει πάνω της το βάρος του φόνου.
Ενθουσιασμός για την ποιότητα της σειράς, αλλά και κάποιες μικρές διαφωνίες είχαμε στα social media. Και μία υπενθύμιση από τον Μελέτη Ηλία, πως μας είχε αποκαλύψει με μία φωτογραφία τη δολοφόνο του, ως Γιωργίκη.
Η Στεφανία «σήκωσε» όλες τις ευθύνες και θυσιάστηκε για την ευτυχία της Ιουλίας με τον Χρήστο
Τις τελευταίες εβδομάδες, τόσο εμείς, όσο και εσείς που βλέπατε το Προξενιό της Ιουλίας, είχαμε κάνει όλα τα πιθανά και απίθανα σενάρια για να απαντήσουμε στο ερώτημα της δολοφονίας του Προβιού. Τελικά αποδείχτηκε ότι ήταν ένα πανέξυπνο σεναριακό τέχνασμα. Για να μπερδευτούμε και να αγνοήσουμε το προφανές. Αιτιολογήθηκε το φινάλε ως προς το κίνητρο.
Αυτό το τέλος στο Προξενιό της Ιουλίας κανείς δεν το περίμενε - Ενθουσιασμός για την Άννα Μάσχα
Το τελευταίο επεισόδιο ξεκίνησε με ανατροπή. Ο Γιωργίκης είχε βρει τη μικρή Ευγενία στον στάβλο και έδωσε εντολή στον επιστάτη του να τη θάψει. Και ενώ το κοινό σοκαρίστηκε με την εξέλιξη γιατί στη συνέχεια έκανε τον ανήξερο, η πρώτη μαχαιριά ήρθε από τη Χάδω. Η αδελφή του όμως στη συνέχεια έφυγε από το σπίτι και έτσι λιγόστεψαν οι ύποπτοι του φόνου του. Ο Μελέτης Ηλίας ξεπέρασε χθες τον εαυτό του σε ένα κρεσέντο μοχθηρότητας.
Επιτέθηκε στη συνέχεια στον μέχρι χθες γιο του και είδαμε σε ένα forward σκηνής, τον Χρήστο έξω από το σπίτι γεμάτο αίματα και τη Στεφανία να πηγαίνει στο τμήμα για να ομολογήσει τη δολοφονία του Γιωργίκη Προβιού. Εκεί μπερδευτήκαμε ξανά.
Η Χριστίνα Μαξούρη επιβεβαίωσε για μία ακόμη φορά στη συνέχεια, ότι ήταν η αφανής ηρωΐδα του Προξενιού. Και αποκάλυψε στον αστυνόμο Στασινόπουλο, πως ο Γιωργίκης είχε δολοφονήσει την πρώην γυναίκα του. Βάζοντας τον μικρό τους γιο, τον Χρήστο να μαζέψει δηλητηριώδη μανιτάρια. Φρικιαστικό μεν, έξυπνος χειρισμός του σεναρίου, δε.
Αισθανόταν ελεύθερη στη φυλακή όπως είπε αργότερα, σε σχέση με το μαρτύριο της ζωής στο αρχοντικό του Προβιού. Αλλά όλοι είχαμε καταλάβει πως θυσιάζεται για να καλύψει τον ή την πραγματική ένοχο της δολοφονίας. Η ερμηνεία της, ο λόγος της έφεραν πολλά σχόλια, για ένα ρόλο που αγαπήθηκε πολύ. «Κρατάς όλο το #toproxenio στις πλάτες σου» όπως της έγραψαν χαρακτηριστικά.
Και σου θυμίζω τι μας είχε πει για το φινάλε στην αποκλειστική συνέντευξή της στο Queen.gr η Χριστίνα Μαξούρη. Μιλώντας για το σωστό στην περίπτωση του ρόλου της:
«Δεν είχα φανταστεί αυτό το φινάλε της Στεφανίας και εξεπλάγην τρομερά ευχάριστα. Είναι νομίζω το πιο σωστό που θα μπορούσε να επιλεχθεί βάσει σεναρίου, είναι μία πολύ ωραία ολοκλήρωση του χαρακτήρα της. Προσωπική μου άποψη».
Δεν είχε να περιμένει τίποτε από τη ζωή της η Στεφανία. Έπρεπε η Ιουλία και ο Χρήστος, όπως καταλάβαμε χθες βράδυ, να ζήσουν ελεύθεροι από τα δεινά τους. Να κάνουν ότι δεν μπόρεσε ποτέ εκείνη. Ακόμη και αν ήταν άδικο για τη δική της περίπτωση.
Η απόλυτη ανατροπή ήρθε στο τέλος. Με την Ιουλία ένα μήνα μετά την αποφυλάκισή της, να συναντά τον Γρηγόρη, να τον απορρίπτει, να δέχεται τη συγγνώμη της Κυριακούλας και να μας δείχνει πως ο Χρήστος ήταν ο νέος άντρας της ζωής της. Η επίσκεψή τους για τελευταία φορά στο σπίτι του Προβιού για να βάλουν πωλητήριο, μας αποκάλυψε και τη σκηνή δολοφονίας. Και τελικά η Ιουλία ήταν εκείνη που σκότωσε τον Προβιό.
Το προφανές, για το οποίο όλοι μας είχαμε μπερδευτεί, σε ένα ομολογουμένως πανέξυπνο τέχνασμα του σεναρίου.
Την ώρα της τελικής μαχαιριάς του είπε το «Για όλες τις Ευγενίες και τις Ιουλίες» και πολλές γυναίκες το θεώρησαν ως ένα επίκαιρο μήνυμα. Εδώ θα διαφωνήσω, γιατί η τιμωρία στη βία, δεν πρέπει να γίνεται με βία.
Ήταν πλέον σαφές, πως η κόρη της Ιουλίας και του Γρηγόρη, η μικρή Ευγενία δεν επέζησε τελικά. Αλλά δεν είδαμε ποτέ τι απέγινε, όταν πήρε το άψυχο κορμί της, ο επιστάτης Λεοντίου μαζί με τη Δέσπω. Δεν μάθαμε ποτέ τι συνέβη με εκείνους. Δεν είδαμε τι συνέβη με τον Επιφάνειο. Δε μάθαμε ποτέ τι έκανε ο Γρηγόρης και πατέρας της μικρής, όταν είδε τον επιστάτη να παίρνει την κόρη του.
Και το σημαντικότερο: Γιατί τελικά η Ιουλία άφησε τη Στεφανία να θυσιαστεί για εκείνη; Δεν είδαμε ποτέ τη σκηνή που γίνεται αυτή η κρυφή συμφωνία μεταξύ των γυναικών. Υπήρχε ακόμη ένα κενό, που δημιούργησε απορία στους τηλεθεατές. Η λεζάντα μετά την αποφυλάκιση της Ιουλίας έλεγε «Ένα μήνα μετά» και εκείνη έδειχνε χαρούμενη στη συνάντηση με τον Γρηγόρη. Μη ξεχνάμε ότι ήταν μία μάνα που έχασε το παιδί της. Δες και μερικές σκέψεις που καταγράφηκαν στο Χ.
Οι διαφωνίες παράλληλα με τον ενθουσιασμό για την ποιότητα της σειράς.
Και τελικά ο Μελέτης Ηλίας, ο μεγάλος πρωταγωνιστής της σειράς, με ανάρτησή του στο Instagram, μας θύμισε ότι με τον τρόπο του μας είχε αποκαλύψει το φινάλε, χωρίς να το λέει. Με εκείνον στο γύρισμα της τελευταίας σκηνής του φόνου του, ενδιάμεσα τον σκηνοθέτη της σειράς Ανδρέα Μορφονιό (του αξίζουν πολλά «μπράβο») και δίπλα τους τη δολοφόνο Ιουλία - Ευγενία Ξυγκόρου. Μας το είπε μάλιστα «Σας θυμίζει κάτι;».
Η αξία της σειράς εκτός από τις διαφωνίες
Το ζήσαμε με αρκετές σειρές τη φετινή σεζόν. Πολλοί τηλεθεατές συγχέουν την αξία μίας σειράς, με το τέλος που εκείνοι επιθυμούν και το θεωρούν ως μία λογική κατάληξη. Μα το ζητούμενο σε μία σειρά, σε μία ταινία, σε ένα θεατρικό έργο, δεν είναι να ευχαριστήσει το κοινό. Αλλά να το προβληματίσει με την επιλογή. Να του αποτινάξει τις λεπτομέρειες στο τέλος και να του αφήσει την ουσία. Και η ουσία της σειράς, δεν ήταν ότι πήρε εκδίκηση η Ιουλία για τα δεινά της.
Η θυσία της Στεφανίας, ήταν η ουσία της. Η σχιζοφρενική προσωπικότητα του Γιωργίκη και οι παθογένειες της Χάδως που προκλήθηκαν από τον πατέρα τους, ήταν η ουσία.
Το Προξενιό της Ιουλίας, ήταν μία άρτια σειρά. Ως παραγωγή, ως καστ, ως σενάριο και ως πλοκή. Δημιουργήθηκε (και ως επικοινωνιακή καμπάνια) ένα υπέροχο τέχνασμα σα να βλέπαμε αστυνομική σειρά, για τη δολοφονία Προβιού. Όλοι είχαν το κίνητρο. Υπήρχαν πολλά μυστικά της παθογένειας των χαρακτήρων που βγήκαν σταδιακά. Έγινε ένα παράλληλο forward και flashback, σκηνές που μπλέκονταν αλλά είχαν αλληλουχία, από το παρόν στο παρελθόν και στο μέλλον. Εκεί μας θύμισε αρκετά και το Lost.
Το μεγάλο κέρδος, ήταν ότι προκάλεσε συναισθήματα, έδωσε πολλά κοινωνικά μηνύματα. Δεν ήταν μία απλή ηθογραφία εποχής. Και το ακόμη μεγαλύτερο κέρδος του: Συνέχισε την προσπάθεια που ξεκίνησαν πριν από 5 χρόνια οι Άγριες Μέλισσες, στο να βλέπουμε ποιοτικές σειρές στην ελληνική τηλεόραση και να μην επιβραβεύουμε μόνο τις ξένες παραγωγές των εκατομμυρίων δολαρίων του Netflix.